Alle inzendingen over wilde eenden

september drijft in regenbuien naar oktober de wilde eenden zijn er nog alsook wat schokkend nieuws als vals getij licht en donkervallen argeloos in stervend gebladerte en wij maar belachelijk doen in een mengeling van eigenheid realiteit en dromen…

rimpels op het water nochtans is het windstil geritsel in de struiken reeds in de maand april want een koppel wilde eenden peddelen vroom en vrij plonzen in de vijver ze maken elkander blij een woerd met groene kop zwemt naarstig rond zijn wijfje zo maakt hij haar het hof en ja …zij vindt dat tof!…

zondagochtend eind september om het kasteel nog dieprood zie ik de rozen stilaan afwaarts gaan zij geuren steeds meer aangeschoten met of zonder naam geraniums blozen onvermoeibaar lila en vaalrood snedig op de vijver hoor ik het gesurf van wilde eenden halfvermolmd schier spant stokoud een houten brug haar rug…

tussen huis en water waggelend paraderend het straatje op en neer kijkt kleurrijk gevederd met peinzende argwaan de wilde eend mij op zwijgend verwijt hij stil wat mens toch kijk je nu dat ik spetteren wil zoals ik snateren moet is deductief en inductief de aard toch van mijn zijn alleen onze eieren leggen wij niet zoals de mensen…

leen de woorden van de hemel schrijf de wolken met de wind wil weer heerlijk touwtje springen als een onbekommerd kind verf de bloemen op de heuvel tel de mieren in het gras lekker rollen naar beneden brullen kikkers in de plas zoemen bijen om de oren vliegen wilde eenden op worden vlinders weer geboren vrouwe lente loopt voorop…

dag vader hier is uw zoon ik heb papier en een potlood maak maar een schets van de wilde eenden in de lucht ze worden vast vloeiend van lijn of komt er een onderbreking bij alles wordt onnodig verfraaid er is weinig nostalgisch aan lukt het een beetje met de schets of glijdt het potlood langzaam tussen duim en wijsvinger weg dag vader…

Een stel wilde eenden kwam bij ons logeren, ze zwommen de vijver en sliepen in ’t gras. Ze aten de wieren en wasten hun veren en baltsten te samen te on en te pas. Dat ging meest gepaard met gepik en gesnater, het leek er dan op of de eend haast verzoop.…

ging ik weer op eigen initiatief Op zoek naar de wilde eend, alleen Ik volgde ze heel assertief Wel dagen achtereen Maar al heel snel ondekte ik Die eend is smerig, seksueel Ik kwam er achter tot mijn schrik De eend wipt alles, niets is teveel Een gangbang, twee, drie na elkaar Een vrouwtje of woerd, niets is te dol Zelfs een dode eend…

Een vlucht eenden momenten van samen zijn mooie vliegeniers Onder een opkomend ochtendgloren en een schitterende blauwe kleur van het ether vindt een vlucht wilde eenden innerlijke rust en vrede in de openlucht waar ze glijden over stad en land tezelfdertijd onderweg zijn naar een nieuwe wereld.…

toerend in mijn eentje waggelend door hollands waterland zie ik tot de dames ter bekoring die op afstand hen beschouwen hoe ijdel zich woerden protsen in van sloot en plas hun spiegel het eens gekozen lief dan spetterend tot zij nat ten slot het jawoord geeft door haar snavel dan te richten op als lelijke eendjes de verliezers die hij eerst…

Een vader met kind bij een bruine sloot Wilde eendjes voeren met oud brood Uit een knisperende zak met kruimels gevuld Op een koude zondagochtend in nevelen gehuld De brutaalste eend met harde snavel gebekt Had als eerste gedreven naar hen gekwekt Met stomme verbazing zag hij hoe de kleine koter Zijn vermeende droge brood opat zonder boter…

Ze hebben bonje, ongekend Borst tegen borst aangeklemd Pikken mekaar temet overhoop 't Zijn de vrouwen, die lopen te koop Ze maken kabaal, oorverdovend Tot bloedend toe, hoe banaal Twee mannen vechten om een vrouw Waar is nou de eendenmoraal? Ver te zoeken…

haiku De citroenvlinder vliegt wild rond, zuigt hier en daar aan een voorjaarsbloem. tanka Een dichte kluwen vechtende eenden wankelt; daaronder lig stil het fel begeerde vrouwtje, wacht af, is opeens weer vrij.…

Bakker wilde hij worden Er rezen echter meer vragen op dan broden Niemand zag er brood in en zelfs de honden lustten er geen brood van “Dit brood is mijn lichaam” riep hij in wanhoop uit en stortte zich in de vijver van het park De eenden hadden de dag van hun leven…

dichtgevroren gracht uit het wak onder de brug vliegen drie eenden twee eenden zwemmen op het gestrooide brood af en meeuwenvluchten eenden weten zo goed om en om groen en bruin elkaar te vinden eenden op bezoek ze inspekteren de bloembak nog een keer broeden een koppel eenden vormt het vliegende schuim van storm en regen…

is de eend blij dan? neen: de eend is in de vijver.…

Eend Kwak wilde nog één ding, lekker op vakantie naar Peking. Dus vloog hij vol goede moed zijn bestemming tegemoet. Aldaar werd hij met gejuich ontvangen en uitgebreid bekeken vol verlangen. Nou dacht hij, dit is een mooi oord, had hij nooit van Pekingeend gehoord?…

- Eend. - Eend? - Oren snavel zie je wel? - Ik zie alleen een konijn. - En een eend. - Een konijn! - Eend! - Konijn! Konijn konijn konijn! ----------------------------------------- uit het werk van Mustafa Stitou (1974)…

Ik heb eigenlijk nooit geweten, Dat eenden jonge krokodillen eten. Ik schoot danig in de lach Toen ik deze foto zag, Die eend heeft niet stil gezeten. Zal de eend het flikken Om de kop ook in te slikken.…

Maar op de koekast vind je later een klein bericht in haar hand gedicht: 'heb de ramen gedaan ps de wc eend is op doei Ans'…

loopt zichzelf verwijt om mee te spelen het sleept zichzelf ten overvloede uitbundig mee over uitgeraasde, haast verdwenen wegen en god mag weten wat een ander zich op dat moment bedacht het kon het wezen niets meer schelen alles kan een niets staat vast is wat het wezen zachtjes schreeuwde hopend op een medeling en uitgestorven eenden…

In het Limburgse Keent Kweken ze Peking eend. Die aan het eind van de rit Bij een Chinees op tafel zit Als gelakte afkluifeend. Een vreemde eend Om in te bijten.…

Toch een idee om iets anders te mogen horen, al wil ik dat spul in 't water niet storen, maar wilde dat ze een ander plaatje zouden draaien, zodat ik eens iets anders zou horen?…

Rijdend op het fietspad, jawel zoals het hoort, passeer ik twee kopeenden, gemoedelijk pikkend in 't gras. Wanneer ik bijna op hun hoogte ben besluit er eentje van de twee, te vliegen en te snateren, kabaal en ik gil mee! Want hij vliegt recht op me af, nog net buk ik naar benee, geschrokken, hij zowel als ik bijna een aanvlieging wat…

ja, ik heet Canard wat raar voor een Fries tja, mijn vader heet Canard en grootvader ook mijn overgrootvader niet die heette Spiekstra maar hield van eend had hij eens in la France gegeten nee, gelukkig niet à l’orange…

De eend voelde zich raar, zelfs wat vreemd, kon er zijn vlerk niet op leggen, is ’t daarom dat de vreemde eend in de bijt lag Wie zal ’t zeggen?…

die mij in wilde verwarring hebben gebracht.…

Nooit laat de ranke hinde haar waakzaamheid verslappen want je zit zo in de hoek waar de vallen klappen…

niet geplant is natuurlijk zij als wild flower gegroeid niet gezaaid in vaste grond is waar de wind haar waait zij bloeit nooit gepland, als wild flower bedoeld…

soms denk ik dat alleen de eenden niet van god los zijn... als je bijvoorbeeld in een auto aan komt scheuren en ze steken over dan zullen ze plotsklaps heldhaftig verstijven samen thuis en uit verder kunnen ze redelijk vliegen en ze blijven voortreffelijk drijven…