Alle inzendingen over waarheid zoeken blind

gedenktekens die zijn opgericht louter om te camoufleren dat duistere daden de doofpot ingaan toont verleden een ziekmakend masker waarachter nieuw leed toe kan slaan trauma’s lijden tot nijpende kolken een feitendrainage richting moeras verwijt explodeert als een giftig gas uit belten van herinnering vallen ooit de slijkpoelen droog is waarheid…

Ik heb je pijn gedaan Vlagen van verdriet Kreten van afschuw Klinken me nog na Spijt van mijn gevoel De harde woorden Waar toch met recht De waarheid in zat…

Het is vandaag 29-10-08 de dag van 2 jaar geleden. Dat ik in haar ogen keek, en dacht.. Is dit nou echt het laatste.. Laatste woord... Laatste blik.. Laatste aanraking.. Voordat ik afscheid moet en zal nemen? Het geloven van is een besef van machteloosheid. Kan niet meer terug.. Zal het moeten doen met herinneringen van toen en nu.. Voel…

De relipresentator is ontdaan: Tot op het bot raakt hem de zware straf Hij komt er met veel kleerscheuren vanaf Nu de EO hem in zijn hemd laat staan Je zou toch denken dat wie Boomsma heet Al heel zijn leven veel van schorsen weet…

zon vangen weerschijn van vlaagjes blond weerkaatsen in het licht met lichte tikjes schouders raken het weerbarstige van je gezicht als kleine wondertjes omtoveren in een glimlach terwijl ik jou schrijlings voorbij wandel zodat onze armen elkaar raken je passen versnelt de krullen laten dansen tot je weer uit de gekrulde waarheid…

Als de laatste getuige sterft dan verdringt de leugen de WAARHEID!! Als de laatste getuige sterft begint de verkrachting van de GESCHIEDENIS!! Als de laatste getuige sterft dan maken historici van idioten WIJZEN!! Als de laatste getuige sterft dan maken historici van wijzen IDIOTEN!!…

Die scan die met het oog op veiligheid de reizigers ‘fouilleert’, wordt afgekeurd. Alom wordt burgerrechtelijk gezeurd uit angst voor ongewenste geiligheid. Is het nou echt zo erg om zich heel even in vredesnaam een beetje bloot te geven?…

als er al een waarheid is is het de vraag of het de moeite loont die te gaan ontdekken want net als je klaar bent is er al weer een nieuwe…

vragend uitgestoken kijk naar ogen die mij zekerheid beloven verankerd zit een vast vertrouwen dat we kunnen houden wat in jaren al is opgebouwd bij averij is het weer varen op gegist bestek van donkere zorgen in nachten zonder morgen pas nadat de zon is opgekomen en zij haar warmte geeft zal ik verder gaan met dromen als ik de waarheid…

Waarheid in vergankelijkheid bestaat onvervlochten als een leugen die onecht schijnt, buiten het recht omstreden vervalsheid die ooit het echt zijn getrouw blijft in natuurlijke zuiverheid.…

Bravoure, van het onbekende, hemelsbreed als dans van de gordijnen of moest ik geloven van toen je wegging dat de vogels vlogen in de regen en was het geen revolver maar een zingende zaag ergens onder een verdoezeld matras de trieste regen buiten gaande om met het eerste woord te beginnen heb je uit mijn naam gevraagd te zingen met…

wanneer prilgroen uitgroeit tot sierlijk knoppend geel dan adem ik warmte over haar heen tot ze haar diepste wezen voor mij open plooit waarbij verborgen waarheid zo verrukkelijk oogt dat ze me compleet verovert…

Aan de gebogen kant van hun samenzijn stonden zij standvastig, het vertrouwen daar meteen gevonden de eerste keer. De onbezorgde lach van weinig rimpels verdwenen door het gewicht van niets meer dat zoveel zwaarder weegt. De mystiek van het roerige water met schoonheid beklonken een laatste keer.. zij weten het.. de ongelukkige zal…

de verraderlijkheid van water is onzichtbaar voor velen als briljantjes dansen de kabbelende kopjes voorbij gracieus lonkt het, daagt 't uit als de zon hoog aan de hemel de aantrekkingskracht doet verheerlijken zelfs als het kwik gedaald is doet het menig hart sneller kloppen om de ijzers onder te binden met die wonderschone blik…

Ik moet soms aan je denken Onverwachts, gewoon spontaan Blijf ik aandacht aan je schenken Kom ik bij je stil te staan Gek toch, dat ik ben blijven weten Hoe ik je miste na onze split Ik kan de pijn maar niet vergeten Zodat ik er nog steeds mee zit Ik stel me nu en dan die vragen Was jij gelukkig, toen met mij Gaf ik jou redenen tot klagen…

De waarheid spreekt getuigenis, men hoort haar stappen niet, men betrapt de leugen niet drie maal want de eer gaat met haar beelden lopen aard laat zien de vrijheid, immers louter goedheid beproeft haar vruchten van het glanzend licht, lezen lippen de woorden van het hart. Waarheid, wie kent haar niet?…

Mijn maag zit nu in de knoop de harde waarheid is uitgesproken. Beter worden zit er niet meer in dat kregen we te horen. Behandelen heeft ook geen zin zonder de strijd aan te gaan hebben we al verloren. Maar papa ik wil je nog niet kwijt er valt nog zoveel te beleven.…

nog voordat de avond in mij valt vertel me hoe het was streel nog eenmaal de zinnen wit en bedek me met jouw stilte er bestaat geen andere kunst dan het kussen waarin ik mijn dromen legde en mijn ogen met vogelmelk versierde bij het ontwaken laat de zon door de kieren glippen de tijd transparant maken mijn adem jij bloesemlicht…

een mysterie is niet te ontrafelen toch heb jij de gave het in een ander licht te plaatsen een nieuwe kijk zonder geijkte waarheden jouw benadering zet zoden aan de dijk jij ontneemt zijn virtuele vleugels geeft religie en geloof een ander perspectief leent hoop een hechte basis in vertrouwen en weet dat liefde is om samen van…

het geprobeerd alle problemen uit te leggen liefde en respect gecombineerd waar kon het fout gaan zou je zeggen Ik dacht dat ik jou kon doorgronden en in al mijn blindheid kon vertrouwen ik dacht dat wij samen sterk stonden en dat ik dit nooit zou berouwen Ik zak weg in enorme kwaadheid die ik mij nog lang zal heugen dat komt omdat de waarheid…

terwijl hij opstaat blijft zijn lichaam liggen lange gangen vol nevel verhullen zijn waarheid de geijkte ochtendplas wordt niet gemaakt daar de weg niet hetzelfde is als de dagen ervoor stapje voor stapje loopt hij al tastend voort door een wereld die nog nooit de zijne was nieuw licht begroet hem innig waar hij zich op 'n vreemde manier voelt…

De hemel splijt 't Gewelf ontlaadt Haar tepel. De melk Hun kind Stadium van rust Lichtflits. Gerommel Een fase van schuilen tegen De elementaire kracht van De natuur Gezamenlijk Gaan vijf eeuwen voorbij Over de brug met Vier pijlers te water De aarzeling Schroom van de schaduw In het mooi' licht Vanaf de tel. Dit ogenblik Na…

Ik was altijd bang voor het vergif Het vergif dat wordt verspreid onder ons Nu heb ik het vergif en ja het was pijnlijk maar dat is nu voorbij het hoort bij mij Ik was altijd bang voor het vergif Het vergif dat wordt verspreid onder ons Maar het is niet het vergif dat hoort bij mij waar ik bang voor ben Maar het vergif…

onbekend is Waar thuis ligt Is waar de vlinders vliegen Waar de golven hoog zijn En waar jij onderaan staat Kijkend Voelend dat je er een deel van uitmaakt Ook al lijk je nog zo klein Door de ogen van de zon Aan de neerkomende hemel In je dromen Vervuld van meer dromen En meer angsten Toch ben je niet bang Dromen zijn geen bedrog De waarheid…

zolang het wiel blijft draaien en de lucht fikt zolang zal ik rijden bij nacht de zon zakt niemand weet waar jij heengaat je schrijft in gaten kon ik daar waar jij ooit begrijpt…

Een vader die liegt voelt zich niet aangesproken hoe hard de waarheid…

Als alle dagen, maandag tot maandag, het credo 'Dag van de Waarheid' dragen, is het beter toeven in een leugen.…

Dit land is de oever van leed, liefde en lange vluchten. Van verscholen foto’s en brieven die in metrisch getij verzuchten. De bodem onder mijn voeten stroomt lijfelijk binnen. Ik voel mij bevaren door het landschap, bezwangerd van getemde zinnen. Het land is bedekt door een luchtige deken. Opsnuifbaar van aard, voelbaar als kloppend…

Of is het heimwee naar het Beeld, in hout of steen, Of naar het decor van het Wereldtoneel waar gespeeld Wordt om achter de Waarheid te komen? Toneel waarin je de Beelden verglijden laat in De waarheid, die zoals altijd Universeel blijkt te zijn.…

Vertekening van de werkelijkheid Verbeelding van de waarheid Verdediging van de trots Veroordeling van de onschuld Verspreiding van het slechte Vernietiging van het eigen Wij, die zijn ondergedompeld in het onjuiste Verdrinkend in de de diepte van het vloeiende Water als normaliteit Doorgebroken door de dijken, om de mensen te bereiken Onwetend…