125 resultaten.
Zeevriend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 338 De weidse gebaren van jouw golfstroom
beademen het voorjaar met nieuwe zomer
in de stilte van die heimwee
ben ik het kind van de duinen
te klein om de horizon te aanschouwen
te groot om de zandkorrels te tellen
in de verte van dat grote verlangen
zeevriend, leen mij de weemoed in jouw ogen
laat het land van mijn hart jouw schip zijn
de…
Jij
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 5.081 laat zandkorrels, ruw en grillig
zacht een naam schrijven
in vochtig zand waar afdrukken
van vriendschap tijdloos zijn
wanneer de zon bloedrood
haar nieuwe dageraad begroet
vouwen handen licht duister samen
en vlechten een nieuwe morgen
ogen vinden elkaar in het gemis
van gisteren waar langs de lijn
van eb en vloed elke golf
weer die…
een zee vol zomerrozen
hartenkreet
4.0 met 43 stemmen 10.549 in de zomerzee van jullie liefde
tekenen zon en wolken
witte golven van de branding
als vluchtige sluiers over het strand
waar zandkorrels jullie harten
in een tintelende beweging
voortdurend omhelzen
verenigen zielen zich op het ritme
van hooggewelfde woorden
en vlechten dagen zich
in een beminde gloed
laat de bindende klank…
Slachtoffer van zinloos geweld
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 966 Donkere nevel
geeft beklemd gevoel
van onzeker geprevel
in ongekend doel
energie gekregen
vloeit weg als zandkorrels
in de hand gelegen
zee van zoute borrels
het woord gesmoord
in stille noodkreet
die geest verwoordt
in angstig verborgen leed
hoe, waarom en schuld
het noodlot
dat jullie verguldt
in eigen complot
denk dan maar…
Als het bloed niet stolt,
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 Ieder waarde werd een ding,
iedere zin die ons toekwam
in zandkorrels opgegaan, toen
de vloed onverhoeds aanviel
ieder woord dat werd gewogen
ontoegankelijk,
tot eigen gebied verklaart
elk verzwegen woord,
als het bloed niet stolt
en de klank zich niet bewust
wordt in het zwijgen,
hult zich in kwetsbaarheid.…
tussenstop
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 het moment bestaat uit zandkorrels
ergens groeit mos op een boomstam
het lijkt alsof we wachten
er is niemand langsgekomen
misschien later op de dag
het heeft nog niet geschemerd
als tussentijdse bestemming
is je mond gevuld met
smaak naar verre woorden
voorlopig valt de deur in ‘t slot
blijft een dag gelijk aan vertrek
is de vlucht…
Weergodenretoriek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Vliegdennen in het nergens land
Strijdbaar verend in het mulle zand
Windkracht heeft ze gevormd
Deze orkaan stelt z’n norm
Zandkorrels waaiend door de lucht
Takken zwierend in hun vlucht
Het fluiten van de wind aan de oosterkant
Wilskracht wint in nergens-land
Richting bosrand met roodkleurende wangen
Vingers door snijdende kou bevangen…
Blootsvoets één
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.081 de zonnemond
kust het avondrood minnestrelend
op zachte appelwangen
van bevriendheid
stroomt warmte dorstig
aan de oever van jouw voeten
als je stille paden loopt
waarop dromen verdelen
tussen duizenden zandkorrels
rijs jij op als Afrodite
blootsvoets één met de golven
die je lichaam strelen
vriendschap bindt ons samen
beroert het…
Duinen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 416 Haar billen als duinen
Opgetrokken uit blank zand
Gestreeld door zijn hand
Waardoor hij mag struinen
Waarheen de heuvel leidt
Volledig in perfecte harmonie
Met haar heuvelige evenknie
Door deze tweeling verleid
Handen als golven hoog
De duinen intens overspoelend
Elke zandkorrel liefkozend voelend
Slechts duintoppen nog droog
Aangetrokken…
Witruimte
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 198 Ze zijn niet adequaat,
kruimels, zandkorrels slechts
van wat wil worden gezegd.
En neem het tussenrijk mee,
het wit waarin ze zijn gevangen,
want geen verhaal kan bestaan
als niet met zicht en gehoor
een hart de dingen verbindt.…
Paradijs
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.350 (dubbel blauw kust bruin
dubbel bruin kust blauw)
Ik zweef jouw ziel binnen
en land op een eiland
van zachte harmonie
en jubelende melodie
waar lach en liefde
lucht en licht inkleuren
waar niemand eist
geen god heerst
geen vlieg kwaad doet
geen gevel instort
slechts een zuivere zon
zandkorrels een voor een
dagelijks zegent
Ik vlei…
Vier .....
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 648 Zandkorrels verwaaien
en verstuiven verhalen
van een gelopen seizoen
stormen weg met de wind
naar het zuiden, de laatste
wolk kijkt lachend achterom
ziet hoe genagelde planken
gekoesterd en ingepakt
worden, terwijl dromen
verdwijnen in het schuimen
der golven en uren rollen
langs cirkels in het zand
het ruime sop is gekozen
om…
Reiziger
gedicht
4.0 met 109 stemmen 15.816 Aan wie behoort de reiziger
die zandkorrel op de weg,
dat stofje in de lucht?
Zijn het de hoge klippen
of diepe dalen?
Is het de walvis,
dromedaris of het land
waardoor ze gaat?
Is het de reiger
die een stukje meevliegt
of de struik
die eerst ver,
dan dichtbij,
tenslotte achterblijft?…
Zandlopertje,
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 736 De zandkorrels
ruisen door de
vingers van haar
kleine hand, hier
heeft zij gespeeld,
hier is zij gestrand.…
Stroming van tijd .....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 603 Ik schrijf namen
in de zandkorrels
aan mijn voeten
eerder schreef ons bos
het verleden met
een grote dikke tak
die paar woorden,
verregend voor
de zon verscheen
Ik zit met beide
armen rond mijn
kniëen geslagen
en wacht rustig
op wat komen
gaat, golf na golf
verdwijn je in zout
de stilte in mijn ogen
ziet jouw silhouet gaan
vastgenageld…
Badplaats
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 260 Wonderlijk wakker rekent u talloze
klevende zandkorrels tot uw supporters.…
Walsend door
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 480 Walsend door de golven
langs het lichaam van de nacht
omgeven door woeste zinnen
klinken letters zinderend zacht
namen ooit geschreven
in wild opwaaiend zand
stampen weten in vergeten
langs een uitgestoken hand
galopperend door de stroming
begroet het licht een nieuwe dag
diep verscholen in een duinpan
hoor ik nog immer jouw lach
zandkorrels…
Zandloper. Scheepsrol.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 414 Zandloper
Stemmen zijn in de schemering verstomd,
de handen die hem keerden zijn vergeten:
woestijnen tijd in zandkorrels gemeten.
Het uurglas in zijn onaantastbaar weten
mat fluisterend hun laatste maten rond.…
Meisje
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 896 Helmgras houdt de zandkorrels samen, duingolven.
Zij waakt over mijn warm bloed,
een ader klopt bang in de hals.…
Mijn uitzicht
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.222 Gekke meid, ga maar slapen
Want zelfs de duinbloemen gapen
En de zandkorrels bewegen gewillig opzij
Als ik mij eindelijk neervlij.
Door duizend sterren bedolven
Zak ik nog dieper en wanneer de golven
Mij bespoelen en meenemen naar beneden
Droomde ik dat wij het licht uitdeden.…
Als je je verstopt
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 161 verstopt in bomen
vind ik jou in het gezang van vogels
roep en hoor ik je
in de glimlach van het bos
als je je verstopt in zee
ga ik mee met de meeuwen
volg ik de wind
en vind jou in nat licht
als je je verstopt in stilte
zal ik je net zolang bezingen
totdat jij je niet langer kan bedwingen
om mee te zingen
als je je verstopt in een zandkorrel…
Kleinood
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 181 ik ging er aan voorbij
op het heetst van mijn dagen
achteloos spelend
met onbelangrijkheid
ja ik ging er aan voorbij
liet het door mijn vingers glippen
als zandkorrels die ik op het strand
door mijn vingers liet glijden
achteloos spelend
in onbelangrijkheid
te kort nu mijn dagen
ik speel allang niet meer
hervonden geluk
ik draag weer…
Zwikken
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 464 terras kraakt
het riet van de stoelen
kranten lezen rug aan rug
elkaars letters en de koffie
valt ditmaal niet verkeerd
ogen staren onverbloemd
duidelijke taal naar een
rode blos waar wangen
een lach laten vallen
in dat ene kuiltje
langs lippen bloot danst
lonken naast verleiden
ik voel mij even mooi
en swijlens voeten
vochtige zandkorrels…
Hapering van gedachten
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 739 dat hij aan kwam
lopen… niet bewust van de
hapering van mijn gedachten
wierp hij een terloopse blik
deze kant op groter maakte ik
mijzelf om die blik te vangen
kleiner had ook nog gekund
als het zou helpen klein als een
rode loper waar hij overheen
kan lopen of letterlijk… zoiets
als een zandkorrel…
Pyramide spel
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.473 Proef het zout eens op mijn lippen
voel de zandkorrels in mijn haar
laat mijn ogen schelpen stralen
in een klein, doch simpel gebaar
Golf jouw handen door mijn haren
raak mijn huid heel even aan
steel mijn hart en mijn gebaren
laat mij even naast jou staan
Geniet van lichtjes in mijn ogen
leer daar liefde en eerlijkheid
elke zin steeds…
Engel van de zee
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 541 ik neem jouw hand
en volg het spoor
laat golven rollen
proef het zout
van het verleden
tel de zandkorrels
van de toekomst
het kasteel gebouwd
door kleine kinderhanden
opent gedachten,
ontsluit de poort, stroomt
water naar open zee
een vloed van woorden
laat het zand wegebben
zoute tranen stromen
langs kinderwangen…
Sculpturen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 221 Elke distel, helm of doorn, elke
zandkorrel met een afzonderlijke klank,
het verschil ligt in de teerste tinten
tegen de eenzaamheid bestand.
Luide stemmen van de meeuwen,
wat stilte uit de lome tonen wekt,
de siddering van hun kelen alle
elementen van de dagen dekt.…
Ik ben van die tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 Ik koester de
zandloper van vadertje tijd en
tel iedere zandkorrel die mij
door de woestijn geleid.
Want de tijd van voordien voert
mij op weg naar een afscheid die
onvermijdelijke voortgang die
een toekomst voorbereidt.…
Tweezaamheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 847 Wanneer vochtige nevel zacht
schimmig de dageraad begroet
terwijl vroege zonnestralen
licht lachend zoute zandkorrels
verwarmen, aanschouwt zij
spiegelend een nieuwe morgen
vingertoppen raken zwijgende
handen terwijl vurige lippen
passievol eenzaamheid, even
bezield in tweezaamheid, deze
zwoele nacht sprakeloos achter
laat in verbazend…
Gesneuveld
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 1.165 De klamme kilte van haar manen
Zandkorrels in mijn aders.
Het verlangen wacht in de kelder
Waar de muffe lucht drijft
En niets meer belooft
Dat is veel minder dan heel weinig.
De gore tongen van de nijd
doorboren het trommelvlies.
Zij stamelt naar de bondgenoot
Mager en lager dan ooit.…