inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.213):

Mijn ‘hét’?

Hét is gulzig water
dat me dorstig maakt,
schuimende beken
waarin ik weerloos
in ten onder ga, hét
fluistert tonen die
de wind laat spreken
en waaraan ik nooit
aan denken kon.

Hét is het brood die
de honger steelt, een
wuivend bos die hét
zachtjes streelt, een
tomeloze slaap in hét
wakende domein tussen
zwart licht en verlichte
kwaad in een hét wat de
barrières met me deelt.

Hét is een schrander dier
dat het bloed besluipt,
hét is de kus van een
vruchtbaar lichaam wat
willig openslaat, hét kruipt
door hét oog van tederheid ,

hét stuit me op de vlucht,
hét noemt mijn naam in een
adem met de dageraad,
getooid in een zonnenaam,
laat het syndroom van hét,
transparant en tijdloos zijn.

Of, is hét een veilig niets
of onderkomen of is alles wat
ons bindt, om in hét zelf een
keuze te kunnen maken.

... Illustratie: Bron : Polarsteps ...

Schrijver: Pama, 29 mei 2020


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 24

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)