Alle inzendingen over zoete

Gekomen met een zoete mond waar kindsheid heen ons zingen zond als blijde bedelaren, was onze honger goed als brood, en zagen we in tergloze nood een makker onzer jaren. Maar 't leven sloeg, met stille speer, in ieders zijde een eigen zeer.…

Gehoorzaam de wesp en zijn angel: zet zoetigheid op tafel Geliefkoosde dranken Onder de linden is het goed toeven, kleverig met een wesp op je glas De wet van de wesp is ouder dan wielen hard als gesloten water in de winter Tot prinsjesdag, in september leven de wespen, daarna gaan zij op reces en sterven een voor een ---------…

Ik ga en kan geen zoete kussen sparen, ik geef er veel om 't liefje te verblijden, ja, meer dan dat men mij er kan benijden.…

Slaap niet te vatten door ziekte gesloopt Licht van de wereld en geld niet gegund Genadeloos sloegen draken mij neder Eigenzinnige mensen komen weder Al zou het dan slechts zijn voor zoete wraak Mijn pen genade- loos en altijd raak Vermoord, door hun meedogenloos geweten Met persoonlijkheid, dubbel gespleten...…

Hoe zoet is 't tussen broederen twee te wandelen, te wandelen, bemint men van de twee de een, de een gelijk de andere; bemint men ze alle twee, en zij, beminnen ze ook malkanderen gebroederlijk; 't is zoet erbij te wandelen, te wandelen.…

Dropje ik drop je je bent gewoon veel te zout ik wil nu echt zoet…

Oh, zoete liefde, namen de mensen maar de moeite, dan zouden zij, ook mij begrijpen. Ik proef jou zoals je bent, zoet als de rijpste.…

De zoete geur Van de nazomer Zacht gekleurd in nevel In de vroege morgen Heerlijk koel De zoete geur Brengt ons samen In de nazomer Warmen we ons Aan de heerlijke warmte De zoete geur Brengt ons liefde Die wij samen delen In de zachte kleur Van deze nazomer…

we schrijven bij elkaar blijven samen in tal van zoete woorden hoor soms een lach opbloeien die warmte en kleur geeft aan wat wij ordenen in een wereld die niet meer de onze is wij hebben ons vergist dachten te delen emoties en beelden maar eigenzinnigheid verstond geen ander woord dan doodslag en brute moord weer is er geen…

Die zoete pijn die mij doet lijden moet ‘afscheid nemen’ zijn ; ik weet geen raad met het plotseling besef van intens verbonden zijn.…

Dag kleine vlinder van onder mijn hart Onze tijd samen is voorbij In mij is jouw leventje gestart En nu laat ik je vrij…

Zie je daar nu prachtig lachen je ogen, je mond, je kuiltjes bij iedere blik die je mij geeft beginnen vlindertjes te leven Je komt dichter naar mij toe ik zie twee kaarsjes branden een grote fles rode wijn met één glas voor jou en mij Ik zie hoe je naar mij kijkt en ik wil dat je dat vaker doet "Aandacht!" roept mijn hart "Rustig!…

Een zoet geheimpje Lispt zacht haar mond, Het doet haar blozen Als de ochtendstond. Zij stamelt weiflend, En durft het nauw*, Van dokter, baker En wiegetouw*. Het zoet verhaaltje Doortrilt mijn ziel, Of er een straaltje Der zon op viel. De vader dichter! De dichter "pa!" O Heer! ik dank u Voor uw genâ!…

Te zoete limonade drinkt ze terwijl haar ogen donkerder worden en ouder Ze drinkt nog steeds ranja met een rietje in het huis waar het altijd veilig is geweest Maar het kind in haar verjaagd De kamers leeg De geur van het kind verdwenen De sporen van de kindervoetjes weg Langzaam komt er weer leven in de kamers Maar het is niet veilig…

Lege ogen in het duister Stemmen in de nacht Ver weg klinkt een zacht gefluister Verdrietig huil ik zacht De minuten kruipen voorbij De deur slaat in het slot Jij houdt niet van mij Hebt me maanden lang bedot Een mes rust in mijn handen Het grote moment komt dichterbij Ik hoor je vloeken over je banden Dat krijg je als je speelt…

In de kromming van jouw lichaam Versmelt ik de uren van de nacht Dromen verheerlijkt in jouw geur Jouw ademstroom zoet en zacht Handen strelen wondersprookjes Zucht vol passie zo intens zwoel Hunkerend verlangen vindt elkaar En wij raken elkaar in ieder gevoel Vlinders in een paradijs vol extase Mooie ogen stralen van genegenheid Lippen…

In het schemerdonker Tekent je gezicht zich af vlak voor me Je ogen kijken me indringend en verlangend aan Zachte lippen strijken zacht over die van mij Ik laat me bevangen door je warme handen glijdend over mijn buik Kriebelende vingers bekoren elke centimeter van mijn huid. Uitdagend knoop je mijn bloesje los en kijkt verrukt naar wat je…

Alles wat ik zoal beschrijf, dat jok ik aan elkaar. Sinds mijn geboorte heb ik hele lange lokken haar met slagen zonder klitten in twee staartjes ja een paar, hangend over mijn lippen, voor de lange liegneus klaar. Ik ben het welkom op de deurmat van een kluizenaar, het -Da ik wil- van een Bulgaar, een uitgehuwde tsaar. Zijn bruid een Russisch…

daar zit ik dan en mijn hart drumt de blues hand aan de voet van een glas bloedrode wijn die bij elke slok zoeter smaakt net als je afwezigheid het zijn de laatste -niet de glazen- katers die ik verdronken heb om, ja om wat om de gedachte dat ik je missen zou in de vierkwartsmaat waar ik zo van hou maar ik vergiste me er was…

ik keerde jou de rug toe en ging met loze woorden hene je zag niet dat mijn tranen in een zoete zuchtende wind verdwenen…

als een wollige suikerspin hangt ‘n besneeuwde twijg binnen handbereik ik snuif de geur weer van een kermiskraam, trek mijn vader stilletjes aan zijn jas in m’n hand smelt wat vers gevallen sneeuw…

Zoet Moeder, blijf beschermen al wie hier heel even toeft, sterk de harten, droog de tranen, wees nabij wie steun behoeft.…

Zoete linden snijden mij de adem af, vertellen verhalen van lang geleden toen kind-zijn nog vanzelfsprekend was en er verder geen vragen gesteld werden. Waar is de tijd van honing-zoete bloei die door de straten geurde? En er verder geen vragen gesteld werden…

de zoete wind strijkt van genot de wangen in een tastend verlangen hij aait de huid met zachte hand en ik, wuivend naar meeuwen, word badend gedragen in het warme zand boven mij spant zich in azuur de hemelse weide uit, weids en sprakeloos puur in mij drijven, weliswaar bij vlagen, nog losse wolken totdat ook zij vergeten…

Nee, ik kijk nooit om wanneer ik bij je weg ga, die traan zul je niet zien maar het lichte bitter van het afscheid proef ik nog lang ik heb er elke keer weer een hekel aan om je te moeten verlaten mijn gedachten gaan dan over de fijne avond die achter ons licht, en onvermijdelijk breekt nu een zoete smaak door ik weet immers dat…

Als de geur van de seringen, de tuin doet ruiken zoet en fijn, komen bij mij de herinneringen, aan ons eerste samenzijn. En vaak denk ik met spijt, hoe ik onze liefde liet verbleken, door teveel te vaak te weinig tijd, tot haar liefde was geweken. Nu zit ik hier met teveel tijd, en denk aan haar in stilte en eenzaamheid.…

ik zocht de liefde steeds in het rose/zachte violet verstrengeld dicht vlak naast mij in stil verbond zeer bemint zoals een dromerig kind blijft hartstocht groeien tot zoet geluk in hoopvol verlangen wat zegent zocht je troostende lippen die liefde dragen blij begroetend wat mijn hart verlangt ‘k heb je lief liever dan mijzelf…

De zoete lindegeuren openen de deuren.…

overspoelt door een zee van zoenen golvend de liefde geniet ik druppelend na in de branding van genot…

het duister wekt verbeelding tekent een schaduw die zich schroomvallig en teder rondom mij beweegt zo zacht spelend bezit van mij neemt dat ik in zoete extase het leven verder zweef…