1212 resultaten.
Lafheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 305 U vraagt mij
wat lafheid is
ik zal U zeggen
wat lafheid is
lafheid is angst
voor ‘t onbekende
decennia denk ik
met weemoed aan
mijn jeugdliefde
ik weet hoe ik
haar kan bereiken
durf haar niet
te ontmoeten
bang dat bekende
pijn van weemoed
plaats maakt voor
onbekend gevoel
kijk dat is lafheid…
Geur van weemoed
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 221 Een vreemd soort
Weemoedigheid hangt
Langzaam in de lucht,
Loom als was het een
Vooruitgeschoven zomerdag
Die net als mijn gevoel
Te koud is voor de tijd
Van het jaar - een lage,
Verschroeide geur van
Weemoed die overblijft
Van alles verterend vuur
En die tastbaar resultaat
Lijkt van jouw sterven
In dit lijdensuur…
guldenroede (2)
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 432 de guldenroede
herinnert sterk aan vroeger
weemoed geel van kleur…
Overdosis herfst
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 323 Overdosis herfst
Sterven op zijn sterfst
Weemoed op zijn weest
't Was. Het is geweest…
Verloren liefde.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 363 Een gebroken hart
dat machteloos is door smart,
ogen vol weemoed.…
Weemoed en hope
poëzie
3.0 met 26 stemmen 2.497 Op de bodem van het leven,
In de diepte van het hart
Rust de Weemoed
En de Smart;
Maar de Hope rijst er neven,
In ’t geslingerd mensenhart.
Tussen weemoed, strijd en hope
Vliedt het leven snel voorbij;
Waakzaam, werkzaam
Wachten wij
Dat het Raadsel zich ontknope,
Wat ons korte leven zij.…
Weemoed en Hope
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 729 Op den bodem van het leven,
In de diepte van het hart
Rust de Weemoed
En de smart;
Maar de hope rijst er neven,
In 't geslingerd mensenhart.
Tussen weemoed, strijd en hope
Vliedt het leven snel voorbij:
Waakzaam, werkzaam
Wachten wij
Dat het Raadsel zich ontknoope
Wat ons korte leven zij.…
Fado
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 477 als een
klaagzang
draagt het lied
weemoedig
door steegjes
waar dagen slijten…
De pijn van "zijn"
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 302 Tranen die zijn opgedroogd
omdat ze niet los zijn gelaten
daarom zal de weemoed er blijven
net als het verdriet, zonder tranen.…
Avond
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 152 Het licht is weer verdwenen
in de vroege avondlucht.
De wolken dekken toe, verbergen
wat schijnsel gaf en vreugde.
Maar weet dat elders zon is
en hoop en vertrouwen.
Verlies de moed niet,
het duister zal niet winnen.…
Cello
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.006 Ik hou van de weemoed in een lied
als van mijn lichaam
dat zich buigt over het jouwe
en met fronzend reiken
zich verzucht…
Junihaiku
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 Weemoed vult mijn hart.…
Junihaiku
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 101 Weemoed vult mijn hart.…
Bloemen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 84 Wat weemoedig kijkt ze naar de bloempjes,
sierlijk en lief staan ze in ’t gras,
want vroeger, heel vroeger,
toen ze nog een kleine meid was,
plukte ze handen vol.…
REQUIEM VOOR EEN DICHTER
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.688 weemoed, nooit echt begrepen
deed hem uiteindelijk verschepen
naar onstuimiger, lichtzinniger oorden
alwaar de vrouwen méer bekoorden.
weemoed, drank en vrouwen
- lust en hel van de dichter -
hem speldden ze op de mouwen
het beeld van vervloekte dichter.…
Ansicht van weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 188 ANSICHT VAN WEEMOED
er hing een damp van mistroostigheid
over het water waardoor het zicht beperkt
bleef tot halverwege mijn weerzin
wij bevonden ons aan de kust van weemoed
daar waar de tranen van eeuwen zich
hebben verzameld in het onpeilbaar diep
met een zilte smaak op de lippen als
een vreemd soort heimwee naar vervlogen leed…
Breekbaar
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 194 bij de weemoed blijven.…
Onbemind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 889 u kent mij niet
toch wentelt u zichzelf
in beklag, weemoed
daar maakt u
u niet geliefd mee
Kampusch-schreeuw,
ongehoord.....…
Zich laven aan het licht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 316 Weemoed schrijft met loden letters die
nergens anders nog te lezen zijn.
Wie kan de herfst vertalen naar een lied
dat blij kan klinken en toch weet
wat hier gebeurt aan droefheid en berusten?
Wie kan de klamme kou verwarmen tot
er weer vreugde gloeit onder de as?
Weemoed schrijft met loden letters
maar onvermoeibaar groeit verstaan.…
Zoete Pijn van Weemoed
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 687 Dat gewroet geeft
zoete pijn van weemoed.…
Weense
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 642 De weemoedige Weense
weende hete tranen
in haar danspartner’s hals
net toen het erom ging
verpletterde hij haar
~ als een wals.…
Bomen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 129 Onder een groene keizerskroon
luister ik
naar hun weemoedig
ruisende ballades.…
Liever bekende pijn (tanka)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 496 De lagere school
Denk vaak aan m’n jeugdliefde
Ik bezoek haar niet
Liever de pijn van weemoed
Dan pijn van teleurstelling…
Biggesee (Sauerland)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 de weemoedigen wortels?…
Dood
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 misschien komt hij wel spoedig
maar voor dood ben ik niet bang
wel word ik zo weemoedig
want de weg erheen is lang…
Gebrek aan weemoed (vrij naar Kopland)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 594 Inwendig was
Ik leeg -
Mijn toekomst
Gesloten
Vastgeketend aan
Mijn verleden -
Met een gebrek
Aan weemoed
En de moed
Der wanhoop
Streed ik zo
Hard ik kon
Voor het laatste
Restje leven,
Voor die nieuwe horizon
Die 'k in me had
En Goddank bereiken kon
Gebrek aan weemoed en een gesloten toekomst zijn de twee belangrijkste…
weemoedig vergezicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 476 in een aflopende zomer
heb ik naar een plek gezocht
waar het geluk nog wilde blijven
negeerde ik de oprukkende herfst
die zich aan mij openbaarde
in een explosie van weemoed
heb ik mijn ogen gesloten
voor het snel verkleurend blad
aan de vermoeide bomen
me vastgeklampt aan de te bleke zon
die al van ver moest komen...…
WEEMOEDIG SINTERKLAASGEDICHT
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 3.637 dit is het derde jaar dat ik die school
passeer, de kinderen staan er gedwee
- ze zitten in groep één of in groep twee -
te wachten op de komst van die Spanjool
ik fiets er langs, alsof ik door het dool-
hof rijd van mijn geheugen, lang gelee
toen de kabouter en de toverfee
de dag voorzagen van een aureool
het is terecht om hen niet te benijden…
ansicht van weemoed
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 262 er hing een damp van mistroostigheid
over het water waardoor het zicht
beperkt bleef tot halverwege mijn weerzin
wij bevonden ons aan de kust van weemoed
daar waar tranen van eeuwen zich
hebben verzameld in een onpeilbaar diep
met zilte smaak op de lippen
als een soort van heimwee naar vervlogen leed...…
Stille weemoed
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 93 ik wist
dat de kou
weer zou komen
zag de ganzen
op hun vlucht
in je ogen dromen
met stille weemoed
vlogen wij mee naar
het zuiden langs de zee
je was iets kwijt
lachte in berusting
ik voelde vage spijt
de wereld was
intens verlokkelijk
met opgefokte haast
wij werden opgeslokt
alleen in de vakanties
was rust altijd de baas…