Alle inzendingen over zonnestraal

De prille kleur van de dag dringt voorzichtig door gezeefd wit de eerste zonnestralen zijn nog nuchter toch toont de zon vandaag het najaar in volle glorie. Het verval van bestaan wordt gevierd met aardse kleuren zwammen dansen op restanten van het leven zij geuren met een vleug van verrotting.…

De zonnestralen doen het bloed sneller stromen en door de hitte ga je als vanzelf naar koele meren om aan de seksuele frustraties te ontkomen en je zelf met zonnebrandcréme in te smeren.…

dagelijkse dreun je steun en wederwaardigheden van de dag vooral de avonturen van de nacht gekke bekjes en je filosofentrekjes mis je wel mis je niet in mooie vergezichten de zon bezoekt het dal dat bontgekleurd een dorp verscheurt in delen green en steen de heuvel op het laatste huis voorbij te dwalen badend in het sterven van de zonnestralen…

het alledaagse recht voor jouw neus zijn de geluksmomenten ontelbaar en onbetaalbaar van een gezellig terrasje tot een knuffel van jouw lief kinderhandjes misschien die jou vertrouwen de geur van verse koffie het goede glas als afsluiting van de dag het zachte zomerbriesje of bij het keukenraam jou toezingende vogels onder eerste zonnestralen…

Iedereen is blij, de buurvrouw hangt haar was op hoeft geen droger aan te zetten, de zon is goedkoper ze zingt erbij, jawel de buurvrouw is blij, met de zon en met haar was is dat mensje in haar sas, alles weer schoon en fris aan de lijn, goh wat kan een mens met wat zonnestralen toch gelukkig zijn.…

Als ze danst, wordt een werveling universeel, ze betreedt met beide voeten elk werelddeel en de sterren - en de zonnestralen, op alle windstromen wordt haar beweging waargenomen, ze draalt niet in haar zinnelijke vlucht, in de wenteling wordt de aardse zwaartekracht vermeden en deelt zij met mensen haar serene vrucht, zaait de liefde uit…

Uit het schijnbaar dode hout, door de kracht van zonnestralen, breken knoppen jubelend uit. Vanuit wetmatigheid gedaan. De grote meester heeft het wonderlijke gedaan! Een leven dat moest sterven en een sterven dat doet leven. Ik had dit nooit bedacht.…

Ik dicht toch deze dag echt liever zonnige trekjes toe, ben het sterven van zonnestralen en mensen wel moe.…

De zon schijnt blij door het raam En haar straal streelt heel zachtjes de bank Verwarmen, verlichten van binnen Gevoel van berusting en dank Gevoel van intens dat beleven Waarvan ik ontzettend veel hou: Eén zonnestraal, toch zo gewoon, maar Heel eventjes denk ik aan jou Een vogel vliegt hoog in de lucht En draait boven het bos even rond…

Een echte oudduitse taveerne, zingende Burschen ter lindebank, op de drempel een blonde deerne, om ‘t houten geveltje wingerdrank; van binnen gerookte balken, een krachtig bruine schemertint, en een zonnestraal, de schalke, die dartelt over kroes en pint. De tabakswolken blauwen.…

Als moeder ’s ochtends is vertrokken Komen de worrels uit hun hokken Eerst kussen zij de zonnestralen Dan gaan zij verse mieren halen Vervolgens poten zij bonbons En borstelen het varkensdons Ook hijsen zij de stikselnaden En fruiten zij de giebelwaden Hierna worsten zij de prakken Voordat ze door hun spillen zakken Des middags na het worrelwerk…

de liefde kwam met de noord de oost de west en de zuidelijke wind over Moeder Aarde de zonnestralen schonken warme glimlachjes van geluk met de regen kwamen tranen want wie huilt nu wel eens niet moet de schepper van dit aardse dal gedacht hebben we wandelen over kronkelige paden soms zijn ze bedekt met keien of zitten er kuilen verscholen…

Kil en kaal, weer wachtend op de eerste zonnestraal. Nu komt de kou, adem wordt een wolkje van mist, bij iedere uitstoot van lucht, een zichtbare zucht. De winter is gekomen, sneeuw bedekt het land, nog steeds wachtend op de eerste warmte van het jaar, Moeder Natuur´s warme hand.…

Ik laat mij wiegend wiegen in de geruisloze stilte van de ochtend en zie de eerste zonnestralen regenbogen maken op het naakte vocht rond de lenteknoppen van de rozelaar.…

Zijn het de gedeelde beelden ontstegen uit de zoekgeraakte schimmen, die zich aan het gemoed klampen, in een laatste poging zich van het duister te ontdoen, zich aan het licht van morgen te laven en uit de eerste zonnestraal een glorieuze dag te spinnen, het ongewisse te weerstreven om de aangeboren angsten te overwinnen?…

Prachtige bergen langs zonnestralen. Het vallei daar beneden gelegen onder een ijsblauwe hemel. Serene stilte in de verte, een adelaar die loert naar zijn buit. De natuur vol groen, water, geur van limoen elders. En dan de stranden wit, zeeen helder en schoon. Seizoenen sneuvelen als het leven.…

Blote voeten, grote passen, zonnestralen opgetogen Zo omhelsden wij het duin met korrels zand en ochtenddauw Zo droegen wij de mooiste vliegers aan een lijn ondersteboven En verdronken wij de schelpen die de zee zo hebben wou Ik hield je vast om wie je was en keek je aan om te geloven Om te zien hoe lief je ogen spiegels zochten met…

Reizen wolken met ons mee wijzen zonnestralen naar ons wakkert ons innerlijke vuur aan door iets lest water dorst aan dier en gewassen die ons elk voorjaar weer verrassen, trillen signalen door het hemelruim.…

jaardag voorbijkomt wordt deze weer als mijlpaal gevierd voor jou daarom oprecht deze wens dat jou de warmte van de liefde voor de mensen en hun volle leven jou vele gelukkige uren tellen laat ook als schaduwen voorbijtrekken dat jij elke dag opnieuw blij mag zijn als ben je blootsvoets op het strand op weg naar weer een nieuwe dag die met zonnestralen…

Een zonnegod zendt vergeefs zijn zonnestralen, waar Hades zijn duistere verdichtsel reeds eerder begon. Tussen hemel en hel voltrekt zich het eeuwigdurend tegenspel. Het tegenspel tussen het goed en het kwaad, dat een sereniteit van de muzen overstemt en luistert naar Wodans dictaat.…

Draag gerust de maan, zonnestralen in je haren droom van toffees en horden kunnen lopen vergeet brandende vlaktes, verraders van leven wurgers van gedachten en put kracht, uit want ook het hartzeerkind in je mag stralen.…

Elk moment hier verbonden met de polderlucht met bomen, de wolken met alle zonnestralen ben je wel iets, wellicht deel van een oudere fiets of regel in een gezongen lied over dit poldergebied.…

Ik zie de zon staan op het strand de horizon bloedt waar de zilte zee rollend het hete zand bespoelt en bekoelt wiegend in de gloed hoop ik en weet het verschil tussen hopen en weten is het grote verdriet waarom weet jij nog niet ik laat me omarmen in zonnestralen en laat na het warmen diep adem halen en adembenemend wiegen in de…

Beste meneertje Groen als gras Koekeloeren en loeren Je kritiek als lege kas Ik zou nooit Met ik beginnen Ooit Poëzie eren en beminnen Op verbeterd worden door woorden Komt als zonnestralen Verhalen En weer dan opnieuw horen Deze echo Haec libertaris Ergo Leids zoals dit Poetica Nascitur Non Fit Dus jij creëert een gedicht…

Momenten later liep ik door met de eerste warme zonnestralen op mijn gezicht…

Hier Ochtendgloren bij de schuilhut Waar je stilte bekoren kunt Mistflarden voorbij trekken Een hert voor je ogen stunt Jij Met beeldende sprankelende sferen Waar zonlicht en dauw ochtendnevels adoreren Druppels in een eerste zonnestraal mag beproeven In rust kunt vertoeven De zevende hemel in mij Voel liefde voor het landschap Leef…

De zomer lag verankerd in gewapend beton zonnestralen trachtten vergeefs het te warmen Terwijl geen straaltje hier binnen komen kon lag hij alleen op 't bed met gebonden armen Veroordeeld wegens afwijkende gedachten weigerde zich met zo'n regering te verenigen Hem zou daarom de loodzware straf wachten zonder zich met zijn lief te mogen…

we hebben aangericht hoeveel tranen moeten er vloeien voordat ze drogen en plaats maken voor de glimlach op een ieder zijn gezicht Hoeveel harten moeten er nog breken voordat de liefde mij van binnen altijd zal verwarmen hoeveel slapeloze nachten breng ik nog door voordat de nacht mij eindelijk zal omarmen Hoeveel zonnestralen…

naar den ondergaande zon vandaag Suuske van Looi geeft een bazenbierke hangt mee haar borsten op den toog nen snotteraar vraagt om speelkaarten kijkt zijn ogen uit als zij zich bukt, zo is een echte Pajot, lustig en curieus op tijd zijnen geus en wars van colère, wij zijn ermee weg, aanschouwen het krassen en patineren van de laatste zonnestralen…

Gij hebt zo wonderwel gereisd In raarbezochte landen, gij zaagd de Noordse schemerschijn, de volkren van de middaglijn, gij weet, hoe in de zandwoestijn de zonnestralen branden.…