Netgedichten

netgedicht (nr. 66.459):

Onvoorstelbaar echt

Jij stroomt binnen en ik waan mij
in een roerige zee, raak daarin op drift,
word van mijn verstilde strand gelicht.
Heel gestaag kerft nu jouw branding
rake woorden in mijn huid en almaar verder
word ik meegetrokken door de golven,
soms omhoog getild, dan weer bedolven,
getroffen door een stilte, een krachtige storm
en ik lach, er wellen warme tranen op,
voor mijn ogen krijgt jouw diepte vorm.

Schrijver: Ludy Bührs, 5 april 2018