Alle inzendingen over zoekt

Jouw hand zoekt mijn hand, streelt zacht mijn grove huid, Verkent het eelt op de kussentjes, omvat dan mijn warme hand. Mijn hand vind jouw zoekende hand streelt teder jouw zachte huid, Voelt jouw kleine kussentjes, omvat dan jouw warme hand.…

Hij zoekt een meisje zoet als een konijn om weg te goochelen in en uit de grote hoed van zijn hart. Maar een reus is te hoog voor een meisje en zij te blauw van onderdanigheid. Het ras der reuzen sterft uit. Spijtig, want hij kan zijn ogen openrekken als spek en zijn spieren als slangen doen spelen, tot vervelens toe.…

Daar zoekt hij naar zijn innerlijke rust van de wereld afgesloten waar anderen geen toegang hebben doordat ze hem hebben verstoten.…

De snater zoekt een onverzoen: zijn stem stijgt als een snuiver. En mocht hij het ooit overdoen, wie klaart er dan zijn huiver? Nou, wie?…

de wereld die ik zie is anders dan de jouwe ik zie een leegte, een diepte zonder kleur ik zie bomen, geen stam bladeren zweven vogels met vleugels als armen jij vertelt jouw wereld voor de kleuren, haar weelde ben ik blind ik zie geen verschil, rijk of arm maar ik voel wél een pijn indringend een kreet, wanhoop zoekt mijn hart scheurt…

Ik loop wat zachtjes door maar vind geen onderwerp dat me zoekt, geen enkele voetafdruk op een zachtwollen doek. Ik laat mijn lichaam zakken maar vind alleen een afdruk van uitgeleefde tranen, een onderworpen ziel in de tijd achtergelaten. De dood staat handenwringend voor mijn deur te dralen maar kan haar slag niet halen.…

De slagbomen opgeheven kruisen de wegen elkaar zoekt het hoofd gezelschap Hij Banen haar gedachten zich een weg naar de andere einder een verwant van de ziel De wegen lopen gesmeerd kennen de bomen één voor één gaan uit elkaar komen elkaar weer tegen De slagbomen neergelaten een stop bij…

In de grootste kamer zit jij mijn heden en mijn toekomst Het verleden ijlt achteruit en verliest haar grip op de tijd Prachtige herinneringen laten mijn ogen stralen doorheen de mist die woorden laten verdwijnen klanken en kreten zien mij gaan langs de kleinste kamers waar verleden haar plek zoekt en probeert te vinden heel zacht loop…

De biomedicus, die verontrust genezing zoekt en zijn geweten sust, manipuleert tot diep in onze nerven. Maar als de tijd niet meer je voorhoofd kust, zal ouderdom onzichtbaar rimpels kerven en je herinneringen grijzer verven.…

ornaat vergeten bungelen gekloofde voeten de laatste der gehangenen eindeloos galgentouw schuurt niet bereid tot knappen blijft het schommelen duren lang nadat leven vervloog naamloos en onbekend trotseert het lijk de weken tot de wind dan moegetergd ook de laatste gans verwaait eenzame mandragora onbekwaam tot liefde zoekt…

Aldus heeft de gedachte Steeds maar omhoog gestreefd, De geest zoekt ander voedsel Dan wat de wereld geeft. Maar zo van ’t bovenaardse Hij soms al iets verrast, Toch houdt ’t onzichtbaar touwtje Hem hierbeneden vast.…

zo waait de wind door sombere huizen de lucht is te rauw voor minnende verzen hoor hoe huilt de deur naar buiten zoekt zonder spoor en in verval een zacht gebed in kleine schelpen elke dag, zo sterft het uur volslagen blind door oude oogst als vaag de hemel half bewolkt boven het laatste zomerwoord hoor hoe zwaar de deining schuimt…

de dichter in mij zoekt het verschil…

Zinderend van liefde Kijkend naar het glinsteren van je zilte zweet Vlij ik mij naast je Streel ik jouw ronde billen en vochtige spleet Jouw hand zoekt onvermoede Om te versmelten in rondingen, Zo prikkel jij mijn uitgestoken roede Mijn tong schrijdt over bekende paden Zoekend naar geurige nectar liefdevol, Het gekreun heeft haar bron…

Plots spert ze haar ogen open, ziet de gouden honing lopen langs haar zonbeschenen dijen, zoekt verschrikt naar wilde bijen, maar beseft dan vol berouw: ze is een zedeloze vrouw.…

hij ziet weer zilveren vogels vliegen zonder enig geluid pas als de bommen vallen gaan zijn dromen uit dan is er chaos herrie stof explosies klinken dof in die paniek vindt hij zijn weg zonder een woord te hebben gezegd de vertrouwde straat was al kapot geschoten hij zoekt zijn eigen plaats kijkt verbijsterd op bij een bekende…

je kunt er voor naar parijs gaan op zoekt naar hun vraatbeeld of hun rupsjes in mijnen gevouwen die zich nu verpoppen in blaren altijd eenkennig op de plataan of sinds de hongerwinter bij voorbeeld ook op het amsterdamse eikenplein waar de eiken toen opgestookt zijn eigenlijk overal in den lande behalve op de waddeneilanden waar wel…

Ook dán zoekt God Zijn moede kind, dat klein en stil op Hem blijft wachten. En wie zichzelf zo machteloos, zo moe voelt en zo vol van zorgen, Die troost Hij zo een moeder troost, die houdt Hij in Zijn hart geborgen.…

doelloos dwalen sterren door de nacht ze missen je ogen die verlangende blik tevergeefs zoekt de maan het geluid van je lach want je verdween om voor eeuwig te drijven op de golven van dromen die zich verbergen in elke ster en misschien had je moeten wachten was je droom reeds dichtbij maar je wou naar de schommel om te zweven door de…

ja jij zoekt rust maar vindt alleen stilte in jouw hoofd kom dan vergeet het loos en spring als radertje in het alles dans al is het tandeloos dans en lach slijp resterende tijd vergiet geen tranen adem nu voor de nacht het laatste licht inslikt…

met een lichaam dat verminkt was Voor de man die schreef niet storen en de dood zocht aan zijn stropdas Voor de oma eens trots moeder die nu kind is maar dat zelf niet weet Voor de merel die zijn lied zingt maar als antwoord slechts de stad hoort Voor de puber die naar rust dingt want het leven sleept hem voort Voor de eenling die begrip zoekt…

Nu de dagen korten en het licht soms dagen wegblijft, zoekt mijn ziel opnieuw naar Jou. Oeroud verlangen komt weer boven, en de zangen die ik als kind al hoorde. Rorate zingt mijn ziel vol van weemoed, verlangen en ontroering.…

Elke verloren letter zoekt een uitgang, dwarrelt naar een plek waar het zich tot een ander woord kan vormen en wonden op iemand anders huid besmet. Maar ik zoek overal wat achter en hoop op de meest achterlijke dingen. Totdat ze uitkomen, en mijn weg wordt versperd door niet wetende, pijnlijke woorden.…

heel Gent is, vreemd hoe hij zijn handicappen te kijk zet aan een schandpaal, terwijl hij van nature zo schuw is als een misplaatste kangoeroe, feit is dat men loslopende gekken mijdt als de pest en daar zal hij niet mee zitten lijkt het, merkwaardig dat niemand hem fopspenen of hondebotten toewerpt, terwijl iedereen snapt dat hij contact zoekt…

Dat je vindt, wat je zoekt, ook al ben je volgens mij niks kwijt. Dat jij je weg weer terugvindt met croissantjes als ontbijt.…

En de vormen van het leven, die schijnen eeuwige en onveranderlijke aan kortzichtige ogen, staan in zijn verschijnen niet meer dan wolken aan de hemelbaan; En mensen vragen, welke vorm geboren, zal worden uit die van nu; 't oog zoekt in wolken, en in de wijzen van 't zijnde, de geest.…

Als ik mezelf verlies dan ben jij er die me vindt ik zoek waar jij zoekt maar al die plekken maken blind Je houdt mijn hand vast je laat me dit zien elke plek waar ik was geweest Je laat me nooit los je laat me nooit gaan Pas als je zeker weet dat ik het overleef Dus ben jij die het me zegt? die een arm op mijn schouder legt?…

Wanneer je zoekt wordt het eb als je terugtrekt in je eigen diepten om dan, door de kracht van gevoel een waanzin die je meesleurt naar het land, waar ik wacht en je woorden me overspoelen, zandgedachten verwoestend Je brengt me schatten uit de zee; sterren, een krab wrakhout smijt je me toe waarmee ik een hut kan bouwen Wanneer ik gekroond…

Wanneer je kind zijn grenzen zoekt Lijkt dat vaak bij U vandaan tegaan; je voelt je machteloos, omdat wat je zegt niet landt en wat je bedoelt niet overkomt.…

Zoekt naar oplossingen om draden te ontwarren, en druppels vertrouwen op te vangen. Laat de gedachte alleen aanmeren, als de kade hem met open armen ontvangt. Hij moet alles kunnen grijpen zonder uit te glijden. Bedachtzaam droomt hij verder laat hem leiden door zijn brein dat mooie afbeeldingen kleeft van verre herinneringen.…