Alle inzendingen over warm

Een warme handendruk zal ze niet deren, En deerde ze al, een handkus zou ze helen. Gedoog, dat aan die sneeuw mijn wang zich koele, En dat mijn lippen 't warme dons beroeren, En dat ik dan nog eens mijn straf gevoele!…

gecensureerd: Ik ** je volle warme ** met het ** van m’n ** die priemend vol ** klaar ** om te antwoorden op de ** vragen die je stelt Terwijl de gordijnen dicht blijven zodat het nog lang nacht lijkt ** ik je ** wensen: mijn ** tekent natte ** op het ** van je ** origineel: Ik lees je volle warme lippen met het puntje van…

We wandelen hand in hand over deze eindeloze ijzige stilte totdat we het koud krijgen en onze schaduw achter nalopen naar ons warme huis…

omdat zijn hoofd diep in de manen is gedoken ook hij droomt van een volle ruif maar in de warme stal houdt hij het niet lang uit is gewend te overleven met wat de winter hem zal geven…

mijn vingers breken glas vernielen machteloos het beeld dat jij eens was scherven kerven diepe wonden jij hebt mij gevonden als een vlinder die ontwaakt je warme adem en je liefde hebben me toen diep geraakt je bracht lente na de winterslaap deed dagen eeuwig duren je hebt een man van mij gemaakt in warme passionele uren ik streelde…

huid Langzaam doet Maillard zijn werk Het wordt me te warm Ik ga weg vanonder het zwerk Toch wist ik Dat ik vanaf dat moment Nooit meer zonder je kon Wat zou ik moeten Zonder jou Dank je Zon…

De wind gaat door je haren De lucht speelt met je lach Schittering in je ogen de zon die naar je lacht volle warme geuren gieren door je neus De zomer is niet zomaar maar aller beste keus…

de airmiles in haar ogen lonken mij haast om mee te vliegen warm gevoel stijgt op zij blijft zitten kijkt vluchtig rond proefvlucht afgekeurd klapwiekend zijn wij ledige lucht…

Stil Donker en stil Dan is er licht Dat vraagt wat ik wil Koud Warm en koud Door de deken omvat In de donkere nacht Licht Zonnelicht De morgen breekt aan Weer een nacht voorbij gegaan…

Stil Donker en stil Dan is er licht Dat vraagt wat ik wil Koud Warm en koud Door de deken omvat In de donkere nacht Licht Zonnelicht De morgen breekt aan Weer een nacht voorbij gegaan…

Gefluisterde woorden die alleen met gespitste oren en een open hart te horen zijn brengen ongevraagd een warme gloed naar mijn wangen waar stille tranen zich langzaam een weg naar beneden banen…

Mijn bloedend hart de wonde zat diep Niemand kon het stelpen hoe vaak ik ook om hulp riep Deze warme kerstavond heb jij mijn ziel gelezen Je keek in mijn ogen en hebt mijn hart genezen…

Die verlossing is mij warm: ontspannen en schijnbaar vrij sta in D'n Frater, ik afzonderlijk door te geven.…

Zoveel mensen Om mij heen Ik zie je niet En word wanhopig Langzaam kruipt de tijd Voorbij Ik voel me bedrogen Maar dan Voel ik een warme hand Op mijn arm Ik draai mij om En glimlach, Je bent toch gekomen…

Hij was een stille, zeer bedeesde man, die hield van bloemen, dieren en insekten totdat het warme gras zijn lichaam dekte: 't is nu gedaan met de heer Nijlen (Van). ----------------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten (1964)…

ik voel de lentelucht in mijn te warme jas en wou dat ik niet zo weemoedig was…

Snaren trillen nog na van warme strelingen die stemming brengt zonder woorden tot zinnen te rijmen. Golven van gevoel transpireren door de lucht geur verwijzend tot het land waar iedereen in fabel leeft.…

Iets van lente hangt al in de lucht: het zalig-warme en de tover van het licht; de glimlach van de mensen, en regels voor een nieuw gedicht. Al zal de winter nu nog niet zich echt gewonnen geven, er zijn al duizend tekens van het nieuwe leven.…

Een geruisloze sprong tot aan de warme vensterbank waar hij met ongeinteresseerde blik naar buiten schouwt het is pas maart... en nog veel te koud.…

Ik zweet uit elke porie wist niet dat ik er zoveel had veel te warm om iets te doen wat zeg je ? ............. nee, vannacht niet schat.…

Terwijl het Californisch citrusfruit In warme streken doodvriest aan de bomen Wil in ons land de winter maar niet komen En bot het jonge lentegroen reeds uit. Ja, Moedertje Natuur is al heel lang Dankzij de mensheid in de overgang.…

voor Gijs Er komen dieren binnen, die blijven om wat eten en een warme plek ze hebben geen hobby's en hun leven is kort ze klagen nooit en sterven dicht tegen de aarde, die verzoent steeds omhelzen wil -…

Bij eerste aanblik Geen twijfel, zelfs geen ogenblik Een oprijzende warme gloed Geef mij de moed Om voor jou jou alleen mijn zwierige dans op te voeren Maar helaas voor mij Was ik vergeten Dat je ogen gesloten waren…

het bed nog warm van je lijf terwijl jij al vroeg de straat uit fietst en ik voordat de dag ontluikt nog even op je plekje lig je geur die stilaan vervliegt nog diep naar binnen snuif…

liefde bedrijven is pogen blijvend te verblijven tegen warme lijven die gewillig aan elkander willen beklijven om op herhalende vluchtige dromen te drijven en als zacht schurende schijven de passie nog nog meer opdrijven…

warm dansten ze op hun schaduwen tot de spiegelbeelden ééndimensionaal in elkaar overliepen mooie volzinnen waren niet nodig om in de echo’s van hun lust te verdrinken alleen kijken en dansen lijf aan lijf oog in oog…

Ik ken ook jouw stille blikken ingetogen intens warm, maar ook zo verlokkend ze maken mij aan woorden arm.…

De optocht trekt verder ik kan het doen ik kan het zeggen stel je voor sneeuw wordt warme regen de lucht trilt de wintermaan verlicht de hemel de storm is gaan liggen het zal nooit meer hetzelfde zijn dit is het dan ik heb mezelf ingehaald…

ik heb in u gewoond zonder schoenen een huiske vol water en schokvrij warm, soms achterduims speelde ik in u hing aan de touwen trapte tegen glas moederke, mijn heimwee zij zeggen het niet uw handen op mij waren zachter dan gras…

in de lente vervel ik verstijfd en verkild kruip ik voorzichtig uit het winterhol sissend schuifel ik onder de warme zon oude huid ligt overbodig in schilfers, achter mij ik rol mij lenig op ben mijn slangendroom…