93 resultaten.
(onder) indruk van IJsland
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 604 enorme bergen
als slapende reuzen
in zwarte woestenij
van as en lava
verwrongen gesteente
uitgespuwd door vurige monden
vertellen verhalen
uit een onrustig verleden
grimmige wolken
hangen boven een dessolaat landschap
felle stukken groen
omringd door een muur van ijs
rijdend tussen
beeldhouwwerken van moeder natuur
bekruipt mij…
Loenermark
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Waar naalden wuiven
Schapen grazend in het nergens land
Jeneverbessen in vochtige valleien
De tijd mag even eindeloos stil staan
Hakhoutstruwelen eeuwen oud
Grafheuvels en hessenwegen
Het wild struint vertrouwd
Hier werd Willem Koestapel’s hutje gebouwd
Hij las de heide
In Veluwse woestenijen
Z’n kudde toevertrouwd
Hij was met de natuur…
Oeverlanden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 330 In jeugdig zwerven langs oeverlanden
door lenig fietsen en God beklimmen
moerasklanken en grindkoude handen
de woestenij als een beest beminnen
en nakend prijzend droom verzinnen
langs beeltenis in een stalen draven
vanaf terug naar toen opnieuw beginnen
waar de zon als een goudrode ballon
in het spiegelmeer gevoel doet zakken
dat maan…
Dit is geen gewone rivier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 Ergens uitmondt in een breed
Uitwaaierende delta ergens aan
Een kust -
Mijn rivier gaat tegengesteld,
Stroomt van een naamloze kust
Van een niet nader te noemen land
De droogte in, brengt water
Voor hen die dorsten, en vruchtbaar
Leven in de woestijn
Waarin zij uitloopt,
En langs mensen stroomt
Waar ieder leeft in zijn eigen
Woestenij…
achtervolgd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 grijs
en donker hij ziet de sterren in
de zwarte lucht hij hoort wolven
huilen naar de maan
hij ziet de levenloze vrouw elke
nacht ziet hij haar opengesperde
ogen de geluidloze mond hij denkt
aan haar weerloze handen
op de donkere vloer van de cel
ligt zijn bril en er is zijn gezicht
dat in de duisternis staart
het ziet de woestenij…
IN DEZE VEERTIGDAGENTIJD
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 179 stemmen die mij voortdurend verleiden
de nacht duurt zo uitzichtloos lang
mijn ogen zien het licht niet meer
ik verdwaal of struikel keer op keer
en soms is er 'n onweerstaanbare drang
ik worstel met tal van twijfels en vragen
Jezus is als mens op die weg mij voorgegaan
en wist telkens de boze geesten te verslaan
- kunt U mij ook door die woestenij…
nomade
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 368 Bewegen doe je in spreidstand
En dansen op het slappe koord van
Hypotheses en vermoedens
Doorheen zand en woestenij
Over de gegolfde daken heen
Je bent weerloos en toch ongekwetst
Je kijkt me in de ogen
En zet je weg verder
Door de voorsteden en minaretten
Je kruipt waar gaan niet kan
Je zengt in het zonlicht
En zelden rook je een sigaret…
Het brakke water
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 83 ik heb tal van
omzwervingen gedaan
ben in woestenijen langs
peilloze afgronden gegaan
het goede pad betreden
maar later weer afgegleden
naar diepe duisternis waar
zelfs schaduw nog gevaarlijk is
heb het land bezeild
steile rotsen beklommen
een zekering gemist in het
gaan naar de verdoemenis
alleen het brakke water
heeft mij rust gegeven…
het hart des levens
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 96 getroffen door het oedeem des levens
is in mijn hart het stigma van de
kleine dood zelfs te voelen in de adem
van de grote kamer,
een beetje sterven in de woestenij
van kloppend vlees herbergt nu de angst
en is de waard de schenker van zijn eigen traan
terend op verlangen en aan de waarheid
van het hechten tracht telkens de emotie…
nomade (2)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 617 bewegen doe je in spreidstand
en dansen op slappe vermoedens
doorheen zand en woestenij
over gegolfde daken heen
oefen je vaardigheden
weerloos en toch ongeschonden
je kijkt me even in de ogen
zet dan je weg verder
kruist voorsteden en minaretten
proef eigentijds stuifmeel
je zengt in het zonlicht
en zelden rook je een sigaret
met de…
In exquise kleur
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 164 jouw tuin
is schitterend aangelegd
bij ranke stelen nog
een extra steun gezet
borders tonen vol
de laatste trendy klonen
van laag naar hoog
hangers in exquise kleur
en bij het eind
een groene coniferenrij
daarachter is de composthoop
onttrokken aan een speurend oog
een blije speelse woestenij
waar wilde bloemen bloeien
van groene…
Stil in hem
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 123 Er was dat gezicht, dat staarde in het schemer
en het zag de woestenij.…
Anima
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.416 Is zij de belichaming van het kwaad
dat uit de diepste diepten
van de meest afgrijselijke woestenij ontsnapt is
en verdoemd werd om voor de lange oneindigheid
de vruchtbare gronden van de beschaafde wereld te bevuilen?
Of is zij zoals jij en ik
en is diep van binnen
haar ware aard wachtende
op wat haar gouden klanken doet klinken?…
Stad van halverwege
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 364 De woestenijen der barbarijen
liggen ver buiten het bereik
van haar stenen hart.
Haar binnenste dreunt
onder haar eigen warmte
en loopt er van over.
Eindeloos tot haar laatste zucht.
De potente calorieën schallen de trompetten
en zij zendt haar zonen uit in stalen rossen.
In colonnes van twee en drie marcheren zij
haar venen af.…
Keuze
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 573 Als het ooit weer vriezen gaat
de vaarten stijf bevroren
de ramen met ijsbloemen bedekt
jouw ogen die naar buiten kijken
De tuin gelijkt een woestenij
de bomen kaal tot op het bot
op hun bast onze handen gelegd
voel het kloppen van hun sap
Zullen we blijven voor de maan
of weggaan met de sterren
Wil je niet meer het licht delen
van een…
Keizerspinguïn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 181 daar staan ze, in hun smoking, zij aan zij
verkleumde, maar ook plichtsgetrouwe heren
die zwijgend barre winterkou trotseren
verloren in een witte woestenij
ze koesteren het nageslacht, een ei
en hongeren, maar zonder protesteren
terwijl hun spek verschrompelt onder veren
een echte heer gedoogt de heerschappij
van dames die nu heerlijk…
Twee lichamen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.315 Twee lichamen tegenover elkaar
Zijn soms twee golven
En de nacht is de oceaan
Twee lichamen tegenover elkaar
Zijn soms twee stenen
En de nacht een woestenij
Twee lichamen tegenover elkaar
Zijn soms wortels
In de nacht vastgebonden
Twee lichamen tegenover elkaar
Zijn soms zakmessen
En de nacht een bliksemflits
Twee lichamen tegenover…
Dierlijk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 78 Driften onbewust en fataal
Sluimeren in de nacht
In het donker blijvend
Ongezien
Maar zeker aanwezig
Dierlijk zijn de verlangens
Ongewild en afgestraft
Onnodig maar zo sterk
Het wilde water
Gaat waar het kan
Niet te temmen
Onbesuisd
Zonder ieder woord
Ingehouden woestenijen
Duistere kant
Hoe ontmoet ik jou
Mijn duistere kant…
Wilg
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 62 Door inheemse stilte wentel ik mij
bij het zoet water meer
waar blanke nimfen spiraalvormig dansen
in een cirkel van zilvergroen gras
alsof verlegen verliefd zijn
ook bij de oppervlakte hoort
van een noeste onherbergzame woestenij
te ruig en stoer om echt te strelen
ik kronkel mij lenig
in het rond, geknot of niet
het is me om het even…
Weet je nog, liefste
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 875 Vaak brandde de woestenij
Was het land leeg
Bloeide de nacht zonder zin, ijzig
Hunkerden de wortels naar licht,
het droomrood van een teder dagen
Toen kwam jij, liefste
Weet je nog
hoe we dwaalden in het maanlicht
in het zilver van de zee verzonken
zacht vuur uit een dauwkelk dronken
Herinner je je nog
de geheimen die wij elkaar schonken…
Dam
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 68 onder de zwart witte wolken
nog niet zo lang geleden
waar de tranen stroomden
de kwetsbare mens in zijn verlatenheid
tot rust gekomen
jouw vrije adem
laait de vlam van barmhartigheid
in mij weer op
naar vleugels hogerop
beluisteren we elkanders lied
dat o mijn God
alleen U wil geschiedt
in hemel en in deze geestelijke
woestenij…
waar tjokvol tjotters door de vaarten tjolen
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 2.364 het land van vreemde klanken is nabij
ik hoef nog slechts een dijk te overbruggen
verborgen achter wolken woeste muggen
ligt daar het thuis van kruidkoek en stabij
wat brengt mij in die kille negorij
hoe is een stadsmens zo diep kunnen zinken
in Moddergat een beerenburg te drinken
de fierljep van huis naar woestenij
hier trouwt mijn liefste…
Strikgeval
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 5.439 het pad van vriendschap en vertrouwen
slingert zich blind langs klip en kloof
over rots, ruw en onbehouwen,
in woestenij en diep geloof
door dorpen van een goegemeente
langs wegen, aders met een ziel
verhard met eerlijke gesteenten
van volle waarheid, vast, stabiel
helaas, soms wordt het bermbrandlopen
of daagt een onverhoedse kuil
die…
EINDEJAARSRING: INTOXICATIE
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 438 we waren tijdgenoten, ruim gemeten
ten prooi aan hemels recht, we deelden huid
en haar, sandalen maakten geen geluid
we hebben ze tot bloedens toe versleten
de wind was zwak tot matig, kromp naar zuid
er was een spoor, we volgden het verbeten
maar waren op een woestenij gestuit
wie had dit van tevoren kunnen weten?…
Egypte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 56 Egypte heeft van zuid naar noord
het stroomdal van de Nijl
water, leven, vruchtbaarheid
door kurkdroge woestenij
Westerwolde zuid naar noord
dal van de Ruiten Aa
daar zit landbouw, leven, vlijt
tussen hoogveenwoestenij.…
Massale dood
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 764 Vanuit besneeuwde woestenij
en vanuit water bereiden snelle vogels
trektocht voor. Ze stijgen op,
met licht geladen en met dodelijke
regenbuien op weg naar steden explosief
Elk voordeel kan van nu voortaan
in teken van het nadeel staan:
Eksters trekken eksters aan.…
Elckerlijck
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 322 Zeg, ongenode gast, leen mij je oor:
vanuit het water en de woestenij
bereiden vogeltroepen trektocht voor,
vliegen met van dood geladen spoor
en vallen samen op een einderlijn
Wat wil jij, Dood? Een wonderlijke brief,
Waarin voor Elcerlijck te lezen staat
Dat Nornen regen weven in de staat
Waarin de mensen wonen ongeliefd?…
ONGESCHREVEN GESCHIEDENIS
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 142 De prins uit vroeger tijd
gaat op een briesend paard
door gevreesde woestenij
tart loerende gevaren
zijn zwaard en diadeem
blinken van strijdlust
blijmoedig zoekt hij
moeizaam veroverd geluk
en geheel zelf behaalde roem
diens dapper vertrouwen
woont in het dennenzaad
dat zich berustend _ toch vol hoop
aan de grillige wind geeft
als haast…
Zover liefde reiken kan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 452 Van golf tot golf en oever naar oever
draagt vreugde een diepe verrukking
De wind vlecht ons spel ineen
van zwoel naakt
zonder zonde
en zonder de traan der verdrukking
glijdt jouw blik
in de nacht, als een woestenij
mijn jurk – als geboren juk, de draagster -
stuk
Het kraken van oude spijlen
rondom het warme strelen
bekent…
Newroz: lente
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 Laat mij niet steeds vluchten
uit het land waar ik behoor
laat mij voor eeuwig lente vieren
waarin ik kan rusten en zingen
laat mij groeien en bloeien in vrijheid
Waarom zou je mij vervolgen
in een woestenij en dal van tranen
beloften zijn bruut neergeslagen
valse haat kan ons niet verslaan
ontneem geloof, hoop en liefde niet
geef onze…