Alle inzendingen over zomerdromen

verleidde mij tot stoutmoedige daden, ze wilde het zelf we smolten samen in die zomerdroom alsof ons bestaan zich in de zon vereeuwigde niet langer afhankelijk van de werkelijkheid.…

Vingers plukken stralend zacht van gitaar bespannen snaren zomerseizoen melodieën wekken zegepralend rozen op stam dan… nog één keer zijn gebogen rozenbloemen heft stralend lachen naar de zon maar na prachtige melodieën beseffen ‘het is tijd wij moeten nu vertrekken buigen voor de gitarist’ onbetwist illusionist verdwijnt…

ze draagt een zomer in zich door de lente heen ontspringt haar nieuwe bron de kracht om de strijd aan te durven met mensenmassa’s en gezelligheid ze sleept haar stilte achter zich aan als een troetelbeest een verweven stilte tussen de aarzelende vingers van een handdruk de nakende zomer stapt langzaam op haar af het zal de eerste worden…

O zomerdromen ooit.…

Het schemert in de straten, er is een ver gerucht, de straten zijn verlaten. Een briesje, als een zucht, brengt mij de geur van bloemen vanuit een gouden lucht. Ik hoor insecten zoemen die dansen in het licht en in de geur van bloemen. Strelend langs mijn gezicht fluistert de zomerwind zachtjes een warm gedicht. Ik ben…

Wat is ons leven broos als blaadjes van de beukenbomen die dwarrelen in de wind al is de lucht nog vol van zomerdromen... Al is de lucht nog blauw en straalt de zon met vreugde - ons lied is kort van duur hoezeer de melodie ons ook verheugde...…

dus dat jij mij belt en ik dan ja knik omdat je vertelt en snapt wat ik en dat het goed is en ik zeg dan gewoon iets als lentegras, herfst of zomerdroom roep: winter was en jij huilt mijn gemis nee, zwijg maar jij bel vanavond niet weet je stil bij mij, mijn lach, verdriet dat alweer bijna over is…

iets kleins onooglijk en toch heel warm en fijn we raakten verrassing smaakte ons geheim wij pinkten om als volwassenen toch nog te scoren bij de stelletjes te horen met hun lieve zomerdroom verstrengelden onzichtbaar maar vol intimiteit in zacht geven en subtiel ontvangen van intens verlangen…

ik duik in je woorden zoals een meeuw naar de vissen in zee letters krijgen vleugels als in zomerdromen neem je me mee naar een kleurenlandschap waar bloesemklanken luisterrijk bloeien pennenvruchten groeien tot voorbeeldige verzen van liërende metaforen ja, zo dikwijls ben ik zweverig in jouw poëzie verloren * opgedragen…

Ik kijk graag naar je tongen die zoveel stemmen trekken en de zomerdromen wekken die ik ooit heb verdrongen. Gloeiend zuurstof smeden met vlerken die liefde bedrijven me omarmen in het sterke stijven van wat ik zolang heb vermeden.…

Late vogels vluchten langs blauwe hemellichten richting grijze horizon oktober is op zijn mooist wanneer ik je wil kussen meer afscheidsbrief dan ik letterlijk bedoel voorgoed voorbij die zomerdromen er dansen fraai gevormde schimmen ritmisch in leegte van herinneringen het zijn de vroegere mensen die van mij hebben gehouden, om…

feest in Mei Het plechtig plaatsen van de boom de meiboom De hoogste boom uit de buurt En dan de optocht met slaande trom Zomer zomer komt weerom En wij dragen takjes helgele bloemen Die worden aan de kale boom vastgemaakt Door moeders en zussen vaardige handen De kale boom wordt nu een droom een gekleurde zomerdroom…

pak stukjes hemel om de hel te blussen mijn bestaan te sussen met vagevuurmuziek geen rappers meer slammers hitsen op verzuipen in geluid performen slechts verdriet ik beluister het geboortelied dat liefde heeft gebracht want zacht is onze poézie die raakt en gevoel in mensen doet ontwaken lentes weer laat komen in vele warme zomerdromen…

waai maar wind wolk buien speel met regen als een kind storm en herfst de bladeren veeg stoepen schoon oogst mijn zomerdroom speel maar met haar rode haren draag haar lachen met je mee zij was strand in zomers warmte golfde bruinend in de branding van mijn zee morgen is nog zomer helaas van korte duur dan komt de noordooster…

Of ik iets wilde schrijven voor als je zou ontwaken in jouw doodskist vroeg je mij bij wijze van grap op jouw sterfbed heimwee waaide woedend weg over zilte stranden van verlangen in mijn fantasierijke verbeelding over de zwoele zomeravond intens was de liefde, warm het zand als kleding, naakt was de echo machtig als een vlinderhart…

ik ben de letter aan het begin van jouw naam de zucht, de adem langs de vleugels het puntje van je neus ja heus, ik ben het blad dat door de winden in het alleen zijn zwerft het allerkleinste vogeltje dat tinkelliedjes fluit als een zomerdroom sterft ik ben de hand die telkens liefde naar je zal schrijven door de spelende…

Haar beeltenis is mijn droefenis in dit grote bos van al mijn zomerdromen.…

getrotseerd door hagel bezeerd zij klaren al de lucht voor kraakheldere blauwe vergezichten waar sprieten nietig op de hoge stammen in de hemel prikken door berijpen zullen zij zonlicht in duizend kleuren splijten nog warmt het blad de aarde met zijn laatste zonnebad voordat de eerste vorst gaat komen als einde van talloze zomerdromen…

Mijn buur maait ijverig zijn gazon de stilte stuift uiteen en decibels doen mij als een krekel uit zijn zomerdromen springen voor de mier. Alles kortgewiekt vliegen de laatste zonneresten als gefnuikte bloemen verstrooid in het rond. Aangestoken start mijn overbuur zijn machine met vermanende vinger de laatste droge dag.…

mij kunt delen in dit laag, zo dicht bij de grond waar mist van verlangen blijft hangen waar ik je hart zou willen stelen maar ze drijven voorbij die wolken en die droom en je maakt me gelukkig met de wolven bij die boom van de verboden vrucht treur niet wolk vriend je krijgt de vriendschap die je echt verdient na elke droge zomerdroom…

Soms passeer je in schaduw van zomerdromen andere passanten met een dromerig geweten niet teleurgesteld in illusie of werkelijkheid je verzint een ratio in mystiek en pure natuur met empathie voor ’t leven en geestelijke rijkdom maar nu tijd zo lang blijft duren herken je jouw vijanden aan de dromerige snik die jouw vrienden niet herkennen…

Het weer slaat om Als een blad aan een boom Een Zuidwester strooit wolken voor de zon En haalt bloemen uit hun zomerdroom Er hangt duidelijk iets in de lucht Vlucht zwaluw, vlucht!…

Zomernacht doet dromen, En zomerdromen zijn van manestralen. En manestralen zijn als liefdestromen: De liefde doen zij uit de hemel dalen, En dalen in de ziel, die zij vervromen: Is liefde dwaling, kan men zoeter dwalen...?…

‘ik ben dichter, beste fluiter dus een even rare snuiter daar ik als een zonderling langs de straten deuntjes zing en, ver weg van de natuur deelneem aan patat-cultuur’ waarop hij mijn geoffreerde stuk patat grif accepteerde en daarmee tot mijn verdriet haastig het terras verliet ook mijn zomerdroom verdween ‘k nam mijn fiets en…

Zie hoe de wolkeloze hemel blauwt, En door 't verwelkend takkenweefsel lacht, En zomerdromen weer te brengen tracht, Beloften, o hoe gaarne nog vertrouwd!…

In doodgevrozen rozen heb ik al Mijn zomerdromen zacht een graf gespit, Waarbij ik trouw de handen vouw en bid Voor de arme zieltjes, die God redden zal. O dromendoder Leven, steen en staal! In 't koude goudlicht van uw winterzon, Klinkt trots mijn tred nu, wijs en flink mijn taal.…

Bij een ochtendbries in de zomer droomt een nachtvlinder zijn laatste zomerdromen. Ik laat het lome maar verdwijnen bij het kletteren van de regen op de tegels van het terras. Ik teken grote kristallen luchtbellen in een donker blauwe regenplas. Ik zie de zon nog ondergaan. Vuurrood laat hij een laatste glimp beschroomd tot komen.…

Stil-stralend ligt de Plas in zilverlicht; Heel zacht bewogen door de morgenwind Wuift suizend riet; in ’t wijde vergezicht Sluimren de dorpen in matgrijze tint. ’t Is hoogfeest van het blije zomertij, Reeds juicht de merel als de vreugde ervan, De zomerdroomen ruisen ons voorbij … Het zijn de lichte nachten van Sint Jan.…

lieten wassen Maar in zijn rand verbrak de zee in reven Telkens en telkens weer, er boven dreven Als gouden bijen wolken in het blauw' ...Dan maakt zich los haar sluimerende geest Van 't Wedekind, de droomgestalte Mei Die 't geesteskind van Gorter was geweest Een zweem waant zich op zomen aan de randen Desert canyonland pinacolade Zomerdromend…

Mijn zomerdroom ontnuchterd, verkeerde in tijdelijke rouw. Op een morgen schijnt wellicht weer eens de zon; die mij opwekt te dromen over een zomer die nog niet begon. Zweetdruppels zullen weer hangen onder de bomen; mijn verlangen zal mij opnieuw belonen.…