Alle inzendingen over wendy van dijk

Dankbaar voor dit gevoel dat speelt met mij onverwacht maar welkom als geen ander onaangekondigd, ongepland maar niet te verwarren … ik word verliefd op jou wil bij je zijn, met je zijn, jou zijn gevoelens golven en breken op de kust van mijn wil geen keuzes meer nu, te laat om te laten wilde plannen spoken door mijn hoofd een lichte angst…

Jij moest gaan Liet ons achter Verward, verdrietig, boos, héél boos Waarom? Kun je je afvragen De mooie herinneringen houden we vast Altijd in ons hart nooit vergeten Ik weet dat je op ons wacht waar je ook bent Dag lieve schat, tot ooit…

Mijn hart was gebroken, Jij bent degene die het heeft gemaakt. Jij bent de persoon die zijn naam naast het litteken heeft geplaatst.…

Denkend aan Holland zie ik smalle dijken moedig tegen het brede water staan. Een gat in de dijk doet diepe wonden slaan. Met de handen ineen wordt het werk verricht. Na vermetele pogingen is dan eindelijk het laatste gat in de dijk gedicht.…

Als je bij mij bent, zeg ik vaak niet wat ik denk en je zeggen wil.…

Wil missen, en dan de dijk op Naar het groene gras waar ooien Hun lammeren zogen, en zij niet eens boos Zijn als wij tussen hen door Voorzichtig de dijk oversteken naar Het duinland met zo veel verschillende Bessenstruiken, grensland tussen Oud en nieuw, zand en zout water, En dan het orchideeënpad dat Ons kilometers door het landschap…

Met de huidige wind, uit dit zonnige gloren zijn weer een reeks nieuwe kansen geboren. Ik kijk naar het talud verander in dat grasgroen, kijk daar naar een kleine bloem, mag vervolgens ook lila wiegend als krokus een lentedansje doen. Zal leven steeds zo zijn tot in de eeuwigheid. Wat is vreugde en wat kwaal in ons bestaan, we zijn toch allen…

Verscholen tussen de lage landen Ligt mijn dorpje genaamd Andijk Gehuld tussen dijken en stranden Is dit het langste dorp aan de dijk Als de warme zomer gaat ontwaken Laten de bloemenvelden zich prijken Fluweel zacht om even aan te raken Het dorp omringt door groene dijken Andijk laat zich koesteren in de zon Het vee dat graast op het…

de dijken gebleven de leidijk langs Barnflair bij Bourtange aan de grens weer Bellingwolde, De Lethe dijk in Over de Dijk niet te vergeten boeren aan de andere kant waren ook blij want de leidijken hielden stand hielden hun land droog, water bleef hoog in de veenspons hangen in het beekdal, op de tange werd hun oogst niet door misoogst…

. ---------------------------------------------- Een dijk is iets waarop je moet vertrouwen, Bij dijkdoorbraak heb je geen schijn van kans. Zodat men in de buurt van Nieuweschans Een superslimme ijkdijk is gaan bouwen. En daarom wordt de vlag nu uitgestoken: “Hiep, hiep hoera, de dijken zijn gebroken.”…

dankzij de dijken het grasland boven water de wind in de rug dankzij de windkracht waaien de benen vooruit met natte pijpen dankzij de regen sijpelen de voetstappen nabij het kanaal dankzij het water landinwaarts over de dijk de dagtocht voorbij…

Praatjes en gaatjes Waterval van verwoorden Dijk zonder zoden…

de auto verdwijnt in het gat onder de dijk langzaam uitgespoeld…

Hij fietst alleen op de dijk. Ook nog wind tegen.…

Op dijk en muren waken walkuren met goedendag en kokende pek.…

mijn moeder zong dat lied ik weet het nog van vroeger zoiets vergeet je niet terwijl ik hier geniet van het weidse vergezicht de omgeploegde velden het taluud met wilde bloemen de koeien in de wei moet ik daar weer aan denken echt ik voel me blij mijn blik is op het water gericht het water van de Lek en de Linge rijdend over de dijk…

En toch, ik kan het niet vergeten Het kleine dorp waar ik vandaan kom Zomers geleden, zwaluwen vliegen boven mijn hoofd Lege straten, fietsend naar de derde dijk Een leeuwerik stijgt zingend op Uit het gevangen zonlicht van het koolzaad Toen en nu, momenteel doorkruisend Zie ik mezelf staan, alleen en niet ongelukkig De vangst van paling vergoedt…

Met aan mijn ene zij de groene dijk, aan de ander de meerkoeten die mee en zwemmen in grauw water, roerloos spert de reiger tussen plukken riet In de verte fietst eenzaam iemand zoals ik alleen hier loop Zicht op witte masten Een enkel autootje op de weg door het water Terug, aan de einder, de centrale met haar pijpen waaruit…

Totdat de stormwoede weer zal bekoelen; En het rivierwater net niet over de dijk Zal spoelen blijven de mannen van het Dijkleger paraat en beschermen de landzijde Van de dijk in zijn droge staat.…

Alleen het kerkhof op de dijk is gebleven. ---------------------------------------- uit: 'Muziek voor twee vrouwen', 2013.…

Zou men wat schamper naar ons landje kijken Nu Ajax en die dijk zo breekbaar lijken? - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ... De dijk bij Wilnis brak en Ajax won met zeer veel moeite in de verlenging van Grazer AK ...…

getekend vanuit het ruimteschip de dijk, landingstrip ruig nu stil voorbij de wil geen zee meer…

Wij zijn polders en dijken ...........rijk Wij nemen hals-over-kop de wijk als water opdringt tot over dijken het sjouwen van zand in zakken zonder zin of nut Wij zitten plotseling in de put met onze voeten in 't water Dit is de kater in De Lage Landen aan rivier en zee 'Luctor et emergo'.…

ik ken een dorp dat zich parallel voegt naar de slingerende dijk die zich kromt naar het belendende water, zo een eenheid te zijn..…

Hoger de kerk en absoluut haar toren Genieten het uitzicht aan de voet van de lan- ge dijk Het strakblauw gewelf dat op de dijk het water lager ook raakt ingetekend door tientallen enorme con- tainers Wij aan- en beschouwen dit magnifieke beeld Door vogels en tijd, minzaam innemend plaatje Zowel vrijheid als kleuren…

Er staat een muur om hem heen, ook ligt er een zee met een hoge dijk voor zijn hart. Geloven is weten dat het goed komt, maar een mens is vaak erg ongeduldig.…

Mijn straat loopt uit in weiden vol met koeien Achter de dijk meandert de rivier Hier kunnen zij het water wel vermijden Hoor ze loeien: "Wij zijn veilig hier!"…

vlak voor ik wakker werd heb ik een droom gevangen zij draaide richting het dak om mijn venster te verlaten ik groef een gat in mijn geheugen vond een koffer met oude geluiden over holland en molens aan de vliet ik kende het lied van vreemde hand het walste onder een scherpe nagel maakte geregeld rare sprongen over tussenliggend land…

waar sluizen dwars het water keren groeit trots het lage land de hand die dijken bouwde op wind vertrouwde de molens schiep in dit gebied kruiste kaarsrecht sloten weefde polders tot patronen groen waar boeren het goed doen dit lage land geordend door de hand van ruilverkaveling heeft weer de trots van toen…

dit schiet niet op de hemel wordt nooit paars de ruimte herhaalt zich steeds vaker de kamer weet zich raamloos ommuurd hartslag tikt soms in blauwe morsecode alles naamloos zonder doel maar ademvast binnen keerkring en rooilijn onder- en bovengrens al geweest en best wel voorspelbaar…