Alle inzendingen over werkelijkheid

Als ik jou -recht uit de tarwe- het brood aanreik zul je dan glimlachen omdat je me ziet als omhulsel van mijn geest of zal je treuren –omdat ik op blote voeten loop- om mijn werkelijke ik mijn ware aard en mijn oprechtheid?…

Ik ben al bijna dood, en ik zal nooit aan mensen wennen; zo meen ik ook geen ogenblik je werkelijk te kennen, maar soms, tezamen in het huis en in één bed tezamen, met het behoedzame geruis van regen langs de ramen, heb ik wel eens een kort moment gedacht dat ik doorgrondde hoe ondoorgrondelijk je bent, en dat al veel gevonden. ---…

Het werkelijk beleven van de reële liefde.…

Mijn acryl trekt al twee jaar duinen van helmgras kleine meiden en hun opa wind waait van het zandpad vingertjes volgen de zee vlak voor het licht steeds vragen of ik het zie zie dat het niet af is ga er opnieuw over heen zodat alles opgaat in leven tussen fantasie en werkelijkheid…

Anderzijds als het handvat breekt en het genot in de werkelijkheid verbleekt, wat kan ik verwachten in de sluwe ironie van spot door de schaduw van gedachten in de morgendauw gekweekt?…

De wolventanden van de tijd Hebben genadeloos het kind Uit mij weggevreten, Het levend karkas Dat overblijft levert Voortdurend strijd met De weerspannige werkelijkheid, Waarvan niet veel meer overblijft Dan een groot vierkant in het zwart Dat mijn wereld verbeeldt, En een grote zwarte zon Waaruit licht gezonden wordt Vanuit…

Van wie het gevoel Van zelf en eigen Al gestorven was Toen hij nog maar Een kleine jongen was, Die vanaf dat moment opgroeide In een andere waarheid - Hem werd doorgaans verteld Dat hij zich vergiste in de Werkelijkheid, omdat hij Er voornamelijk buiten stond - Vluchtte in dromen En gedichten, in verzen die Zijn verloren gegane…

het is de onmacht die soms regeert niet ieder kan geven wat de ander begeert het leven is werkelijkheid vaak even wegdromen dichterbij het feit kan ik niet komen…

Is voor mij het kennen van mijn hart erkennen dat wat zich soms als harde werkelijkheid voordoet ook een diepere dimensie heeft die mijn verstand verwart om deze hartkracht te ontdekken laat ik stilte in mij opwekken ontwaren dat achter de tragisch lijkende realiteit geen afgrond op de loer ligt met absurditeit…

In woorden als water omwentelt de waarheid de slordige prater zijn niet weten tot feit de werkelijkheid wordt gewelddadig verdraaid zijn waarheid een fort zo vol leugens gezaaid Zijn woorden zijn daden die ons openbaren ze zijn zwaar beladen vervormen het ware hij belijdt zijn moraal en ethiek van de tijd in een droevig verhaal…

het regent katten hier en daar een hond beestenweer is het weer ik maak een grote gele ronde zon van spiegels en lampen ik creëer ochtendmist zelfs het zonlicht breekt de bui het is warm werkelijk warm als ik baad in het aanzicht van mijn mooie onbeschrijflijke zon ik ben buiten als ik binnen ben stralend…

Leven hoeft zijn slag niet te slaan, geen zakcentjes te verkwanselen, laat staan te ontvlammen met vuur zonder dat ze tijd vrij maken voor het werkelijke. Ik zie ze gaan, slenterend, nu zij steeds staren, vervolgens pinksterbloemen plukken zonder 'n mooie tuil samen schikkend te maken. Hoe verbijsterend en bijna beschamend.…

Ik kan u niet om wijsheid vragen, u bezit geen werkelijke macht. Een verzameling zwarte gaten, zonder sterren bent u niets. Ik zou uw duisternis niet verdragen. Bij gebrek aan beter smeek ik de verlichte hemel.…

Onder de spiegelingen, van onze illusies, wacht ons het wonder, van de werkelijkheid. Wacht ons ons trouwe leven, dat geen einde kent, geen begin.…

Ik wil van de werkelijkheid leren. Na regen komt zonneschijn. Ik wil mijn laatste twijfels verteren om op een dag gelukkig te zijn.…

Haar vasthouden in sepia, in tweevoud zelfs en dan met jou delen, wat opkomt bij jouw woorden, eens gezegd blijft Het licht ontsnapt aan haar sluier werkelijkheid is het schuim van giftig wier op het zand van het strand Dubbelzinnig in drievoud kijkt zij mij aan geeft antwoord op mijn vragen, herinnert mij aan dagen van venijn en zeurende…

een gehavende maaltijd aan onterechte monden besteed, als altijd tijdelijk met het karakter van volharden werkelijk, vraagt iemand zich af, ditmaal ontstervend tegen de gewoonte in, zonder ook daarmee in routine te vervallen, zoals een stoel ter hoogte van een tafel biedt dit perspectief op een onvolledig samenzijn.…

nooit meer echt niets altijd wel iets het denken aan kan, zal nooit weggaan dromen, blijven dromen tot werkelijkheid laten komen doen wat kan en mag met een traan, of een lach woorden van een dichter maken het leven lichter houden van zo mooi beschreven dicht, heel dichtbij dat vers leven…

'Ik geloof' en 'Ik heb een droom' zijn beroemde woorden Achterhaald nu er zoveel meer geloven zijn zoveel meer waarheden om bij weg te dromen van de werkelijkheid die niet meer te raden is maar onontkoombaar is wat ze is, je moet het ermee doen, je zou het ermee moeten doen maar liever verpak je haar in lichtechte lievelingskleuren…

Tref je geen echte hufters voor de lens Dan heb je nog het wapen van monteren Zo kan je kijkers toch een lesje leren Over de slechte inborst van de mens God - zonder camera - ziet alle zonden ”EO: helaas niet hufterproof bevonden”…

Ondanks uitgewisseld verdriet of wellicht juist daarom vrijden we met elkaar in een traag moeiteloos tempo een bevestiging van ons leven van onze liefde voor elkaar Zolang het soepele ritme voortduurde was er geen sprake van dat de grens tussen de feiten verzinsels werkelijkheid en fantasie vervaagde alles teruggebracht tot wederzijdse…

Mijn kind, wat ik graag wil is, dat je opgetogen mijn wereld in zult komen, zodat je niet meer hoeft te dromen, maar werkelijk kunt beleven.…

't Overwoekert in 't leven het mooie dat werkelijk rijkdom heet. De armoede van onze rijkdom dat is het verlies van de geest, zodat men in overvloed omkomt en alles voor niets is geweest.…

in het glas lachte wat om een rare frats maar zag daarvan niets terug met het licht fel op mijn rug herkende niet eens mijn eigen contouren toen stevig aan de maat tot ik leerde om bij die grens de aandacht op anderen te concentreren toen werden stukjes persoonlijkheid uitgelicht in stevig contrast met een werkelijkheid…

waar ik verlangen beheers in grootse dromen vernietigend mooi door werkelijkheid jouw streling koester als handen raken vederlicht totaal bevrijd aanvaard ik de traan waar ogen vragen smeek ik een lach voor hij verdwijnt zoek ik geen dromen die toekomst vrezen mijn wens van gisteren leef ik vandaag…

geef me vleugels om te zweven even maar, om weg te zijn om de vrijheid te beleven even te ontvluchten; werkelijkheid en pijn ik wil even leeg zijn en ervaren wat de rust van vrede is, daar dromen beleven die er nooit waren laat het me proeven, even maar ik wil de zonnestralen raken, de regen voelen op mijn huid tot de regenboog zich als een…

's Nachts elkaar beminnen als fragiele vlinders op een passiebloem in het virtuele bloembed Letters in woord weven met vurige draden tot zinnelijk geheel in een erotische silhouet Toen je een luide roep naar werkelijkheid deed, vloog ik weg zonder belet Eer de draden tussen ons ontwikkelden tot leugens in het verradelijke vangnet…

spreek mij van een innere taal, een wereld waar twijfels woekeren net als woorden nooit verstaan zwijg mij in een uiterst praten, een werkelijkheid waar schijn beweegt net als het frêle, doorzichtige verlaten begrijp mij achter een wonderlijke stilte er is minder dan een wereld, meer dan jou en mij onbegrepen het verlangen…

jij hebt het nooit geweten de eenacter, opgevoerde brommer ik nam de wijk en week uit stond schuin tegenover jouw kamer vreemd vertrouwd met een onbekende omgeving maar jij gaf nimmer thuis ik stond buiten de werkelijkheid gordijnen kierden niet onverrichterzake keerde ik weer naar wat eens was, mijn huis…

wie is de ‘men’ in het woord mening hoe zachtjes moet men tasten om in het duister de waarheid te vinden zoekt überhaupt iemand nog wie is de ‘we’ in het woord werkelijkheid wiens woord wordt gehoord wat zou ‘nooit meer’ zijn zonder ‘ooit weer’ wat staat tussen de regels geschreven bestaan er monsters in het meer voor wie blaffen honden eigenlijk…