Alle inzendingen over winde

bewegende wind verklaarde dat wat brak verdonkert lag liet me achterhalen hoe het land in zijn diepe sporen leven heeft bewaard het ontbindend doodse stilaan het gelaat van verwachting vertoonde…

heb je wel eens met de wind gesproken de wind kent je gedachten en denkt met je mee heb je wel eens de wind horen zingen de wind kent je hart en droomt met je mee heb je ooit dwars door de wind gelopen een fluisterzacht briesje of harde vlagen de wind wandelt altijd met je mee…

zal ik jou zijn rondom als niets wordt gezegd of gezien of weet hoe zich te vormen zoals wijd, de zee tussen de linker- en rechterzijde van dit papier maar het wordt later en ik ben geen kunstenaar de waarheid van mijn gedachten zal zich aan dit zwijgen houden aan meeuwen die niet kunnen zijn tussen de andere omdat geen wind…

komt niet aanwaaien buldert gierend de wind, en stormt huilend voorbij…

Opeens de droom voorbij, op een bepaald uur Ik weet niet welke dag, en ik zag geen hellevuur Het eind was klaar, een hard gelag, Het gleed door mijn vingers op den duur En ik bleef wachten in de wind Wetend dat het jaar veranderd was Smachtend als een kind Brekend als een hart gemaakt van glas Diep van binnen blind Rijzend als een…

ik zou graag een gedicht schrijven zonder woorden, als muziek zonder akkoorden en een baspartij dan leg ik mijn pen terzij met bombarie en mimiek om even later over te drijven…

sommige gedichten zijn windstil ze ademen een sfeer van luie dagen van weinig dynamiek en niet veel speels ze missen in de eerste zin al dat wat wakker schudt, een frisse wind van reuring of vernieuwend vragen of, hoe toepasselijk, het dapper wapperen van vlaggen tijdens hoogtijdagen ze zijn er ook die zelfs de spanning vóór de storm…

de wind plaatst woorden in het nieuwe geluid waarmee ik gekleurde beelden in de leegte duid om te zingen in een dromend lied dat men klinkend in de luchten ziet…

Wanneer de wind is geluwd, de storm is uitgewoed men de schade opneemt de ravage opruimt de verzekering inschakelt pas dan, halen we opgelucht adem, net als de wind, die stiekem fluistert, tot later!…

Als ik de wind moet volgen omdat binnen in me een storm waait, wil jij me dan even laten gaan? Als ik huil om alles en niets mezelf niet meer ken een antwoord zoek op vragen zeg jij dan niets. De wind zachtjes tegen me fluistert omdat hij kent mijn onmacht, weet dat niemand me helpen kan.…

wind waait heldere lucht zwiept en zwaait bomen tot buigen gedwongen kreunend van genot het blauwe zwerk wordt wind geveegd dode naalden vliegen rond vormen slordige hopen op onmogelijke plaatsen het water dat gevallen is maakt nieuw groen vele vliesvleugeligen sterven een voortijdige dood zo is het beschikt daartussen sta ik ik kan…

Leunend op de wind mijn armen wijd gespreid ogen gesloten neem me mee wind rukt aan haren en kleren als ontelbare lange vingers aangenaam of toch niet ik hou mijn adem in even maar en zet dan een stap vooruit neem me mee traag worstelend evenwicht zoekend maar ik kom vooruit…

Flitsende flatussen! Hitsig door gasvorming! Wat toch een scheet bij zo iemand vermag! Maar wat een vreselijk eproctofielenleed treft deze man op een windstille dag…

De wind blaast Waarheen hij wil - Zo heb ik het Als kind geleerd Van hen die Mij kregen De wind zal Hoe je het Ook wendt of keert Altijd overwinnen - Nu ik geen kind Meer ben, maar al Wat ouder, merk ik Dat die wind niet Alleen om mij Heen tekeer gaat Maar net zo hard Binnen in mijzelf, Een wind zo sterk, Niet tegen…

Schoenen, jas aan wind wordt getrotseerd Net uit de zon, pakt de wind ons stevig beet De wind op de voorkant en net als met de hond Hebben we een natte neus, nou weet ik wat die ervan vond!…

Na het wakker worden Vandaag voel ik een Windvlaag zachtjes Langs mijn wangen gaan - Het is de wind Die langs alles gaat Zonder werkelijk Ook maar iets aan te raken, Die de hand legt Op het hier en nu Dat mij dagelijks Te veel en te vaak Ontkomt…

Winden waaien om het huis en zelden Vindt mijn ziel een moment van rust, Totdat de storm is uitgeblust. De wind Wenkt bij dag en nacht naar het zwak dat Zwenkt bij overmacht. De wind wekt wakker Diegene die niet berust voordat die door De ware wordt gekust.…

Een windvlaag, een knal tegen het raam, kijkend naar buiten zie ik nog net, het beestje zijn laatste klap wiek slaan, dan stort ie ter balkon. Geen terreur maar domweg de storm.…

Wie durft er, als zo'n wilde wind begint onwaakzaam wezen? ------------------------------------------------------- bijzen (bees, gebezen) - schommelen, stormen, vliegen…

Er is een remedie, voor muizenissen zeer zeker wanneer het goed waait pak je jas en loop in de wind, gegarandeerd dat je na je loopje ondervindt: Als je thuiskomt met uitgewaaid hoofd en als beloofd: de muizenissen bleven buiten, waren niet bestand tegen zoveel natuurgeweld!…

armen in de wind je schreeuwt: vandaag vang ik pure poëzie in de wind…

boven het rijk van Silicon Valley hangt een wolk met gevaarlijke ziektekiemen, de waanzin nabij is hij, nog even dan zal hij ook hier verschijnen scheert als de wind langs het hok met de kippen zonder kop…

Laat hem maar begaan gure, droge wind. Handen geklemd, voeten stampend op de trappers. Sorry, maar mij krijg je niet klein. Ik bezeil je, zodat mijn ros recht blijft.…

Eenmaal buiten rukte en trok de wind aan haar kleding, jas en rok zelfs onder haar kleding moest ie zijn nee buiten lopen was bepaald geen gein! Ineens schoot ze in de lach, want als iemand haar nu zag: haalde ze vast en zeker ‘t nieuws nog wel: immers, foute aanrakingen vallen onder Me too toch wel? Dus ook de wind!…

Daarom schreef opa: WIndjes Daar loopt Johannes van der Linden Die laat ontzettend harde winden Daar komt er een hou je maar vast De glazen rinkelen in de kast En tante Miep juist aan de thee Waait wel een meter weg, nee twee! Dat heeft te maken moet je weten Met wat Johannes heeft gegeten.…

Wat is het prachtig om te zien hoe takken en twijgen wiegen met jouw wervelend geluid, hoe de bladeren ritselen tussen de stilte van je lippen, maar ook hoe je mij in beroering kan brengen met al je trillingen en golven. Laat je met open armen ontvangen zodat ik steeds weer in contact zal komen met liefkozingen en strelingen die als een tornado…

weer het hoofd op hol tot een orkaan ontstaat en hij zich in de stilte van het oog omgeven door een regenboog hervindt als wind hij heerst en onderwerpt de natuur met vlagen die in zijn druppels leven dragen…

Uit de tram staan we stil om te kijken, de wind -- waait ons folders toe.…

Een frisse wind waait gewoon lekker het hoofd leeg vult hart met liefde…

'Wind mee is wind tegen, als je de andere kant op wil,' die woorden had ik van jou gekregen, ze klonken koud en stil.. Pas veel later heb ik begrepen, wat jij hiermee bedoelt, soms laat je je meeslepen, door iets dat je voelt..…