Netgedichten

netgedicht (nr. 17.323):

Jij taalgenieke dondersteen

mis je wel
mis je niet
een steen
rolt van het pad
dat slingert
rond het dal
omhoog
waar keien
in potentie steen
hun ratelend
geluid
van komend vallen
laten smoren
door het bos

mis je wel
jij taalgenieke dondersteen
je grapjes en de boodschapjes
een dagelijkse dreun
je steun
en wederwaardigheden
van de dag
vooral de avonturen
van de nacht
gekke bekjes
en je filosofentrekjes

mis je wel
mis je niet
in mooie vergezichten
de zon bezoekt
het dal
dat bontgekleurd
een dorp verscheurt
in delen
green en steen
de heuvel op
het laatste huis
voorbij te dwalen
badend in het sterven
van de zonnestralen

mis je wel
in kort en fijn
zo zelfbeschermend klein
mailtjes en replay
de hond het huis
de polder zo nabij
jouw leven
geeft zich vrij
wie weet
wat komen gaat
ik was er niet
niet bij