193 resultaten.
proces verbaal
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.313 op vreedzame graven
staan gebeitelde woorden
als afscheid voor
de laatste reis
bij een verzakte zerk
staat postuum een boete
als schandpaal van nalatigheid
ze hebben een put teveel gegraven
en met het planten van die extra pijn
vraag ik mij af
hoe eenzaam kan je dood nog zijn?…
Christiaan Huygens
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 347 Alles weten
de grenzen de lenzen
zien de ruimte van
de ouderdom
de afstand tot
de dood
het leven slagadert
zich voorbij
hier zijn wij en
daar waren:
oneven waardetijd
Ik hang mijn klok op in
de kerk en slinger uur
na uur en werk totaan
mijn zerk
mijn doodsbewijs
en alles weten.…
op berkenbast geschreven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 163 de bast
van deze wijze berk
moet dienen
als kleed van mijn zerk…
Gedichtentuin Aalsmeer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 107 hier wil ik even schuilen, vluchten hoeft niet meer
Het gedichtenthema dit jaar is 'vlucht'
en door de teksten krijg ik lucht
maar ook van de zo overweldigende natuur
met name van bomen, bomen, bomen
in alle soorten en maten
enkele volbracht
vele in volle groei
en soms een loot van nieuw leven
en daar tussen met staande en liggende zerken…
Scherpe woorden
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.957 gisteren
viel er doodse stilte
met in zijn ogen
onmetelijkheid
en spijt
hij hoorde nog
zijn lippen spraken
met ijle zinnen
die geen stem verdragen
misschien richt ik morgen
voor hem een steen op
om over na te denken
een arduinen zerk
met scherpe letters
en een datum
voor de blinden
die nooit zien…
Vertelsel
gedicht
2.0 met 19 stemmen 8.800 Het zand was er zwarter dan elders
Klaprozen waaiden als gensters
uit ijskoude asse omhoog
Verdwaald in die granieten stad
voelde ik onder mijn snelle stap
zielen knappen als scherven
Doorheen glasgordijnen zerken
staarden korstmospupillen mij na
-------------------------------
uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004.
-----------------…
Hoog -Buurlo
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 106 wel verwondering
over de opschriften
op de zwerfkeien
die dienst doen als zerk
van het eenvoudige "EVA"
tot een spreuk zonder schroom
"I love you in de blubber"
doch voor wie zich daaraan stoort
is er altijd nog het crematorium
Lejo van Kuijeren…
voor mij heeft oud papier geen waarde
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 304 ik hecht aan dingen
die me raken
de mooie droom
een lief gebaar
het zachte strelen
door je haar
't onuitgesproken
kom dan maar
zó zijn er heel
veel dingen
waar ik een loflied
op kan zingen
ik hecht aan
bloemen in een perk
aan tedere woorden
op mijn zerk
en maak me sterk
voor liefdewerk...…
Sterfdag Driek - 21 mei 2010
snelsonnet
5.0 met 5 stemmen 169 Met al jouw bundels zijn we ingenomen
Maar toch, sinds jij naar gene zijde ging
Vindt jouw gepassioneerde lezerskring
Dat jij wel eens met kersvers werk mag komen
Dus Driek, hoog tijd om nu je zerk te lichten
En doodgewoon weer door te gaan met dichten!…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.679 De zerken boden een trieste aanblik.
Het miezerde. Het werd al kouder. De
eenzame vrouw bij een graf schokschouderde.
Ik zag haar zo alleen daar staan. Ik
leefde in gedachten met haar mee
en sloeg mijn armen om haar schouder.
Het miezerde. Het werd al kouder.
"Hier ligt mijn kind. Hij rust'in vree".…
Praag
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.167 lichte schreden
passen traag
vele treden
herfstig Praag
stenen zerken
oud papier
meesterwerken
Pilzner bier
stromend water
Karelsbrug
straattheater
heuvelrug
schrijversstad
barok muziek
bakermat
melancholiek
vervlogen dromen
strijdtoneel
thuisgekomen
zacht fluweel…
spiegelen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 2.434 ik fluister met schaduwen
dwaal met de lichten
die blauwachtig schijnen
op zerk en graf
luister naar stemmen
die tijd in mij doden
en steeds blijven vragen
om wie ik echt gaf
ik strijd met de geesten
vlucht in gedachten
die trouw aan gewoontes
vervliegen als gas
ontwijk alle spiegels
die mij confronteren
met wie ik moet zijn
maar eigenlijk…
In het godenhuis
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 337 treed nader
in het godenhuis
schamp de botten
voel je thuis
kerken en
de zerken al voorbij
we etaleren u
de vlerken op een rij
afgegaan en
simpel afgedaan rest
niets meer dan merités
na een dodelijk pleuritis
breng spirit in
ons hemels leven de engelen
zijn zoet maar kunnen toch
dat tikkie aardse net niet geven…
Ouder zijn
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 665 Woensdagmiddag schoolvrij
de wereld was even volmaakt
tussen toen en versnipperd
heeft alles anders gemaakt
in het midden voelde veilig
links van mij innemend sterk
rechts zijn liefhebben geprezen
beiden ook te lezen op één zerk
ouder zijn is in veel opzichten
de verklaring van herinneringen
mijn eigen volgorde daarbij past
al lang…
wintervertrek
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 428 dat het moet
de vlinders onder zerken
van vraatzuchtige dagen
wanneer ze rood zijn
en vingers de nachten bergen met
voorgelogen zomers
de stilte komt toch
met het temperen van
hypothesen
een mond vol brandende woorden
bij de adem van vroegere triomfen
en het zoete gewicht, krabbend
aan het nieuwe duister
nog steeds verleid…
Geen tijd voor de dood
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 392 Ik zie mezelf toch graag nog zonder zerk
En leid hem om de tuin, een duivels werk!…
vandalen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.962 Ze rukten zerken uit de grond,
maakten putten, waar een kruisbeeld stond.
De graven werden beklad,
de bloemstukken gejat.
Struiken werden uitgetrokken,
en voor zij vertrokken,
zijn ze nog een kapelletje binnengedrongen,
om de sarcofaag te onteren.
Wie doet nu zo iets, wat is er in hen verwrongen?
Hebben ze geen eerbied om te eren?…
zwarte wind
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 1.191 in de ondergrond van
herfstharde duisternis
krassen zerken in
schaduwen begraven
wie zal hen horen
als het middaguur al likt
aan de bloedende kou
van verloren liefdes
in winternachten van morgen
op de kale akkers waar
wind zal wuiven naar
een stroomversnelling
vervluchtigd tot herinnering
in het afgemaaide gras
van vergeefse…
Kerk op de terp
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 208 Of schuift
met de schaduw
de grendel
voorgoed voor mijn zerk?
Daar bij de kerk
van Sint-Pieter
op de terp.…
Wat wilde takken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 jij hebt mijn blaadjes beschut
de knoppen gekoesterd
toen storm de kruinen neersloeg
gebroken takken verwijderd
wonden gedicht voordat
zij door rot waren gezwicht
jij wist in verzorgen
de mogelijke gang naar de zerken
tot een minimum te beperken
mag ik je in bloei laten merken
dat ik weer groei in standvastigheid
ook al ben ik wat…
Onze verborgen extase
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 558 Onder elke steen hier ligt begraven
een schaduw van extase
omgetrapte zerken deze tegels
waarover horden gedachteloos slenteren
zonder te weten dat jij ooit hier liep
de stenen ze zwijgen erover als ik.…
vaderlief 't is niet meer
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 737 vanmorgen vroeg m’n vader
bij mijn bed hij zei
‘jos ‘t is nu lente
we gaan gauw krenten’
‘Vader’ zei ik toen
‘fluks m’n kinderzoen
Uw geliefde vogels
zingen bij Uw zerk
paps we bracht'n je heel teer
naar 'n glazuren druiventombe
St. Machutus is onze stonde
je zien kan nu niet meer’…
De mollenvanger
gedicht
4.0 met 87 stemmen 7.887 Daarachter licht het kerkhof
Je ziet er niets
Ook is er niets te merken
Behalve een paar scheefgezakte zerken
Als drempel voor de eeuwigheid.
Een mollenvanger lacht naar mij
In de nabijgelegen wei en zet zijn klem.
Hij kijkt, lijkt het, dwars door mij heen
Zijn stem gaat mij door merg en been
Pas dan herken ik hem.…
Wit gewaad (s)preekt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 144 Verscholen in 't groen
Naast een huis van God
Opgetrokken uit hout
Onder blauw
Een wolk drijft voorbij
Lange en korte
Gezaagde planken
Een Huis van liefde en
Van lijden
Met zerken verspreid
Rondom op het gras
Verscholen in 't groen
Een wit gewaad dat (s)preekt
Als mensen
Zich samen bezinnen
Noorwegen, richting Noordkaap (2000…
licht absurd (maar mooi)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 begaan met kleine dingen
die mij niet onopgemerkt blijven
het laatste dwarrelende blad
een kroonkurk tussen kiezels
op 't pad van de begraafplaats
de verloren geraakte sigaar
met het kleurige bandje (AGIO)
en bij een witmarmeren zerk
de vaas met rode rozen
zo zoek ik met eigen ogen
in een wereld van wanorde naar
de kleine dingen die…
Gemoed
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 349 Vluchtige, schuwe schaduwen
waardoor de nacht de ogen sloot,
glinstert verse sneeuw op zerken
van hen die leefden en er boven
wier gemoed in aarde slaapt, het
licht heeft z’n baan verlaten, de
tijd waait nieuwe dromen schoon
op de hoofden rust de keizerkroon,
het zicht op de kortste dag is dood.…
Besneeuwde hof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 216 De stilte is nog stiller
dan voorheen
de beukenhaag draagt nu
een vorstelijke kraag
berijpte bomen
fluisteren nog zachter
temidden van
de wintervacht
zit ik als een vorstin
op de beklede bank
het wit steekt schitterend af
tegen mijn zwarte jas
vogels zingen zuiver
van opstanding en leven
hun teksten staan in veelvoud
op zerken…
woont in de stilte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 758 ik haal je zerk
niet om
jij rust in vrede
maar spookt nog steeds
in mijn gebeden
woont in de stilte
van mijn lijf
woorden zijn er
nooit gesproken
tijdens jouw verblijf
ik wilde graag
de kleur en
fine fleur van leven
die jij aan anderen
wel wist mee te geven
zelfs in je afscheid
is die afstand er gebleven
maar in het beven…
De galblaas knapt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 418 Over scheefgezakte zerken
Hangt het zilver
Waas van de maan
De nacht verlamt de tongen
Hij danst onder stroom
In het kerkportaal
Onder de spitsboog
Op de marmeren grafsteen
Glad als een sidderaal
Hier waren demonen rond
In een te wijd kostuum
Met larven van lust in hun mond
Hij sust de woelige slapers
Die zich nog springlevend wanen…
In rust
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 368 Achter deze groot openstaande
hekken
geflankeerd door hoge coniferen
loopt een schelpenpad
staan zerken
liggen grafstenen
doden
beenderen van mensen
voor doden zijn geen geboden
hun zielen vieren vrij
hier staan namen van doden
lopen de levenden
lezen namen
zien de duur van leven
te jong dankbaar oud
nutteloos ziek
maar hun zielen…