Walsend door
Walsend door de golven
langs het lichaam van de nacht
omgeven door woeste zinnen
klinken letters zinderend zacht
namen ooit geschreven
in wild opwaaiend zand
stampen weten in vergeten
langs een uitgestoken hand
galopperend door de stroming
begroet het licht een nieuwe dag
diep verscholen in een duinpan
hoor ik nog immer jouw lach
zandkorrels glijden verloren
langs weer wegebbende vloed
wanneer stil de alleenzaamheid
haar diepe duisternis begroet
Geplaatst in de categorie: emoties
Verleden verloren
Maar ik zou een uurtje eerder gaan
Naar dat prachtige strand
Laaiend vuur aan de einder
Lichtgroene golven verzand.