Alle inzendingen over zomeravonden

De zomeravond is zacht en zwoel, de fontein in het park sproeit water zo koel Een briesje blaast met zacht geluid ragfijne druppels onze kant uit terwijl wij beiden met vrolijke lach genieten van deze geplukte dag Dit gevoel, het voelt zo vertrouwd, dit geluk in al zijn eenvoud…

Ik herinner me dat we luisterden naar Whispering Pines van The Band op een zomeravond tegenover ons gingen families aan tafel om de Ramadan te vieren want de schemer viel in en wij luisterden naar Whispering Pines en naar de geluiden aan de overkant wie weet waren ze gelukkiger maar dat is niet waar het om gaat als je hoort…

De zon schijnt blauwe lucht De kou schrijnt een winterzucht De dagen lengen verlangen groeit Ik heb lentedrang naar al wat bloeit Groene blaadjes bries vol rozengeur Een bos lavendel mooie paarse kleur Zwoele zomeravond zon op mijn huid En eindelijk weer die verwarming uit…

Het is een late zomeravond 't Is bijna nacht.... 'k geniet nog even van die rust Zit buiten en hoor geen vogels meer fluiten het is tastbaar stil de sterren stralen zacht.... Het is een rustgevende sfeer. Verlang verder niets meer dan dit moment. En wens dat deze stille uren nog even voort kunnen duren....…

hij ziet haar aan komen lopen zeker drie truien over elkaar het is een zachte zomeravond toch heeft zij het koud.…

onder de geurende leilindes een donkerblauwe zomeravond met nerveuze huiszwaluwen piepend en voerend onder 't dak even terug bij moeder aan de tafel tijdens koffie met geschuimde melk en vochtige zelfgebakken cake een zo vaak gevoerd gesprek en hoe is het met de kleine jongen doet hij het goed op school ..................…

en zacht Ik smolt haast al van de passie Als ik aan een klein hapje dacht Zoete dromen werden bewaarheid Ik hield het niet meer op den duur Het was zalig om hem te proeven Zijn smaak was zo romig en puur Mijn allerlekkerste chocolademan Verdween hap voor hap in mijn mond Zachtjes is hij daar toen gesmolten Op die heerlijke zwoele zomeravond…

Als kleine vliegjes die dansen rond een kampvuur in een zwoele zomeravond, zo spelen woorden in mijn hoofd. Te veel om zinnen te vormen, laat staan een gedicht in het licht van het vuur nog wel. Het stemt me tot droefenis, dat alles zo mooi lijkt en in werkelijkheid niet zo is.…

zijn ogen liet dwalen over water,langs lucht waar bloemen bedelen om zijn aandacht de watervogel hem toelacht en het ballet van nimfen op een zomeravond waarop de zon moeite had schielijk te verdwijnen uit zijn zicht op het papier waarop de penselen aarzelen in z'n oude hand.…

hoofd aanéén als een bewegend stilleven van lijven: armen, benen, borsten, billen… maar net als ik ze vangen wil en omvormen tot letters op papier vervagen de lijnen en is er alleen nog de herinnering aan iets dat niet was maar toch, even zó mooi… als de droeve klanken van een bandoneon die wegsterven in de geurende lucht van een warme zomeravond…

Een lied van lang geleden, zacht als een langzame zomeravond. Want deze dag heeft morsige poten, hij gromt een beetje, zijn adem is bedorven. Geef deze jongen nu eindelijk wat hij wil, zijn honingpot is al weken leeg en zie daar drijft hij af naar dwaze lethargie.…

maar wat te lopen mijn blik gericht naar de straat de zon schijnt op de klinkers het gras ertussen heldergroen ik kijk omhoog en zie daar zonlicht dansend in de bomen het contrast van licht en schaduw doet mij stilstaan en ik bewonder de vogels die hun lied zingen ik luister naar de klanken vervelen doet het zeker niet deze mooie zomeravond…

het was niet het spel van jouw vingers op mijn huid het waren de letters die jij schreef op de deur van mijn huis met het licht van de maan in een woordloos begroeten jij nam de nacht en sterrenpracht mee in je zomeravond entree wij donkerden omarmden stilte als intiem moment in dicht bij elkaar schreef ik op je huid wanneer…

Geniet niet zomaar zonder mij een zwoele zomeravond waar ook maar, te land, ter zee in een helder fata morgana een imaginaire wereld o dear malenka mijn kochana…

de dag verglijdt mij niet voelt als een schilderij dat ik niet vatten kan het zoekend licht niet speuren van kille ochtend zonder zon tot koesterende zomeravond geen vroege vogels horen kan 't laat verkeer nog in de verte sensatie van de wind die opsteekt bij het krieken en zich na het schemeren tenslotte neerlegt bij de feiten…

O zoele zoete zomeravond in juli, geurt weelderig de rozenstruik zoet sensueel Toen wij in het gras, tussen klavers en bloemen,verkoeling zochten In de rivieren, olieachtige drijflagen van blauwwieren Na de brug een gistend krot, schimmelt blauw de paddestoel grauw, een nijpend moment waarin we alleen maar konden hopen.…

Aan de oostelijke horizon - ver weg - dansen geluidloze bliksemstralen als de dunne poten van een spin. Waar ik sta bestaat de wereld uit wuivend grasland en het lied van krekels. In het westen koestert de ondergaande zon roodgewangde wolkenkinderen aan haar borst. Tijd vertraagt, rekt zich geeuwend uit en legt zich te slapen…

meeuwen knopen tapijten uit lachen en nevelsluiers liggen vermoeid op de pier terwijl de geur van hete koffie nog door steegjes drijft aan flessenpost hangt zeeluigaren en de bakstenen van de mansardestad kleuren rood als een roestige dag de zweetnaad tussen horizon en zee is lekgeslagen en laat de zonnestralen diep oranje in de…

De oranje gloed achter de bomen kondigt de avond aan door geruisloos zachte schemer is geen donker of licht Witte zwanen statig vergrijzen in het niets het water met lange stroom vloeit naar de einder De kelken dichten hun hart wat blijft is de geur stemmend geroezemoes verstomt, de stilte valt de schakering regenboog tinten, als…

op ’t randje van de nacht leun ik nog even lekker achterover tegen de aangename gloed van de avondzon rozig van de wijn en jouw dieprode glimlach wens ik me even niets anders dan dat heerlijk gevoel ogen wiegen mij…

Nu de schaduwen zich lengen Rond mijn woning, vòòr de nacht, Wil ik je mijn groeten brengen 'Wijl dags laatste uren plengen Aan de kim hun zuiv're pracht Al begeert' ligt diep verzwegen, Nu ik stil naar buiten tuur, En mijn hart heeft zich genegen Tot de wijde avondzegen In de schoonheid van dit uur. Ken je deze stilte, makker, Als des…

Gedachten, die de zonnige uren banden, Bemijmer ik, waar langs de stille kreek Het nachten naêrt en op de lage landen De avond roerloos ligt en schemer-bleek. Dan blaast een jongen op z'n herdersfluit Een simpel liedje van verloren dagen; En 't mijm'rend hart moet zachtkens medeklagen Bij 't gaan en komen van dit week geluid. In weedoms…

Overgeleverd aan de luie warmte van het haardvuur flakkert het schimmenspel als obscuren op late druilerige avonduren, doodse meren van sissende zielen tegen een klaagmuur. Een mijmerend zuchten van vale gezichten, uitgeleefd, vergeten en vergaan. Bedwelmende gedachten, waar ze neerslaan: jeugdige vrienden betoverd tot dwaallichten. Een…

Kijken naar boven de lucht schildert vol vurigheid een nieuwe schemer. Hoe ik geheel en waanzinnig in vervoering raak door de veranderende kleuren en het geleidelijk donkerder worden van de lucht waar intense patronen en vormen van licht branden op mijn netvlies op hetzelfde moment laat verstrooiing diepe sporen na in het hart. Flora vouwt…

Op deze mooie zomeravond maak ik, terwijl ik planten giet, de som op van mijn werk en vrijetijdsbesteding en ik kom tot de conclusie dat mijn baas een aso was toen hij me plotseling ontsloeg hoe langer het geleden is hoe meer ik hem ga haten hij, met zijn doktersaspiraties, zijn mooie ogen en zijn lieve lach en binnen willen zijn op zijn…

Zwaarmoedig, met niets anders om over te dichten dan de ondergaande zon begaf ik mij gedeeltelijk ontkleed naar de oevers van een meer enkele kilometers buiten een stad gelegen bij het stille water aangekomen zag ik werkelijk de ondergaande zon en ook dat hij langzaam onderging waar ik zo naar verlangd had met de intensiviteit van mijn…

Het zich terugtrekkend licht duisternis die plots om de hoek komt dalende wind het geluid van zwijgende vogels nog één keer intens de geur van het veld gevolgd door de beklemmende kilte van een dag die toch nog onverwacht sterft.…

Op jouw lange avond Ga ik met mijn lief Fietsen door koel bos Over paadje smal Laat los haar hand Zij mag van mij voor Haar wiegende heupen Maken mijn zinnen los Laat mij o spijker scherp Dromen van lekke band…

Een zomeravond en wij naakt tot aan de gordel. Het huis nog hoogzwanger van een slopende warmte. Het zicht op de stroom en haar loom gefluister. Een zilvermeeuw glijdt naar de monding waar ze nipt van een waterrimpel. Populieren werpen hun schaduw naar de overkant. Ik draag mijn dochter naar haar nest.…

Laten we er zijn als er sneeuw ligt Laten we er zijn bij de eerste lentedag de eerste bloem het vroege ochtendlicht Laten we onder de bomen gaan liggen Laten we er zijn op een zomeravond aan zee Laten we gekleurde bladeren zien vallen Laten we in de wind gaan staan en in de regen Alles stroomt Alles uit de tijd gelicht en vol betekenis…