Alle inzendingen over zomer OR heet OR zwoel

Groeven in het akkerland Gedroogd in hete zon Onkruid overwoekert Waar geen gewas gedijt Hete Bliksem, hagel Regent op het balkon Zomer in het land Belgisch als altijd…

Verwarring, de hete zomer is een tol, de koele bomen het water langs mijn slapen. Vrouwen, nixen roepend uit stille vijvers, de lelies van hun ogen blinden blinkend wit. Vrouwen, elfen zingend doorheen loverruisen, duizelen me zoetelings ten val. Verwarring, speelbal van de hete zomer.…

Ik fluister zwoele voorjaarswoorden. Die ik buiten niet zou zeggen, in de regen en felle zomerwind. Maar die hier bij de kachel klinken als een houtblok op de hete vuren van wat ik nu zou willen. Zwiepende takken en krakend hagelraam klepperende brievenbussen buiten, en in mij woedt windkracht negen.…

oh, lief ik had nooit kunnen bevroeden dat ik onze gelukkige dagen opnieuw zou beleven in de diepe pijn van de winter en toch zou ik wederom nieuwe lentes en zwoele zomers zoeken als bron voor de tranen die onophoudelijk mijn wangen strelen…

Het holt ons reeds vooruit, kon niet wachten, richting zomer en zomerse gedachten wanneer de zon, pas laat, haar ogen sluit De zomer, met altijd te weinig uren waarin wij, in zwoele zomernachten, diep elkaar in d'ogen turen En dan, verstild, staat het uur te wachten op ons wanneer het in de koude winternachten weer stil en ongemerkt…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Zomer aan de bommelrivier met de dwaalgeit op het grasland appels, peren, geur van gier een salade in een picknickmand insecten zoemen boven water rijmend, dansend, licht in vlucht lunch bij de oever van een prater een ballerina in de zwoele lucht.…

Voor tuinders is de lente hét seizoen. De zomer is er voor wie houdt van heet, de herfst voor wie graag paddenstoelen eet, en schaatsers moeten het met winter doen. Maar jonge minnaars zijn voortdurend smoor; verzaligd zoenen zij seizoenen door.…

Op jouw lange avond Ga ik met mijn lief Fietsen door koel bos Over paadje smal Laat los haar hand Zij mag van mij voor Haar wiegende heupen Maken mijn zinnen los Laat mij o spijker scherp Dromen van lekke band…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Gelijk de droom eens kinds is, dat een dag Van wandelen en spelen buiten stad In zwoele zomer-hette heeft gehad: Een uchtend, dat het landschap zonnig zag; Een middag, dat de lucht gestapeld lag Vol donkre donder-wolken, en 't kind mat En drensend voort moest over 't zandig pad Met in zijn oogjes stof en spinne-rag; En in de spoortrein…

Geurend en zacht zomer van toen Leven vol liefde passievol seizoen Rozengeur zwoel dansen in de nacht Arrow yezz Fm….…

smachtend als hete zomerzon ervaar ik het gevoel van jouw verhelderende lach zwoel als een onweer nabij voelt jouw aanwezigheid druppelsgewijs verfrissend als zondvloedregen proef ik jouw kussen in zomersmaak aangenaam in rustende armen overvalt de nacht die blijvende dag…

land voor staat vlug vlug vlug snel in auto trein of bus lopend op brommer of fiets schichten zij als grijze wolken langs het zwerk de zomer...voorbij sommigen dromen nog over vakanties in warme verre oorden over zwoele avonden aan het strand over die vrouw of man waarmee zij hete hitsige nachten doorwoelden in nieuw brandende…

‘k heb het heet! O jee wat heb ik het warm, wat is het heet het water loopt me langs mijn oksels, mijn god wat is het moordend, hoeveel vocht kan een mens verliezen, o help ik zweet. Grote plekken ontsieren mijn shirt, ik schaam me diep en verloren ‘k heb het zo warm, ‘k heb het zo heet, kan niemand me dan horen?…

het voelt vreemd wanneer ik je vertel hoe ik heet alsof er iets beweegt; zoals de steen waarin ik mezelf herken die stomzwijgend rozen slingert in ramen en alle kamers binnengaat tot ver in het landschap van vruchtbare bomen het is onzichtbaar in dit gedicht; alsof een witte vogel een cirkel maakt van stilte; er dwars…

Hét is een schrander dier dat mijn bloed besluipt, hét is de kus van een vruchtbaar lichaam wat willig openslaat, hét kruipt door hét oog van tederheid, hét stuit me op mijn vlucht, hét noemt zijn naam in de dageraad en laat ‘hét syndroom’ me tijdloos zijn.…

De kranten hadden het al aangekondigd; 'U zult de ganse dag slechts lopen puffen' Dus heb ik maar zo'n beetje zitten suffen Me aan gezeur en 'warrum hè' bezondigd En verder niks gedacht dat u moet weten Ik zou dit versje ook maar snel vergeten.…

Hét is een schrander dier dat het bloed besluipt, hét is de kus van een vruchtbaar lichaam wat willig openslaat, hét kruipt door hét oog van tederheid , hét stuit me op de vlucht, hét noemt mijn naam in een adem met de dageraad, getooid in een zonnenaam, laat het syndroom van hét, transparant en tijdloos zijn.…

In woorden woont en leeft, het lexicon van taal en teken, dat klank en betekenis geeft, beheerst, soms als een deken dekt, en controleert. Is het woord de dichter ontvloeid en eenmaal geleerd voorgoed in ijle lucht verknoeid, ook toevertrouwd aan het papier? Gaf Adam niet aan plant en dier een naam. Hun namen waren ze niet. Zo ben…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Passie als drijfveer tongen nat en heet Strelende handen bijna geheel ontkleed Wazige zwoele blikken trillend van genot Stotend en kreunend scheur je mijn string kapot Innig verstrengeld de lucht is vol lust Zwetend en zo geil als jij mijn zinnen blust…

Met blote, zongebrande benen stapt ze door de zomer naar een roestig bruine winkel voor kousen die glanzen en haar laten dansen ver voorbij midwinternacht. Als de ochtend gloort, groet zij met een zwoele lach de lente, die de liefde in manden vol met zoenen, zoet en zacht als dons voor haar heeft meegebracht.…

Ik wil je liefhebben, ergens tussen schaduw en zon een zomer lang wil ik jouw warme liefde in de zwoele zomerwind zal ik fluisteren mijn innige liefde in het naakte alfabet mag letters kussen ik wil je zacht maken je ziel weer aanraken mijn hartelijke warmte in louter liefhebben.…

ijsbloemen in de zomer geen warmte te ontdekken in hun blikken wijl ze klagen dat het heet is ze groeperen te samen draaien ruggen toe en op die ruggen groeien ijzige bloemen in de zomer de vrouw huivert haar wacht de kilte van het doodzwijgen zij zijn het zij was het niet ze is het niet van goed fatsoen…

Rood De zomerzon Langs het strand Mensen gaan naar huis, Verbrand Langs Het strand De vleesgeworden welvaart Badend in de hete Zomerzon Zomer, Zomaar luieren In de zon De warmte als een Deken Na De lente Komt de zomer En is de herfst Aanstaande…

aanraking zuiver zacht Ogen verdwaasd van opwinding Mijn hart wat naar jou lacht Een liefdespel zonder grenzen Verstrengeld zijn wij in elkaar Jouw warmte wordt mijn warmte Brengt mijn hart weer in gevaar Mijn liefde wil niet verdwijnen Jouw streling geeft geluksgevoel Mooier en zoeter dan duizend woorden En maakt mijn leven in en in zwoel…

Zwoel…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…