Alle inzendingen over zonde

Gij doet zo recht en wel dat gij mij derven doet, 't Geen ik waardere, meer dan al des werelds goed: Die straf past op mijn schuld en menigte van zonden, Die ik van dag tot dag heb vast aaneen gebonden.…

En dat vond ik nou eigenlijk best zonde.…

‘'k Hoor de woorden van de monden, waarom naar het hart te luistren, als mijn minnaars mij toefluistren, dat hun heilig zijn mijn zonden?’ ‘Om de uren, die gij ducht, om de dwaling te genezen, dat gij van U zelf zoudt wezen, nu ge mij, in U ontvlucht.’…

Dus wordt iedere letter gewogen, rest eigenlijk geen woord Zo wordt dus alle kunst, kritiek al in de kiem gesmoord En rest dus zelfkritiek, toch ook niet bijster boeiend Verzandt in eindeloos gepiep, gepoch, vervelend en vermoeiend Is ook dit mild gedicht, weer zonde van ’t papier, de inkt, de tijd, de moeite en gedachte, de traan of glimlach,…

Men had Hem eeuwen lang verwacht; en toen Gods tijdperk was volbracht, toen zond Hij van zijn hoge troon het heil der wereld ons, zijn Zoon. O Gij ons heil, ons hoogste goed, Gij werd een mens van vlees en bloed, werd onze broeder, en door U zijn wij Gods eigen kind'ren nu.…

En met mijn schrijven doe ik niemand kwaad, in tegendeel, ik blijf aan huis gebonden: Het houdt me uit de kroeg en van de straat en weg van buitenechtelijke zonden.…

de mens verliest zijn ziel voor het geld de zonde van moord, drugs en geweld de bloed biljetten die kleven als je ze telt Materialisme is een bezit, laat het je niet bezitten Of je gaat heel je leven er op zitten babysitten De dans met de duivel, de dans in het donker We proberen het dagelijks, maar kunnen niet zonder Een wereld gaat aan…

Hoe blij en is ‘t gedacht niet, als ik neerzitte ende peis, u volgend waar gij loopt op uw gezwinde wereldreis, dat, zondig en allendig als ik ben; geliefde kroost, uw stem, waarin geen zonde ‘n zit, misschien een ander troost; uw stemme kan verblijden, schoon hij droef zij die u miek; uw stemme kan genezen, zij uw Dichter nog zo ziek; uw…

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren, hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard. Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.…

Spijker maar vast mijn lijf vol zonden, Sprak hij; Here Jezus, denk aan mij. Allen die aten van zijn wafels Zien hoe een leeuw hem bespringt en verscheurt. Slaven verwijderen bloed en rafels, Men praat en lacht of er niets is gebeurd. Waar is Vitellus, de wafelverkoper? Waar is Vitellus, die snelle loper?…

Maar eer nog de volgende morgenstond Over Halberstadts bergen zijn goudglans zond, Werd hier, verlost van haar plagen, Het oudje ter snijzaal gedragen ----------------------------------- uit: Jeugd-verzen (1926)…

Want berouw komt na de zonde en verdriet komt na verlies vandaar dat er steeds de donder ons bijna van de wereld blies! Het geduld is op de kracht neemt toe het water lijkt in hevigheid toe te nemen de weergoden zijn het spelen moe en zal het recht in eigen hand nemen.…

toch het zuiverst’ van mijn hert, Geef dat mij mijne zond’ niet toegerekend werd. Neem mij, die hier op aard’ als vreemdeling moest zwerven, In ’s Hemels borgerij na een godzalig sterven. Ach! dat uw lieve Zoon, met zijn onschuldig bloed, Voor mij, kenschuldige, de borgtocht voldoet. Och!…

Ja, tranen bij het zien op schuld, ellend en zonde, maar tranen, waar de blik op ’t Godslam heen door dringt; wie aan het hout des vloeks die schuld het hart doorwondde, maar aan dat hout geboet, in liefdes diepten zinkt. Mijn zoon! hoor onze beê, en hoor’ haar God van boven!…

Hij is vóór zijn tijd gestorven: Wie zond hem zo vroeg daarheen?…

maar 'k vrees hiernamaals nog veel schrikkelijker leden: mijn zielke is nog niet vrij van de erfelijke zond! o Lieve Franse klenen, kon God het mij verlenen dat gij mijn zielke koopt! één stuiver!…

in een half gevuld glas er is niet veel nodig in mijn ratio om mij dronken te maken ik drink met Grieken, naakt en in het midden van de kamer valt het nachtlicht door het raam we dansen als sterren rond hemelse lijven ik blijf bij dit inzicht, jij bent als de maan de radio naast jouw ziektebed geeft een overzicht van alle zonden…

Jij bent de enige zonde die ik wens te begaan. Met het voortschrijden van de tijden en het rijpen van jouw geest zul jij jezelf van een illusie bevrijden, wanneer het schone eens zal zijn geweest.…

in eenvormige vrijheid de ruimte delen zacht omfloersend de scherpe randen vallend langs eindeloos steile wanden de koude doet gezichten krimpen maakt hard wat eerder leek te pimpen dat winterse gevoel in vertrouwen omarmen door de vlokkendeken heen je laten verwarmen ik hoop dat de vlokken mij willen vertellen wie ze dwarrelend tot ons zond…

Hoe blij en is 't gedacht niet, als ik neerzitte ende peis, u volgend waar gij loopt op uw gezwinde wereldreis, dat, zondig en ellendig als ik ben, geliefde kroost, uw stem, waarin geen zonde 'n zit, misschien een ander troost; uw stemme kan verblijden, schoon hij droef zij die u miek; uw stemme kan genezen, zij uw Dichter nog zo ziek;…

't Licht van Damascus ontwapent uw macht; U ten behoud zond de Heer ANANIAS: 't Licht van het Woord straalt door nevel en nacht; Groot is, o SAULUS, de taak die u wacht!…

Bevrijd mij van al mijn zonden, bespaar mij de hoon van dwazen. 10. Ik zei niets, opende mijn mond niet, want u was het die mij dit alles aandeed. 11. Houd op mij nog langer te kwellen, ik bezwijk onder de slagen van uw hand. 12.…

- zo niet goedschiks door idyllische veroudering, zoals een oude watermolen in het Zwarte Woud, maar kwaadschiks met bommen die al vijftig jaar op de plank liggen, want weggooien zou zonde zijn, wanneer er niet 10.000 mensen werden weggeblazen uit het leven die er niks mee te maken hebben. weet je wat God zonde vindt?…

Hij zond het liefde-teken tot ons weer; Hij lachte zelf - en was niet eenzaam meer.…

hun staven glinsterden in het zilverlicht van de nieuwsgierig blikkende maan, zonden geregeld een glinsterschicht tijdens dit wonderlijk gaan. na een lange spanne tijd zag ik de laatste Klazen na, minderde gestaag het laweit en verdween de stoet weldra geheel in een nevelig woud.…

Een gapend graf waar de dood regeert en waar niemand aan kán ontkomen, dát is de straf - door de zonde beheerd - als gevolg van ónze hoogmoedsdromen. God, Die het zag, - in Zijn Hart werd geraakt - ging tóch met de mensen verder.…

Volgens Bijbels Openbaringen gaan we dan dood maar beste, lieve gelovige mensen, echt geen nood die vrome doemdenkers die dat voelen en denken:: Mijn God openbaart zich sec via ons, ons mensen Want na de zondeval in het eerste Paradijs was Gods zondvloed slechts een troostprijs de hoofdprijs:zoon Jezus Christus z'n kruisiging die echt alle zonden…

Alleen Donar streek zijn hand over 't hart, Zond Onweer en de vellenvrouw heen. Blozend kwam ze terug bij 't huis van de heer, Die gaf haar brandzalf en kleren, Hij vroeg of ze nu bij hem bleef, Ze kon nog zoveel van hem leren.…

Daar staat Gij dan, veroordeeld om mijn zonden, onschuldig Lam dat aller zonden draagt, "Ziedaar de mens", met aller leed verbonden, ter dood bestemd, terwijl Gij toch niet klaagt. Gij neemt het kruis en wilt van harte dragen de last door anderen voor U bereid.…

meer dat thuis hoort in deze orde Deze rij die rijmen moet Terwijl ik het omgekeerde verkies Een landschap van Breugel dat uit de lijst breekt Verder glooit achter doek Olieverf in schemerlicht opgelost Ik luister maar Trommelvlies en trilhaar Vangen niet de minste drup Enkel mijn vel rilt Bij de kaarsvlam binnen Nip ik van een oude zonde…