120 resultaten.
schok
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 780 diep onder de korst
is een schok verwekt
platen drukken elkaar op
tot splinters en scherven
de golf plant zich verder
in een ring die uitdijt in rimpels
er wellen pluimen op
die ploffen in een krater
alles wat leeg was moet terug vol
zoals de holtes in kalk
de mijnschacht die verzakt
een gedrilde speurhond
klimt over puin
hij…
dromen mag steeds weer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 laat me wezen
wat ik ben
gesloten in een pen
geborgen in de schoot
van nachtelijk gevoelen
laat de warmte in me wellen
de zon mijn jeugd vervellen
en alles zoveel mooier
minder zijn
simpel veelheid zijn
in alles wat ik ben
en ooit had willen zijn
de nacht verzacht de randen
raakt mijn dromen keer op keer
slapen doe je in het donker…
In razende wielen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 mag ik ervan dromen
om eens stroomopwaarts te komen
ooit de bron te bereiken
die mijn leven zal verrijken
ik meander mijn bestaan
tussen kribben en kades
laat me gaan in razende
wielen en rust in de waarden
wil weer wellen tot beekjes
frank en vrij dansen in geulen
heulen met zon en de wind
watervallend spelen als zorgeloos kind…
Verlangen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.486 'k verlang ook naar bloemen
al kan ik best zonder
eisen doe ik allang niet meer
ik wacht tot de bron
van jouw liefde voor mij
zal wellen als vroeger
en drenken het gras
opdat het weer groent
dan bloeien de bloemen
misschien
als weleer...…
Beeldspraak
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 959 Waar de taal doodstil
van de daken rolt
de woorden mijn tong
niet kunnen bereiken
een hakkelende klank
met mijn kaken dolt
golven getemd geluid
achter wallen en dijken
daar wordt het zwart
in het wit gebeiteld
wellen niet eerder
verschenen beelden
daar krimpt de één
terwijl een ander bijtelt
voor vrijgesprokenen
en veroordeelden…
Tegendraads
gedicht
3.0 met 94 stemmen 14.513 Wellen mijn woorden op in haar ooghoeken.
Schuif ik de nacht van mij af als een slecht boek.
Ik scheid wat van de wijn is en wat van mij
schenk allengs minder van mijzelf in het glas.
Ik slink tot een woedende kring op het tafelblad.
------------------------------
uit: 'Na de vlakte', 2008.…
Het doodspapier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 655 De herfst treedt weer toe
in mijn belevingswereld
‘t vergankelijke seizoen
van jouw trieste dood
het doodspapier wordt weer
opnieuw gelezen, en tranen wellen
uit bron van innerlijke nood
een doodsgedicht
door jou geschreven
over passie, sterven
en dagelijks brood
de laatste uren
van jouw beklemmende leven
onze gezamenlijke waarheid…
Onuitputtelijk?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 22 Laten we vergeten
dat we waren te gedogen
om niet te verleren
verwaaid, verstrooid
geroofd in onwetendheid
vloeit helder bloed uit
onzichtbare wonden
vreugde raakt de pijn,
bijna volmaakt refrein,
uit de poriën van het
lot gedragen, gedachten
onbesuisd niet geringd,
vogelvrij, deze luxe
lijkt onuitputtelijk
er wellen tranen die…
tranen
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.021 zo ik mij afwend en niet verlaag
mijn tranen wellen ongevraagd
zilte verraders van intens verdriet
wilde voorkomen dat jij mij zo ziet
want koud berekend van geen weet
verwijt jij aanschouwelijk leed
verstik ik mij niet meer werend
stil vluchtend in mij zelf kerend
als de strijd gestreden en ik berust
verlaat jij mij verminkt bedrogen…
Weerpiazza
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 28 hopeloos beslagen glazen bol
van perfide computermodellen
verwachtingen drijfzand
onder dekens van mist
niet te voorspellen
Zon en buien tuimelden
als lastige vliegen
over elkaar heen
druipende kletterende
klaterende snottebellen
Een laag hangende wolken
leek spoorslags
onwillekeurig neer te storten
in hemelwaters bronnen en wellen…
Als de avond valt
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.625 Laat me…
wanneer kwijnende
zonnestralen
zich drenken
in het bloed van
de vergane dag
de zee
het wellen van
haar golven
langzaam
laat vervagen
in ‘n verstarde lach
en als de wind
haar wisp’ren
niet meer door
de blad’ren
zingen kan
omdat de nacht
zijn deken heeft gespreid
waardoor de wereld
in ’t duister glijdt…
leg ik mijn…
Laat me...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 949 Laat me…
wanneer kwijnende
zonnestralen zich
drenken in het bloed van
de vergane dag
de zee het wellen van
haar golven langzaam
laat vervagen
in een verstarde lach
als de wind haar wisp’ren
niet meer door de blad’ren
zingen kan
omdat de nacht
z’n deken heeft gespreid
waardoor de wereld
in ’t duister glijdt…
leg ik mijn hoofd ter…
The Blues
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 980 Scherpscheurend elektrisch gitaargeluid
Lange uithalen, hij heeft pijn
Zoekend naar zijn verdwenen liefde
Vibraties, snerpend uit mijn boxen
Loopjes, trillers en soms gedreun
Tranen wellen op in mijn ogen
Ik voel mee, mee met zijn leed
Waar is ze toch? waar is ze heen?…
Vragende ogen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 243 je dacht
dat geven
je leven was
zij hebben
alles genomen
je kracht en je lach
jij kon het
niet meer aan
bent er aan onderdoor gegaan
jouw bron
is na jarenlang wellen
droog komen te staan
nu zijn er alleen
vragende ogen
niemand om je heen
jij hebt nemen moeten leren
met kleine stappen proberen
wat anderen geven te accepteren…
AAN C. TER LINDEN (03)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 133 Dan men zich voor kan stellen
Daar horen ook de sferen bij
Die wij niet kunnen spellen
Somtijds komen er krachten vrij
Die ongeloof doen hellen
De adem schuift dat niet opzij
Probeert iets te vertellen
Het bruist van leven na de dood
Dat durf ik te voorspellen
Zij die menen te weten
Achten de kans bijzonder groot
Dat tranen zullen wellen…
Een soort van noodzakelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 119 De slaap heb ik al verschoven,
Alles gedaan in een poging
Om de kolos die depressie heet
Te bestrijden, haar uit te hollen
Waar ik maar kan -
Toch is de beste medicatie
De noodzakelijkheid om een maal daags
Regels op te schrijven die
Vanuit het binnenste ik
Naar boven wellen -
Het blijft hard werken,
Het zweet loopt in dichtregels…
LAIS CCCVI
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 60 Van haar lijden wil ik jou vertellen,
(mijn hand ging door de weelde van heur haar)
van haar nacht waaruit bij dag wil wellen
in etterwonden al het schone daar
(ik zoog haar pijn, 't verhaal werd zo gebaar).…
AAN DE WERKTAFEL
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 99 Voor het knipperscherm
dat alles uit de wereld vangt
lees en tik ik geestdriftig
mijn gedachten krioelen
springen soms wild op en neer
krimpen dan zakelijk ineen
dan - toch
die ene bewuste druk
het lied van Tess Merlot
vloeit door mijn hitsig brein
laat denken en gevoel
zacht wellen naar het rijk
der musicerende dromen
waar het kortstondig…
Hoop
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 482 Zitten en opschrijven
Tranen wellen op
Nee, niet laten gaan
Steeds maar weer sterk zijn
Voor wie?
Staren uit het raam
Zon breekt door
Regenboog laat zich zien
Regenboog?! HOOP…
Zielerust
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 977 momenten
Dan voel ik mij ontheemd
Van alles wat mij lief is
Voel ik mij vervreemd
Het is dat melancholieke
Geboren uit het niets
Het vult mij met een sterk verlangen
Naar dat onbekende "iets"
Een oord dat ik vaak vergeet
Door alledaagse dingen
Maar mijn gedachten aan die plek
Laten zich nooit verdringen
Uit mijn diepste innerlijk
Wellen…
HET HONDJE
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 80 dat
me de wereld laat voelen en zien
hij neemt me mee langs grachten
en grazige groene weiden
zee stranden parken en bossen
en prachtige paarse heide
zoveel waar ik nooit kwam
geen oog voor had voordien
ik had een hondje
een fantastisch dier
dat me overal mee naar toe nam
het wezentje liet mij
zo ongelooflijk veel zien
tranen wellen…
Dear Mr. President
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 475 '
Fine verses, read them loud, they rhime so well!
The poems on other websites are the worst!
The Belgians nor the Germans do come near
You find the very best speedsonnets HERE!…
Onvoorstelbaar echt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 178 Heel gestaag kerft nu jouw branding
rake woorden in mijn huid en almaar verder
word ik meegetrokken door de golven,
soms omhoog getild, dan weer bedolven,
getroffen door een stilte, een krachtige storm
en ik lach, er wellen warme tranen op,
voor mijn ogen krijgt jouw diepte vorm.…
Imbolc II
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 54 zwanger:
koeien, schapen, de Aarde zelf
wil baren, leven schenken,
melk laten vloeien;
Barden dichten en bezingen
luchtig het leven, de liefde,
sensueel geurende bloemknoppen
die kleurrijk ontluiken;
Smeden smeden ploegen,
timmerlui herstellen de kraal,
bezielde handwerkslieden, begeesterd
door het eeuwige vuur van Kildare;
De bronnen wellen…
Een mentale vlam
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 55 jij had het
bewegen van een
prima ballerina
volmaakt in
rechte lijn en
harmonie van
druppel tot welle
vanuit het midden
cirkelend kabbelend
tegen de oevers
van de strak
spiegelende plas
tot in de uiteinden
van jouw bewegen
klopte de kracht
van je hart
met de zachtheid
van jouw macht
je talent was
extravagant waarbij
het…
Levensmoe?
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 685 Razors pain you,
rivers are damp
acids stain you
and drugs cause cramp,
guns aren't lawful,
nooses give,
gas smells awful,
you might as well live.…
Ongelukkig moment
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 7.016 Misschien kon je het niet vertellen
In wezen lijkt me dat nu zo gewoon
Jij schonk me immers je eerste zoon
Nu mag ik hém niet eens meer bellen
Lief je had me niet zo mogen kwellen
Ik zag mezelf al met die kroon
En daarom kreeg ik je verraad als loon
Frappant, hoe dat soms op komt wellen
Was dit voor mij toen te voorspellen
Al dromend naast…
Het overzicht (van een onthaal).
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 341 En zijn 'well' daar, een bron.
Nu mocht ik mee.
Logisch dat na een paar jaar niet wonen
er vlaaien voor voordeur komen,
ramen bewebd, borden belarfd,
alom schimmelgeur heerst,
overgroeid de put van de leiding....
De well ingestort, een stank,
waar ik water moest halen in een tank
die vol alg was en stonk.…
Lentegedachte
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 575 nee, het valt niet weg
te denken dat er leed was
en verliezen zijn gevoeld
nog immer hikken onze snikken
in de nagalm van genoten geluk
dat onverhoeds ging barsten
toch ligt het erf weer boordevol
met zaaigoed uit gekwetste vruchten
dat bevroeden doet wat komen gaat
laat nu die harde zaden maar
in ons zilte traanvocht wellen
tot…
Hoe ver nog?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 Noch honger of dorst zullen mij kwellen
op mijn pad door de woestijn
water doet U uit rotsen wellen
U zorgt dat er altijd manna zal zijn.…