1411 resultaten.
De W van Koud
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 121 willens en wetens wringt en wraakt de watertandende wind ons in woede, weifeling, weesgegroetjes, whisky en wollegoed. weltrusten!…
De W van Koud
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 144 Willens en wetens wringt en wraakt
de watertandende wind ons in woede,
weifeling, weesgegroetjes, whisky en wollegoed.
Weltrusten!…
Ijstijd
gedicht
3.0 met 13 stemmen 7.343 Die avond vertrok een auto
richting snelweg
en de honden blaften niet
het dashbordvak was leeg
op een kaart van west-europa na
een pak tissues
een aangebroken rol pepermunt
er woedde koude
oorlog in mijn hoofd
we reden zwaar weer tegemoet
tegenliggers voerden groot
licht in de verte
wij naderden
de interzone
niemandsland
het…
wuiven het niet weten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 446 een zee van handen deint
geluid golft aan in vlagen
vingers reiken ogen vragen
armen zijn tekort wuiven
het niet weten wat er schort
de blikken zijn nog open
er staat geen leider op
die aan de mensen zegt
hoe alles zal gaan lopen
woede uit zich in geweld
de eerste mannen zijn geveld
brandhaarden gaan open
ze willen bloed en het…
het onmogelijke
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 61 een woordenstorm
woedde in
haar hoofd
de stem kwam
niet voorbij haar
dichtgeschroefde keel
ze verschanste zich
ze kon haar hart
niet voelen
hij stond roerloos
in het harnas naast
een grote put
houterig haalde hij
het deksel eraf
een metalen stem zei
we moeten hier
naar beneden
een veldleeuwerik
steeg zingend op
tot…
hangt zwart zijn tranen aan
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 772 basalt keert
oceanen
water schuimt
zijn woede weg
hangt zwart
zijn tranen aan
in springtij
dat in manenvloed
het water jaagt
op land
het strand
ontdaan van zand
toont zijn verdriet
aan woeste golven
die hun weg nog
ongestort vervolgen
van de branding
tot de horizon
witte kammen
deinen en
verdwijnen
als zij omslaan…
Wederkeer
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 385 Meer nog dan mijn woede
heb ik heimwee naar dat zand,
over 't graf van mijn geliefde,
waar de liefde nu vergaan is,
die die pijn en rouw verteerden.
Laat mij dus maar teruggaan
ook al ga ik dood van angst,
naar het graf van de gelofte,
waar geloof nu opgestaan is,
dat ooit pijn en rouw verwaaien.…
Onbeheersbaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 758 Mijn woede naast de lust
al wat waan en vals en voos is
geschreven aan te klagen,
de schor van hete adem
niet te stillen zucht
het onterechte uit te dagen.
Ik zou wellicht mijn hoge toon
uit nijpend zelfbehoud
wat lager moeten stemmen.
Maar wie ben ik zonder gram?
Niemand nog.
Hier valt niet af te remmen.…
Surrogaat
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.260 Je hebt me echt verpest
En niet zo'n beetje ook
Soms drijf jij daar de spot mee
Dat ik van woede kook
Toch ben je lief en kwetsbaar
Hou ik van jou en bloc
In een relatie als de onze
Is alles op de gok
Ik moet er niet aan denken
Dat jij niet meer bestaat
Een ander mee laat delen
Mij zelfs daarvoor verlaat
Zelf voel ik mij nu veilig
Met…
Lars
gedicht
3.0 met 147 stemmen 42.270 met mijn handen in de aarde
weet ik weer van stof en steenslag
huil ik vecht ik tegen woede
wortels breken onkruid wint
hoor maar hoe de kleine twijgen
klagen want het kind is dood
op zijn graf de speelgoedberen
en de vragen en zijn naam
lang geleden rook de aarde
soms naar voorjaar en naar morgen
droegen appelbomen bloesem…
Tertiair de krijs
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 4.791 Primair versmolten tot één
Terwijl het leven lacht
In een nacht van woede
Waarin de vrucht groeit en
Dit proces zich voortzet
Ook overdag wordt de
Ronding boller en de
Bolling ronder, terwijl
De eenheid van denken zich
Ontwikkelt tot doen.…
Een daalder teveel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 937 Zijn woede schemert
donkerblauw…
paars
rood
het holle
van je blik
heeft geen inhoud meer
en krijst daardoor zijn nood
ik krimp ineen
wanneer je zucht
het valt wel mee
alleen de eerste klap
deed me ècht zeer
daarmee sloeg
hij alles stuk
mijn liefde
eigenwaarde en vertrouwen
ik kan slechts rouwen
om gevoelens die
gestorven…
overgeleverd
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 408 overgeleverd
mijn nagels schraapten je huid
even, maar wel overdacht
totdat ik met schrik
in onwetendheid werd gedreven
het was onverwacht
toen met een krijsend geluid
woede aan mijn woorden
ging kleven
door een duistere macht bezeten
braakte ik zurig gal
in horten en stoten
mijn hart leek gereten
het lijf gehakt
in wezensvreemde…
Morgen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 451 Woede, pijn.
Woorden helpen niet.
Niet meer.
Ik zoek je hand.
Hou je stevig vast.
Ik voel je kilte.
Je glimlacht.
Je zegt het komt goed.
Alsof jij mij wilt troosten.
Niet jezelf.
Morgen?
Morgen is er weer morgen…
Mishandeling
netgedicht
4.0 met 55 stemmen 2.321 De woede vreet
de ruimten leeg
holt woorden uit
woedt wreed
maar zweeg
gaf geen geluid
het offerlam
in pijn gehuld,
verlaten
mag niemand haten
nooit hulp vragen
moet alles maar verdragen
wie lijdt heeft schuld
wordt daar gelaten
gesloopt
in slecht geduld
kan toch niet praten
verslagen
maar mag nooit klagen
wie huilt wordt niet…
De storm is gaan liggen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 912 Niet bepaald een storm
in een glas water
meer een storm die
woedend woedde
nu gelaten is gaan liggen
totdat alles weer hersteld is?…
Jouw ogen als je mond.
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 655 Ik zie jouw mooie ogen,
de woede is gezakt,
Weg zijn alle zorgen.
alsof je blijheid zich vertakt.…
podiale beschouwing
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 289 hij heeft het beet
zijn podium, zijn forum
niets anders dan decorum
voor de man die woorden plant
en dan een zaal in slingert
met de ingehouden woede
van een diep geraakte mens
zij, de anderen, aanhoren
bekijken zichzelf gegeneerd
en proeven de waarheid bloedend
op hun veel te witte zakdoeken
waarmee ze vrije doortochten
en andere beweging…
Dichterlijk geklooi
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.995 Al die energieverspilling
Na het teruglezen van mijn creaties
Al mijn woede en frustraties
Op papier een levenloze uiting
Verschrikkelijke gedichten
Alle behalve één
Die ene dichterlijke edelsteen
Die ene die wonderen kan verrichten
Die ruwe diamant is nu geslepen
Ik wil nooit meer een akelig gedicht
Eén die bevriest en verstikt
Ik…
De drempel voorbij
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.022 Je schuwt de drempel
ogen betwisten wat mond prevelen moet
schouders hangen, dàt doe je goed
in mijn handen druk je fleurig je stempel
Ik sluit de deur met goed fatsoen
en druk mijn neus dan in je schuld
waar het mijn woede met leegte vult, immers
de bloemen konden er ook niets aan doen
Ik ben je niet direct vergeten
het is zoals het bloemen…
Wat is dichten?
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 327 Veel vermoeden,
weten dat je 't niet verklaart;
zoveel hoofden, zoveel hoeden
elk ziet het naar eigen aard,
ieder leeft zijn rouw of woede..
Dichter is ... wie beelden baart.…
schemerjaren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 76 tussen woede
en haat
traag groter wordend
in de verte
de vrouw
die je worden zou
maar nu nog klein
steeds kleiner wordend
tussen mensen
die jou niet zien
zo klein maakten ze je
ze moeten weg
zodat je weer
groeien kunt
groter
zo groot
dat je over hen heen
kan uitkijken
naar hoe het ook zijn kan
vol ruimte
en warmte…
Dans der getijde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 198 Vlinders sterven
Storten in het water
Die niet naar karkassen
Maar bloemen ruikt
De zee gevoed
Door schepselen
Mooi als engelen
Schreeuwt in wanhoop
Witte schuimkoppen razen en bulderen
Terugwaarts
Omarmt alles in zijn koele woede
Berusting
Gadegeslagen door
Vliegende creaturen
Die aan de hemel
Zijn getijde volgen
Verworden…
Zondaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 109 Rood, broedend gevoel
vormt de hemel wolken
van jouw woede, infecteert
de wereld, al het gebroed.
Die vergruisde daden
in de handpalm
verweten aan jouw wangkant
zullen vertellen, achteraf
wat je me hebt aangedaan.…
Zaailing van zwarte grond IV
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 491 het wicht van Brechtje zoog zich
aan haar borsten, de kaakjes geklemd
rond rode tepels, stalen de ogen
ongetemd het licht van valse vorsten
die in blinde woede het gepeupel
door het hengstenpad joegen
kreupel geslagen braakte Krelis
zijn gif op het ritme van de roede
de lucht verdonkeremaande
zwarte raven op hun onheilsvlucht
terwijl…
Mijn wonderbaarlijke moeder
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 562 Mijn ongelooflijke moeder
had altijd de aandacht
voor alles wat in mij omging:
pijn, woede, irritatie,
vreugde en liefde.
Mag mijn moeder
gezegend zijn
voor al wat goed is.…
vallen en
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 220 in een land waar wij smullen
van de vuiligeid
het nieuws en daarna de thee
in de file heen
verbrand weer terug
de tijd tikt snel
veel te vlug
klimmen klimmen klimmen
op naar de top
o zo diep
dit dal van gal
stop
teken leef met me mee
de straten van woede neem ik mee
op een pad vol vrede
het is tijd voor de rede
tot dan mijn strijkt…
Tegendraads
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 138 Impuls van ongemak
eigenheid van aversie
wespennest van wanorde
incasseringsvermogen
Geloof in overlevingskracht
verregaand masochisme
ontsnapping aan comfort
ongerijmde destructie
verkruimeld verlangen
Niet slapen
die slaap die komt wel weer
Zeldzame onwilligheid
poel vol stinkende wanhoop
ongeletterde woede
ondermijnende verdelgingenergie…
Beloofd.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 Stuurde je me vele nachten weg
liet je onze ringen koud worden:
het maakte mij alleen maar sterker
Als ik weer een boosheid van je
te boven was gekomen
hielp ik je doodleuk
een verleden te herbeleven
Is je woede nu op mij gericht:
alle beloftes zijn weggewaaid
in een mistige wind
Ik stond er bij en heb het geloofd
ik keek er naar…
Zus
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.418 Wat laat jou gedachten zweven
soms lang soms maar even
Wat laat jou ver weg van mij
die angst en woede tegenover mij
Waar ben jij mijn zus
Ik ken jou niet meer
Ik zie jou niet meer
ik spreek jou niet meer
Maar een enkele keer
Zie ik jou weer
Praten doe je amper
gevoelens zijn leeg
Zus wanneer ken ik jou weer
zoals vroeger.…