Alle inzendingen over zeeman

Van het varen moe legt de zeeman zich neer bij het leven op het land en tilt de kinderen door de branding heen op alweer hetzelfde strand.…

aardbeien zijn klompjes goud maar vandaag ga ik ze halen omdat ik er zo van houd 'beter duur dan niet te krijgen' de bekende hinderlaag om van liefde maar te zwijgen: die gaat immers door de maag ergens moet ik op besparen dán maar geen vakantiereis minder kapper voor mijn haren en geen lot, dus ook geen prijs een matrozenpak bij Zeeman…

De noeste zeeman, na hard labeur bereikt eindelijk de thuishaven De gedetineerde telt af en mag uiteindelijk zijn dorst laven. Lieve vriend: relativeren en nooit opgeven of capituleren! Die Kracht zo sterk en machtig blijft regeren!…

De Oosterse zeeman staat stoer naast zijn zeil, verwelkomt een ieder, kind of volwassen: rondvaart in slingerbootjes mag verrassen; lampions geven de tocht bonte stijl. Vanaf menig strand loert een boze pijl. Bij reisgenot is het steeds oppassen. Maar zucht naar 't onbekende zal wassen: voor avontuur heeft men het leven veil.…

Wie...zou niet naar zo'n vrouw verlangen zo'n goddelijk wezen half vrouw, half vis Wat is met zo'n verlangen mis verenigt ze niet twee elementen water en lucht en omgekeerd Misschien voelt zij zich wel vereerd doel te zijn van dit verlangen Elke zeeman kent haar zangen haar goddelijke leest en...…

diepst we zijn nog niet eens op de helft van de reis roept de gezagvoerder hij geniet van de trage bewerkelijke terugweg de reis duurt drie keer zo lang met zeemanskunst en improvisatie loodst de gezagvoerder het schip terug naar zee vlak onder een heldere hemel danst een loodkleurige stip op gulzige grijpgrage golven de zeeman…

hij dacht niet aan oeverloos water toen hij de zee zag verder dan dat dreef de chaos, het wrakhout druipend van taan en olie af en aan spraken vissen met open mond over volle netten zilte kaken, koraal en dronken land een windvlaag strijkt door zijn haar Caramba! Isabella even is daar het weten van dat, wat hij ooit heeft liefgehad…

Drie Engelstalige gedichten manifesteerde ik, terwijl ik dronk als een zeeman. Ik leerde over de driehoek van Jan, tussen Pixies, Nirvana, en mijn band: Queens of the Stone Age. Thuis kwam ik. Omdat dat een goed vertrekpunt is. De linkerlade van mijn koelkast bléék niet leeg. Mijn tranen van geluk koelde ik met een blik.…

met in het midden een crematietombe waar ooit door vlakgom van de vlammen de doden werden gewist liep ik op reis een onbesliste route langs naar hier een laatste rustplaats in het niets in regen en wind een dodenkoerier inscripties op de zerken zijn naar zee gericht vanaf het land hoeft men de namen niet te weten alleen de oude zeeman…

Geen oceaan kan zwemmen zonder kijker, geen zeeman drijven zonder schip, en in de mist der zeeën, de dode mannen aan de wal. De wezenloze vrouwen op het schip, de barre winden en het niets, het nooit-geziene of gedachte al.…

op zijn vertrouwde bankje versleten midden in het park waar hij eenzaam wacht op dat kleine krakend plankje in gedachten bij zijn oude bark zijn baard is rafelig wit ter onderstreping van zijn gelaat door weer en wind verweerd met tanden zwart als git donkere grijns om wat komen gaat na een leven dat hem alles heeft geleerd bonkige zeeman…

Woont ze echt nog steeds boven die Zeeman? Wat meer op stand lijkt mij een beter idee, zodat die pyromaan haar minder treffen kan. Het pleps woont daar immers in grote huizen, dus wat zul je als notabele in minder wonen?…

De zeeman had aan 't waterhoofd een hekel. Een zoutarm had de producent van pekel. Een knipoog was 't, waarmee de kapper keek, die voor de wipneus van de hoer bezweek. De priester deed het niet, want die was kuis. De man hield stand. Hij had een heilig kruis.…

In een hoge berk dicht bij de bosrand zingt een zwarte vogel zijn zoveelste lied voor die ene luisteraar op wie hij wacht maar helaas zij is reeds lang gevlogen met haar vriendje op de eerste vogeltrek in het havendorp vlakbij de boszoom wacht een vrouw nog op haar zeeman een kanarie op zijn favoriete luisteraar hij zou de orkaan hebben doorstaan…

De zeeman ziet de snelle schemer die zij stichten In 't bouwland, en de bundel op de rotsen slaan, En met een koene zwaai de waatren overgaan, De ruimte door, - en dan in nacht en nevel zwichten. Hoe weinig is zijn oog verschenen en hoe kort Ontwikkelt beeld aan beeld zich, waar de stralen treffen.…

infiltreren en te dingen naar de hoofdvogel in geld en goed Zich stapsgewijs omhoog te wringen Op haar rug als het even moet De hoofdprijs is binnen Het sprookje kan beginnen De PR loopt gesmeerd Nu wordt zonder schroom vrijwel ongelimiteerd uw belastinggeld verteerd Oh wat is ze mooi Oh wat doet ze het goed roepen gehersenspoelden in Zeeman…

nooit zal hij het vinden al vaart hij nog zo veel en ver er is ook geen enkele vaste plek die hem kan binden die hem wordt gewezen door wie weet dan ook maar welke ster hij weet ook echt niet wat hij zoekt waarop hij eigenlijk jaagt en dus wordt hij steeds weer voor een nieuwe reis geboekt steeds weer opnieuw uitgedaagd nu heeft…

Een zeeman zou Er jaloers op zijn. Grote bedrijvigheid in Maag en darmen; Er wordt een muur gebouwd, Bakstenen liggen altijd Zwaar op de maag. En ze zuchten en verzuchten, Kijken naar hun Pikzwarte zielen. De zwarte randen Tergen maagdelijk Blauwe luchten, Hopeloze wolken spuiten bitter hun gal.…

't Rozeneiland Cyprus betrad een zeeman; tempelwaarts eerbiedig zijn schreên hij richtte, tot hij kwam, waar spieglen in groene golven marmeren zuilen: 'Priesters, op!…

De kost ging voor de baat uit ze hebben hem hard zien lopen Een zeeman zou zeggen Met een vaart van twintig knopen De brave baat ging niet zo snel hij deed wat kalmer aan Hij bleef bij menig voordeur voor een praatje even staan Hij vroeg dan komt u nog wel rond met al die gestegen prijzen Of begint het bij u ook al de lege pan uit te…

zoals dat in ieder groot dorp of klein stadje gaat heeft elk z’n onontkoombare eigen winkelstraat ze staan mogelijk op rij keurig in gelid te wachten de Aldi Zeeman Scapino Kruidvat Albert Heijn Bruna Bakker Bart en Jumbo een eettent en de worst van de Hema het pleintje met die eenzame beschonken vent gezeten op zijn vaste bankje die…

tweemaal bodemloos Wanneer vindt het blauwe lood in de blauwe zee de groene wier en de koraalrif Een dier dat door het leven jaagt naar een gedachte vrede –een wanen in duizend duizendjarige sellen– gelijk een dier dat jaagt en aan zijn blinde vingers vindt alleen het herhalen van het gedane doen gelijk een dier zo zo zinkt het lood des zeemans…

late avonduur dronken matrozen en vissers van weleer zij nemen wederom hun keer in de vroege morgenstond gaan zij aan boord hun blikken gaan noord daar ligt hun verlangen ik sta op de kade en als ik omkijk één minuut later gaan de wolken als huizen voorbij de brug keren zij de trossen de horizon lost op dan zie ik het hart van de zeeman…

Er liep een zeeman langs de kade, die zeeman raakte van de wijs 's Nachts stond hij nog in de groene stortzeeën en 's ochtends zag hij het paradijs ¿Porqué, Mária? 's Nachts hoorde hij de boeien brullen in de mist voor Terrafugeia En 's morgens vroeg liep hij onder de palmen en hij zag Mária Lécina ¿Porqué, Mária?…

In het gezicht slaat het opzwepende schuim, roept de zoutige geur van de brakke zee, laat een laatste groet aan je schip zeeman. Je bruine ogen zijn nog even waakzaam, je langzaam grijzende baard voelt de frisse wind. Jouw habitat ligt in de eenzame vreemde en aan het noordpoolgebied, waar je diep vrij denken gedachtengangen vindt.…

hij die schaamteloze Johan Goossens met z’n goed gevulde zeeman-onderbroek ziet er lief uit, maar heeft vooral lef met zijn tuigje oogt hij aandoenlijk en ook al zijn onze leeftijd en levens ogenschijnlijk totaal niet verenigbaar voelde ik mij verbonden met die gozer die geile gozer met rake humor die het meest wezenlijke, wezenlijk maakt…

Er stond in een bouwput een heikar te hijgen: weer dreunde en schalde het deel van de stad, waar 't rossige leven van tieren en tijgen, voor de zeeman aan wal z'n bekoringen had. Er relden geen ruzies, er blonken geen glazen, er deunde geen orgel, er zwierde geen rok.…

De hope des weerziens, zij strekt op den plas De zeeman tot poolster, tot roer en kompas: Zij leeft in zijn ziel, sinds het uur van 't vertrek: Zij kort hem de wachten op 't eenzame dek: Zij straalt hem uit zee met den dageraad aan: Zij doet hem haar stem in het windje verstaan: Zij klingelt hem tegen bij 't kleppen der bel: Het welkom…

Het weigeren strandt in een gesloten bar waar een Duitse zeeman haar de baren geeft die het bevaren kan. Wolvin van de SS. Hij stoot en barst, zinkende al verorbert het rot zijn wrak en het druipt meanderend grauw langs het bot van haar bil.…

Schenk - schenk ons haast die ZOON terug - De ZEEMAN, daar ons hart voor saagde; Toen - menig zwarte stond! - de dood Zo menig dierbaar hoofd belaagde! Toen 't groeijend ijs, het dreigend rif, En de onbetrouwbre luim der winden De schaar, vermoeid van 't werk des dags, In banger nacht geen rust liet vinden!…