6557 resultaten.
Taal en nog eens taal
gedicht
2.0 met 6 stemmen 2.502 De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt
aan boord, container vol relieken, taal en nog eens
taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek
- mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach
op de achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar:
eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel
en nog een stoel, een…
herscheppend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 op de bodem van de diepte
lag als een oester een
weerbarstig woord
onderzeese stromingen
kwamen en gingen
bleven haar beroeren
gestaag schuurden ze
over en langs het
gesloten fort
ze werd weker
minder stug een
trage transformatie
met het verstrijken
van de tijd herrees ze
aarzelend uit haar as
de wedergeboorte
van een woord…
de taal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 sist en gist
vertrekt en verdwijnt
met pen en papier
zwiert ze over de aarde
speurend naar de
lezende zielsverwant
gaapt en slaapt
vloekt ze vlucht voor
vergetelheid zoekt licht
in zwaarte tast met
talige vingers naar een
andere werkelijkheid…
over vreemden spreek ik niet
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 321 vreemd
maar meent ieder woord
dat nodig dient gezegd
al is dat doorgaans
in een andere taal
ze is mijn buurvrouw
en ik haar buurman…
Liefde draagt Licht
hartenkreet
4.0 met 44 stemmen 3.574 Liefde draagt licht
Als een veer
Zacht dons
In hemelse sfeer
Liefde draagt licht
Zalig zweven
In de wolken
Droomt het leven
Liefde draagt licht
Bemint de nacht
Oneindig
Hunkert en smacht
Liefde draagt licht
Fladdert vrij
Vlindert
In passie voorbij
Liefde draagt licht
In en in zwoel
verheven
Boven elk gevoel
Liefde draagt…
tijdloos moment
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 509 soms wordt licht
als enige straal
glansrijk verlicht
zonder
een letter van taal
in het tegenlicht
van engelengeduld
gebundeld,
wel duizendmaal
het voelt voor mij
als wezenlijk
bovennatuurlijk
het draagt in mij
onschatbare gebaren
ik ervaar datgene
dat ik als mens wil
vasthouden, bewaren
nu telt, zegt morgen
tegen mij
wees…
Het verbrijzeld aangezicht der liefde
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 490 ik lijf en geest
Met een verbrijzeld aangezicht
de koortsdroom die jouw beeld vervaagt
de zweer die niet geneest
bouw ik een brug naar niemandsland
de pijler die het offer draagt
naar liefdes paradijs…
wachten bij de boom
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 303 het is hier dat ik wil kijken, 't klimmen
langs de stam
sterk zijn zoals het witte, diepe meer
dat herinnering draagt
tot op grote hoogte
mocht ik maar, kon ik maar
de taal van het water spreken
mij kleden in deze armen van stilte
wanneer alles lijkt te draaien
de nacht
uit mijn mond nemen, elke dag
in het donker
mocht ik maar…
Zonbidden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 *
[Volgens Simon Stevin, anno 1587: is
Nederlands een ideale taal tevens binnen de
wetenschap en valt af te leiden uit het grote
aantal eenlettergrepige grondwoorden
waardoor volgens Stevin onze taal
oorspronkelijker is dan en van het Latijn
afgeleide taal als het Frans.…
De taal als instrument.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Slijp mijn nachten met
de pennen van ieder uur
het ongeduld gescherpt
door slijpers ziel, omvat
het lopend vuur op
papier verguld een
opkomende dag, waarop
de verzonnen tranen
van een bejaarde zon
al zijn opgedroogd en
waar de inkt gedoopt
werd in verwaaide as,in
de taal als evoluerend
en kloppend instrument.…
Oost west, thuis best?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Het vloeken neemt de overhand
‘t cijfer der Nederlandse taal zakt in
triest te weten immers want:
de taal is mooi, zeker zonder
Krachttermen!…
fanfare zonder muziek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 in trage uren
gist de taal in
het duister
later na het
rijpen in de zwarte
nacht lijkt
wat ze zeggen wil
zomaar uit het niets
aan te waaien
ze ligt voor het
oprapen woord
voor woord
maar haar klank
loopt vast
zie haar ontsnappen
fanfare zonder muziek
hoor haar knarsende
ledematen
achter de huizen
in een doodlopende…
Dode wortels
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 159 tijdens de ontmoeting
van schaduwen
blijft taal verborgen
in onontwarbare kluwen
het zwarte bloed
sijpelt aderloos
door de hersenpan
het ego heeft er weet van
weerstand is pijnlijk broos
en het gaat aan niemand voorbij
vaak al scherven voor het bakken
in tere vormen of kleurloze brei
men draagt het mee
over de horizon heen
zonder…
hij die geen naam draagt
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 341 de winter ging aan
wijdopen
in het nachtland
van afwezige rozen
in het water
tot ijs versteend
behangen met dichterswoorden
stond hij
die ik liefhad
ik was zonder gewicht
toen ik op mijn tenen
de zwarte lucht streelde
en zijn stilte liet rusten
in de wind
wolken schreven ijsvogels
op zijn schouders en lieten
sneeuw dalen…
het draagt de stilte
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 626 jouw hand glijdt
langs mijn wang
zoals de najaarswind
de bladeren streelt
het ruisen is meer
dan een geluid
iets dat nimmer
verveelt
het duidt op
een geschenk
naar verluidt
het draagt de stilte
als een zoekende bruid…
Als de adem draagt
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 380 mijn dak kent
geen vaste plek meer
het is verloren gegaan
plots is er
na zoveel jaren
een doorbroken bestaan
de grond behoort mij
niet meer toe
ik draag de koffer voortaan
van hier naar daar
verspreid over de tijd
die mij nog rest
op en neer en verder
naar het onbekende waar
verleden wordt geleden
in de onrust van het hart…
De avond draagt.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 219 De avond draagt het licht van de nacht
waar ik kijk en wacht in een stil verlangen.
Tot de sterren aan het firmament verschijnen
mijn gedachten in tijd en ruimte verdwijnen.
Als de ochtenddauw mij dan gaat omarmen
zal de nieuwe dag mij ook weer verwarmen.…
De avond draagt
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 165 De avond draagt het licht van de nacht
waar ik kijk en wacht in een stil verlangen.
Tot de sterren aan het firmament verschijnen
mijn gedachten in tijd en ruimte verdwijnen.
Als de ochtenddauw mij gaat omarmen
zal de nieuwe dag me ook weer verwarmen.…
hij draagt me door seizoenen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 541 in de stad
lopen hand in hand, blij als kinderen
delen zwoele nachten met de sterren
in de herfst, wanneer de dagen grijs zijn
kleurt hij mijn leven met zijn gezang
liefdesliederen, gezongen in de nacht, voor mij
terwijl de regen zachtjes tokkelt op het raam
oh mijn lief, hij draagt me door seizoenen…
De jas draagt mij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 136 Die daag'lijks met
Mij meegaat, zonder
Ooit kritiek te uiten
In woorden of gebaren,
Is allengs met mij
Vergroeid geraakt,
Elke naad, elk stiksel,
Elke vezel ademt
De mens die ik ben,
Verdriet en geluk
Wonen samen in
Dezelfde zoom,
Niet ik draag de jas,
Maar zij draagt mij…
die vleugels draagt
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 652 ik ving je
met de lucht
die vleugels
draagt
ik heb
je vlucht
heel eventjes
vertraagd
je wilde niet
meer landen
er was geen nest
voorhanden
waarin je
met begrip zou
kunnen wonen
je koos dromen
ver voorbij
de horizon
de ijlte waar het
leven ooit begon
je zult komen
en weer vliegen
vrijheid mag je niet
aan mij verliezen…
bevrijden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 terwijl hij uitkeek
op de hoge witte
blinde muur
zag hij het
mangrove moeras
de reflectie van de
vurige zon op het
water hij zag
de adelaar
in het grijze licht
de wilde haas
in de verte het
glooiende land
het wisselende
wolkenspel
erboven geen
ijdele woorden
maar pure poëzie
waarmee hij de
zieke uit zijn
bed bevrijdde…
Ver van huis
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 507 Ik spreek zonder mond,
mijn stem draagt geen naam
de nacht valt uit de hoogte,
bedekt me met gestolde lucht,
in duisternis probeer ik verder te gaan.
Ik luister zonder balanceren,
spreek zonder taal
zinloos zijn mijn woorden
zolang het doodszweet
in de straten zal bestaan.…
Wil je mijn kerstman zijn ?
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.173 Jij draagt mijn huid
in warme handen
geeft mijn zicht
een roze gloed
laat ijzig koud
in heet belanden
flambeert de taal
soms vurigzoet
brengt al spelend
vlammen voedsel
blaast de rook
in kringeltjes rond
sprokkelt houden van
langs lange nachten
maakt ijzige dagen
gevoerd, wintersbont
jij maakt vlokken
dagen simpel
houdt de…
Achter bloemen van ijs
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 394 het
stil voorbij
spreek tegen mij
in een taal van hoop
en mijn voeten
vinden de weg terug
wanneer ik door die
dagen loop...…
Meer en meer
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 871 Mijn matineuze mediowissel
Marchandeerde meerdere malen
Met mammons
Marginaal markante manuscript
Manoeuvrerende manifestanten
Maakten machiavellistisch
Malafide malversaties mogelijk
Meer manco maar minder maniakaal
Moesten mannequins
Mantelwetmatigheden
Manu propria memoriseren
Minutieus minuscuul
Memoreerde men mij
Modus vivendi mijn…
Taal
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.454 Taal een mombakkes.
Klaterende klanken
strelende woorden
harmonische zinnen
die de chaos bedwingen.
Daarachter de donkere krater
- tong- en tandeloos
de huig weggerukt
de amechtige blaasbalg -
waarin ik zwijgend schuil.
Weer es een andere hij
treedt op
in weer een andere taal.…
de taal
gedicht
4.0 met 28 stemmen 13.796 De taal behoort aan de vogels
ík ben te mens om te vliegen
ik sta als een huis op de wereld
gebouwd en dik uit aarde
ik ben ongeveer degene
die schuilgaat binnen de muren
en uitvloeit achter de ramen
van de blauwe achterkamer
het geurt er naar mest en naar liefde
er staat een plant in een kooi
de taal behoort aan de vogels
de mens schuilt…
alles in de taal.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 514 wat weet men van het leven
vanwaar eigenlijk weten de mensen
dat er vrij weinig is als zekerheid?
-heeft gisteren de leegte
zich gedragen?
ze doet het met ons.
verward maar overzichtelijk,
dit ongevraagd voortduren.
(tussen haakjes)
het is tijd
voor wat zich aan ons niet voordoet
maar terug doet slaan als
troost, warmte, vergeten etc…
Taal
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 793 Je zei We spreken niet dezelfde taal
Maar volgens mij doen we dat wel
Ik kan me vergissen maar volgens mij
hebben we hetzelfde dunne vel…