Alle inzendingen over waan

Nee lieve kindertjes, mama heeft geen centjes Is dat even strop Mag ik dan een ijsje mam Of zullen we naar de dierentuin gaan Een zak met waterijsjes en de kinderboerderij Ik laat ze in die waan Nee schatjes, ik kan jullie niet meer geven Dan al mijn liefde en wat surrogaat We wonen tenslotte in Nederland Eerlijkheid belonen is wat hier…

Je mag me uitschelden Voor alles wat je maar kan verzinnen Ik hoop dat je er dan vrolijk van wordt Als je me op die manier wilt beminnen En als je het nodig vindt Hoger dan mij te staan Dan zeg ik helemaal niks En laat je in die waan!…

Maar 't is een waan, vergeefs is 't dat ik hoop. Ik zal je met mijn woord en rijmen slechts vervelen. De warme aard' ontvangt het levend graan en kiemend sterft het zaad, dat groeit tot halm en aren, maar jouw hart blijft koud, 'k blijf met mijn woorden staan; gestorven in de kiem, zijn verzen ledige gebaren.…

Wijze lieden zijn beschroomd, Dat er iets mocht zijn gezeid, Dat niet recht en is beleid*; Daarom gaan ze traag te werk; En al met een diep gemerk*; Maar een gek vol losse waan Haast zich en wil voren gaan; Daarom zegt men nog althans*: 'Krepel wil eerst aan de dans.' ------------------------------------------------- rozenkrans nl. de…

Holt het over schat en pracht, Het verplet ze door zijn vracht En vermaalt ze, waar zij blinken; Schokt het tegen tronen aan, Zij verbrijzelen, daar zij staan, En verstuiven en verzinken, Met de heersers en hun waan.…

- verzwolg dit zo beminde land, verloren onder hemelen hoog, besloten tussen 't witte strand, een bloeiend eiland waar het hart moeizaam genas van d'oude waan, een tuin waar veilig en vertrouwd het leven is gegaan?…

Wij voelen ons superieure verschijnsels, Volmaakt bijna, in onze waan. Maar al wat wij doen, hebben oeroude volkeren Voor eeuwen al beter gedaan. Straks komt de planeet met een andere in botsing, En vliegt er uit één, tot atomen. En wij zijn verdwenen, maar in het universum, Zal daar wel geen drama van komen.…

voorbij, daarachter, haast mystiek Het zijn de legers, legioenen, tronen van oude heersers uit een temps passé toen primitieve strijders, als demonen te voorschijn kropen uit de wereldzee Cyclopen en giganten, reuzen, dwergen, gedrochten uit de diepten der vulkaan die nu nog steeds ons teisteren en tergen door middel van hun mesmerieke waan…

zonder blik of bloos In wilde drang haar weg gaande sub rosa Als schicht boort zich haar blik in mijne ziel Haar zoete glimlach en haar gouden lok Lang is de mijne, doch háár korte rok Is niet waarvoor de satan in mij viel Het zijn haar buitensporig grote maten Haar schaamteloze onder rokke danen Het vrouwmysterie waar ik mij kan wanen…

volgens virologen al in de lucht Drie F-35’s meer blijkt nu pas spilzucht Door onze grootheidswaanzin en arrogantie Zitten we al vast tot na de paasvakantie Ondertussen tezamen koortsachtig op zoek Naar een remedie of een vaccin voor de vloek Over alle landsgrenzen heen dient iedereen De handen in elkaar te slaan Om t’ontsnappen aan deze waan…

Zo ja, dan is het klaar en ga ik feestvieren met Kalender in de hangende tuinen van Bagdad en aan het einde van de nacht waan ik mij weer thuis liggend in de tuin beim Haus am See... Zo nee, wat heeft dan de reeds overleden superstar van Amy Winehouse (god hebbe haar soul) met smaragdgroen en scharlaken te maken?…

Hier is de ziel stil en gedwee, En ziet, bevrijd van angst en waan, Het breken van de wereld aan. Hier is zij zo gerust en stil, Eenswillens met des Heeren wil, Dat zij niet bidt voor have en bloed, Maar zegt: wat God wil, dat is goed! Verslokt de vloed ons, zengt het vier, Wij hebben Uwe hemel hier.…

relaties weer aan elkaar En dozen met verzakte bodems en deksels Natuurlijk is iets of wat of meer wel eens zoek, kwijt En wil je dat naarstig weer snel kunnen betasten Dan laat ik dat rusten doe m’n best om te vergeten Tot het ‘iets of wat’ me zomaar weer te binnen schiet Want m’n chaotie is er niet 1 van de intrinsieke wanorde Soms wel van de waan…

Bezeten door de waan van grenzeloze groei vergiftigd het grootkapitaal grond, lucht en water: de oceanen veranderen in een plastic soep vol chemische shit en rotte vis, de atmosfeer in een dikke, met fijnstof gevulde deken smog en de bodem in een verzuurde cocktail gechloreerde koolwaterstoffen met cyanide; habitats worden verwoest, ecosystemen vernietigd…

En hoe 'k belandde in streken zonder paden, waar 'k wade, naakt, in meren zonder strand: mijn wanen, aarde, dragen úw gewaden, mijn ziel is blijde of droef van úw verstand, bepèrkte! - En toch, en mocht ik niet verlaten een warr'ge wil die weigert en verlangt?…

De fles is leeg, er is geen twijfel aan: hoezeer wij ook bevangen zijn door wanen er is een deel, geen lijfelijk orgaan dat altijd waakt over zijn onderdanen Ik ben klaarwakker, helder als kristal Omar Kayyam moet dit zijn opgevallen: ons leven hier op deze blauwe Bal kan als een kurk van de champagne knallen Laat niet je leven leiden door…

" "Ach kijk, wat een uitslover toch," zegt de uil "ik hou mij gedeisd overdag en geniet van mollen en muizen, waan mij onbespied maar 's nachts als ik schreeuw lijkt het wel of ik HUIL BID zegt de torenvalk tot zijn jong kroost, wild onbezonnen spreidt het roodachtig broedsel vermetel zijn donkergevederde…

En mij — een ogenblik verheldring had me aller stormen vroeger woên, als waar ’t in overmoed, vergeten ja, niet meer mooglijk wanen doen?…

zie Ik explodeert Geen remmen meer Tot alles in staat, niemand doet mij nog zeer Ze lopen al jaren over me heen keer op keer Tot het punt bereikt is dat ik ze een lesje leer Niemand kan het aan zien komen Slecht gedrag moet je niet belonen Je kunt bij mij heel ver gaan Mij zien ze in de eerste instantie amper staan Ik laat ze maar in die waan…

Kom, trek je mooiste pakje aan want aardse liefde is een waan! Grijp nu je vriend, grijp je gitaar, en zing je schoonste hymne nu (geweigerd door een Kunstrevue.) Denk niet aan honoraria! Ik ben je Pia Anima! Ik ben de heil'ge, bleek en rein, die voor de dichter slechts wil zijn.…

moest zo hem zijn waan ontschieten? Bedriegt hij zich? Was dat zijn droom?…

mijmeringen impulsief de nacht vermaakt op zijn altijd eerste reis langs naamloze herinneringen die hij met speelse glissando's uitbeeldt in hervonden dromen en hij volgt de vogel met de koperen snavel op zijn hallucinerende trips naar nevelige verten sonoor bassende lijnen begeleiden hem naar de goten waar verdwaalden wachten op de waan…

Dichter van Reading, die vorstlijk beschikte Over schatten van weelde en winst, vóór 't lot Uw wegen wendde waar geen mens het wikte Dat gij zoudt gaan, schamel, beschreid, bespot, Ik heb u zó beklaagd, maar was 't geen waan?…

Bedenk, vriend, als j' in verontwaardiging raakt dat niet wan wordt getrouwd hij, die nacht heeft gebraakt. Ik vraag j' of je hier wel eens ooit aan gedacht hebt en of je 'r je aandacht genoeg aan geschacht hebt? Leer ook de getallen, o vreemd'ling, aandachtig: zeg: vijftig en zestig—niet drietig en achtig.…

Wij voelden zonder windsel van beeld en woord en waan 't mysterie als beginsel van heel ons aards bestaan: rondom en in ons zelven, te dieper, naar wij delven al dieper de gewelven van onze wetensgang.…

Ik banjer op mijn gemak door het vestingstadje Groenlo en waan me even in de Tachtigjarige Oorlog. Op een terras zak ik onderuit en tegen de middag ga ik op huis aan. Dan zie ik dat er net een greppel gegraven is langs de Oude Calixtuskerk. Mijn jachtinstinct ontwaakt.…

't bijgeloof verzon dien waan. Mij lacht uw glans beminlijk aan, Vorstin der hoge sterrenkoren! 'k Voel, daar mijn eerbied op u staart, Gedachten in mijn ziel geboren, Wier vlucht mij opvoert boven de aard. Is elk dier lichten, die gij ziet, Zelfs 't kleinste, dat uw oog ontvliedt, ô Stervling! slechts voor u in wezen?…

Omdat ik slechts aan ú mijn driften zou verzaden, was 'k, onverzaadb're zatte, uw duld'ge schoonheid moe; en 'wijl mijn dorre mond uw jonst'ge lip versmaadde, ging mijn begeren àndre toe; maar gij alléén toch weet de kreten van mijn vreugde al hadde ik ze in mijn waan ook àndere gewijd; maar niemand had, wat van mijn toorn u 't meeste…

niemand zal je horen ik kom uit de laagste kringen en hoor anderen dat zingen mijn vader had wel de kracht om glazen te laten klinken dus ik moest en zou zijn voorbeeld volgen maar de onderwereld reageerde weer eens verbolgen ik voedde hem op zoals dat gaat maar misschien zo’n 20 jaar te laat je maaltijd laat je staan en ik laat je in die waan…

Kent ge dan zelfs geen erbarmen met de slachtoffers van de waan? Wij bouwden hun ruime verblijven in schaduw van hoog geboomt waar sterker worden de lijven en de warre ziel vredig droomt; wij leerden opnieuw hun de zegen van d' arbeid, en de muziek omzweefde hun donkere wegen met haar milde stralende wiek.…