1666 resultaten.
Eenzaamheid
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.129 En zal dit leven mij dan buitenwerpen,
En zal ik, met mijn eigen nood alleen,
Mij zelf verteren in de ijdle, scherpe
Knel van mijn trots, de smaad van mijn geween,
En heeft de lucht zich voor mijn ziel gesloten,
En heeft de stad zich voor mij toegedaan,
Draag ik de kneuzing van wie werd verstoten
Uit de gemeenschap der vertrouwde pâen…
Nocturne.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 413 Bij 't opene venster Pierrot, zo bleek
Alsof al het bloed uit zijn wezen week,
Staat te dromen in 't licht van de maan
En Colombine triest, ontdaan,
Zit te schreien.
Pierrot voelt de honger en kommer niet
Want nu van de maan het blank schijnsel vliet
Voelt die dichter zich koning te rijk,
Maar Colombine zorgelijk
Zit te schreien…
[In maanlicht zag ik]
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 532 In maanlicht zag ik
opvaart van gedaanten
doorschijnend wit –
wentelend nu de wegen
tot in eeuwen der eeuwen?…
vragen maakt onvrij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 994 waarom wandelt een bejaarde stoer
vier dagen uit vrije wil
voor de zeventiende keer al
tussen massa’s anderen
op een uitgestippeld parcours
de drieëntachtig gepasseerd
vlogen ze hem aan uit Tel Aviv
hij treinde meteen weer terug
dank u ja nog gezond en vief
met na zijn pensioen weemoed
naar het oude werelddeel
waar hij mee was vergroeid…
contrapunttrapezist 'Joe Pass'
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 186 liggen
en verdiep je in het potentieel
van de jazzimprovisatie
dat vergroot enig mysterie in ’t leven
de spanning gevangen
tussen de tonica en de kwint
valt alles plat als de rust voorspelbaar
geef mij dan maar de koning van het contrapunt
leunend op de verlaagde nones en kruis vijven
parafraserend zoals een boeiend verhaal
wanneer je na zeventiende…
Nakende dood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 84 Dit zwarte gat, mijn handicap, die
samen optrekkend met mijn
ziekte weet wat sterven is
Een nakende dood
vele jaren en zoveel eerder dan gepland
hoewel een eeuw lang is
Een
Eeuw ja
Een eeuw is lang, maar
niet met aftrek
van diverse decen-
nia, of wel...?…
MEN MACH DEN NUWEN TIJT
poëzie
5.0 met 3 stemmen 3.115 Men mach den nuwen tijt
Wel bekinnen overal:
Die voghele hebben delijt,
Die bloemen ontspringhen in berch en dal;
Waer so si staen,
Si sijn ontgaen
Den wreden wintre diese qual.
Ic ben ontdaen,
Mij en troeste saen
Die minne jeghen mijn ongheval.
Nu hevet mijn ongheval
Sine heervaert ghesticht op mi,…
Prille eeuw
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 631 De eeuw is nog pril...…
Las de eeuwen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 110 de stenen
voelden warm aan
in hun teruggetrokken groeven
het metselwerk
was half vergaan
maar de muur is blijven staan
ik zag
woorden van de tijd
in overleven opgeschreven
raakte aan
emoties van het
vroegere in herbeleven
las de eeuwen
uit het boek dat
generatieslang is bijgehouden
ben een geworden met
getrouwen vanaf het…
Een halve eeuw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 540 Een halve eeuw, bijna, is zij nu dood.
Zo lang leef ik, ten dele, buiten westen.
Een halve zoon, schrijvend in ademnood.
Mijn woorden zijn haar stoffelijke resten.…
Sneeuw voor een eeuw
snelsonnet
2.0 met 14 stemmen 635 Een sneeuwkerstkaart is zó 2010
Die wil ik deze eeuw echt niet meer zien…
ANDERHALVE EEUW
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 232 Het jaar achttienhonderdvijfenvijftig schenkt
de Papoease wildernis een lichtstraal;
daarin glanst Gods Woord vol onversaagde taal,
die het duister vorst, het verguisde wenkt.
De Blijde Boodschap wordt geweerd of gekrenkt...
Toverpriesters horen een nieuw verhaal,
willen strijd, sterken hun geheime zaal.
Zijn angst en liefde door elkaar gedrenkt…
EEN EEUW LANG
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 128 Op de strenge diepzeebodem
door beschermend duister omgeven
ligt al honderd jaren
het wrak van de Titanic
zijn boeg en wanden
slapen dof _ bruingekleurd
grillig en verweerd
door onoverwinnelijke vraatzucht
van ontelbare dwergplantjes
daarbinnen verblijft het gebeente
van zeelui en reizigers
die een verborgen graf kregen
dat sterke herinnering…
Twintigste eeuw
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.242 Wij zijn zo jong niet als wij doen geloven.
Ik ben: hoe oud wel? jij haast twintig jaar.
Achter dit lage voorhoofd, onder 't kroezig haar
dat al je kammen breekt, drijft wèlk bereeknen boven?
Je weet, men moet niet altijd geven na beloven,
't gevaar van geven is dat elk bezit weegt zwaar.
Je hoofdje waakt, waakt sedert lang, nietwaar?
De…
MIDDEL-EEUW
poëzie
2.0 met 2 stemmen 541 Op Mijner Wereld regel-rechte banen
Pronk-volkren trekken op ter Kathedrale
Kaproen, pij, toog; kazuifel, filigrane
Mijter; dorpers-rood, rood van kardinalen.
In val en dreun van canonieke schalen,
Man-basse', in wierook knapen als sopranen;
Naar 't donker dienen boven de missalen
Schreed heer en knecht, met kruis, reliek en vanen
Al boven…
Altijd al, in de eeuwen ( J. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 223 Voor de eeuwen, de vrede en gelukzaligheid
die nog zullen komen,
ik hoop ze door te brengen
in jouw warme nabijheid.…
Door de eeuwen ingehaald
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 Die ooit de
Kracht van leven
Had, groeide van
Oud hout naar nieuw,
Werd stilaan door
De eeuwen ingehaald,
Schoonheid die zich
Toont op ons pad,
Verrassing van leven
Gevat in steen
En wij die ons
Verbonden voelen
Met elkaar en met jou,
Liefde die doorgroeit
Door de eeuwen heen…
kijk door de eeuwen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 63 wiekende reiger
fluisteringen van het riet
de trage deining
van het water als
de borstkas van een slaper
gelukkige reus
we peddelen voort
op bootjes van berkenbast
een verre grutto…
Debacle van de eeuw
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 73 .* de stadionbouwers welbedeeld
In Qatar, met Van Gaal, komt ver De Leeuw
Mét rouwrand, in het debacle van de eeuw
*In tegenstelling tot…
De Gouden Eeuw
snelsonnet
3.0 met 2 stemmen 165 Er wordt geschrapt in de geschiedenis:
“De Gouden Eeuw” heet voortaan “17e”,
omdat men denkt, dat tijdperk overziende,
dat die benaming het rechtvaardigst is.
Zolang er sprake is van helse oorden,
is ook "de hemel" echt te gek voor woorden.…
EEN HALVE EEUW
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 260 Een halve eeuw , dat lijkt een hele tijd
Maar vijf keer tien lijkt niet zo veel
Bewaar alleen het allerbeste deel
En niet de uren van angst en spijt
Verman, de beste jaren komen nog
Ervaring is met geen geld te koop
Laat uw energie de vrije loop
Want rimpels zijn slechts gezichtsbedrog
Plan en doe vooral je eigen ding
De lat moet echt niet…
Het stof der eeuwen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Het stof der eeuwen
neem ik af, zo blijft
alles bij het heden.…
De barbaren zijn gekomen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 81 komen
eeuw na eeuw gehoorzaam
aan het recht en de belangen
die hen dreigen met de sterke arm
de harde hand en een uitgerukte tong…
Men moet in allen tide
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.024 Men moet in allen tide
Der minnen wesen blide
Ende hare volghen in elke side,
In allen weghen daer si gheleidt;
Men moet hare leven blide
Ende den rouwe dan also na ghereidt.
(Men moet ten allen tijde
blij zijn om de liefde
en haar overal volgen,
langs alle wegen waarop ze voorgaat;
men moet om haar blij zijn…
Bij 't venster
poëzie
5.0 met 3 stemmen 2.200 Het windje, zoel van bloemengeuren, streek
Mij langs de warme wangen, zwaar en loom,
De bijen gonsden om de lindeboom,
Vlak bij mijn open venster, en ik keek
Doelloos naar buiten, waar ik bij de heg
Aan de andere zijde van de eikenlaan,
Je moeder langzaam langs haar bloemen gaan,
En toeven zag en uitzien langs de weg.
En, toen je kwam, en…
Aan....
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.422 Ik durf met mijn denken
Uw smart niet genaken,
Niet aan te raken
Uw droefenis;
Hetgeen mij zou troosten
Licht zou het u krenken,
Het teerste en brooste
Dat in u is.
Ik zie uw verklaarde,
Uw stilfijne trekken,
Die, wat ze bedekken
Aan wanhoop en strijd,
Verheerlijkt belijden
En dankbaar aanvaarden
Het gevensbereide,
Dat in ons schreit…
Hoeveel?
poëzie
4.0 met 2 stemmen 620 Hoeveel meisjes heb je bemind,
wereld-kind,
hoeveel liedjes van verlangen,
mocht je vangen?
Hoeveel meisjes ik beminde,
welgezinde,
vraag dat aan de nachtegaal
in de groene loverzaal.
Hoeveel liedjes ik wel ving,
allerliefste lieveling,
vraag dat aan de regendroppen,
die zacht kloppen.
Licht als lachen, droef als wenen,
zingend door…
Mijn lief is blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 916 Mijn lief is blij, zij lacht en zingt
En schittert in de zonneschijn;
Als zij zó héél mijn leven zingt
Kan nooit mijn leven lijden zijn.
Ja! zang en lachen duren kort
Als bloemen in de zomerdag;
De zomer sterft, de bloem verdort:
Zo sterft der mensen zang en lach.
Maar nu der zonne gouden val
Vloeit langs gelaat en blinkend kleed,
En zij…
De arme.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 531 Wend naar mij toe uw moe en droef gezicht
Gerimpeld in de dagelijkse zorgen;
Verstrakt in nijpende angst om brood voor morgen;
Verkrompen in een klein-gekozen plicht.
Wend naar me toe uw ogen zonder licht,
Kleurloos en dof in kasse' als opgeborgen;
Verschuwd in blikken die zich werend worgen
In vrees voor àl wat in de toekomst ligt.…
Avondstemming.
poëzie
2.0 met 2 stemmen 494 'k Liep langs de landen zo stil voor mij heen
En aan de hemel reeds d' avondster scheen,
'k Floot zacht een deuntje en ik neurde en ik dacht
Aan het mysterie van nad'rende nacht,....
'k Zag in de verte in een donkere laan
Naar 't stille kerkhof twee minnenden gaan,
Peinzende vroeg ik mij glimlachend af
Waarom de liefde zoekt 't…