Alle inzendingen over zonnig

Doordat de zon zo onbarmhartig scheen Was hier op onze opgewarmde aarde Veel extra sterfte onder de bejaarden; Wij raken aardig door de oudjes heen. Dus blijven onze zomers zo extreem Dan is straks de vergrijzing geen probleem.…

hoger en hoger aan de hemel klimmend vanuit zacht pastel steeds warmer en steeds feller zachtjes prikkend op mijn vel rood oranje achter mijn leden knipperend het zonnelicht filter ik het verleden en doe eventjes mijn ogen dicht genietend van dit zonnig moment koester ik de geschiedenis van mijn bestaan wetend dat aan alles een einde komt…

als je lacht hoor ik de echo van je bestaan ondeugend maar toch een onvoorwaardelijk gaan van blijven als ik zie in je ogen en kruitdamp van pijn langzaam zie wegdrijven droog jij je tranen en zucht je zonnige lindelanen…

* Zon doordrongen evolutie van de geest zomaar een uurtje in de tuin geweest waar het oude grut weer plaats moet maken voor jonger groen en nieuwe taken. *…

We sluiten onze ogen niet te lang er is al een bries die zingt over liefde als we genieten van onze dromen en je huppelt tussen bloemen probeert mijn geest te achterhalen over velden van verlangens onder de gunst van de zon zien we luchtspiegelingen verdergaand met leven. *…

De zomer en de late rozen zijn zacht ontblaadrend uitgebloeid; het bloedend vuur, het hete blozen tot oud oktobergoud vergloeid. de groene vlammen van de bomen - bestorven bruin en wingerdrood - zijn van hun donkre drift benomen o dag, o droom van blauw en goud! het licht hangt in de honingraten der vensters als een vochtig vlies…

al lopend op m’ n wenkbrauwen bespaar ik me wel een paar nieuwe schoenen…

Jeugdige vrouwen in kleurige jurken fietsen in vliegende vaart door de stad hun wijde rokken wapperen losjes als fleurige ragfijne goochelsjaals dansende lokken, bewogen door vlagen ze kleuren een heerlijke tropische dag in hun vrolijke speelse zomerse dracht, hun beeld betovert de Spiegelgracht.…

Zit het soms wat tegen, of je voelt je depri of ontdaan, Vind je verborgen in een hoekje wat zonnige herinneringen Aan betere tijden en tijden die nog komen gaan.…

De zon werd weer verwelkomd door ons allen Daar was ie na 'n lange winter dan Maar zondag slaat de vlam ècht in de pan Dat zal ons zeker minder welgevallen Want zijn wij door de hitte straks gevloerd Dan wordt die zon snel omgedoopt tot ploert…

Als het daglicht zich verlaagd in de na-avond tot de duisternis van de nacht legt het zich rustend erbij neer om lekker verkwikt en geheel uitgeslapen haar geopende ogen te branden aan wat ons allen lief is: een ZONnige zomer!…

De zon, nam eventjes vrijaf dat mag want ook de zon moet niet aan overuren denken ze wordt nooit betaald nooit bedankt er wordt alleen op haar gefoeterd als ze eventjes vrijaf neemt! maar van mij mag ze hoor!…

Jeugdige vrouwen in kleurige jurken fietsen in vliegende vaart door de stad, hun wijde rokken wapperen losjes als fleurige ragfijne goochelsjaals, dansende lokken, bewogen door vlagen, ze kleuren een heerlijke tropische dag in hun vrolijke speelse zomerse dracht, hun beeld betovert de Spiegelgracht.…

het innerlijke vuur aangewakkerd de lauwheid verdwijnt terwijl een witte wolk verschijnt heel dicht bij jou en mij op het zonnige feest tweeduizendtwintig de Pinkster-Geest de vogels buiten fluiten en een mooie witte duif gevangen achter tralies opgesloten in een kooi die kwijnt rondom de tuin waar bijen zoemen…

De zon die hem wakker sloeg volstaan zou te schrijven: de hamer neerkomend op de domme of achteloze vinger ontketent een wereldoorlog of beter: de eerste blinde schermutselingen in het omstreden grensland: in het jonge zonlicht gaat het oude weerlicht nog even volledig verloren de rest is pakpapier, houtwol journalistiek, psychologie…

ik heb met schaduw op zonnig papier contrast geschreven scheidingslijnen zijn fel maar later loopt de inkt opdrogend dood venijnig bijt zij stukjes licht in wat langzaam vergrijzend zicht waar in overgang zwart en wit ieder nog gaan voor eigen belang verre contouren scherpen elkaar maar van dichtbij is grijs heerlijk vrij…

de weerspiegeling  van plekjes blauw tussen groen spelend in water…

Zegt de een: ’Er waren niet veel zonnige dagen in mei’. Zegt de ander: ‘Tot nu toe nog niet!’…

Een zonnige dag in mei de doden worden herdacht bij Monumenten klinkt de Last Post morgen wordt voor vrijheid gevlagd.…

Op dagen zoals dit - zonnig met mentale wolken - Wil ik een weerman Met een accurate voorspelling Van de lokale bui Boven mijn hoofd…

voor altijd nu het stof het puin de scherven van wat eens ons zonnig zeehuis was de zon zinkt zelfverzekerd zeker van haar opgang weg in zee…

Ondanks dat haar poffertjes mooi bruin waren verbrand wees de vader naar haar tempel dat het zonde was te zonnen op zondag op het zonnig naaktestrand…

toen ik die zonnige dag ineens die bloemen zag tussen kreupelhout en ontluikend groen, ... hoe zes narcissen het daar kunnen doen.…

Het was een zonnige dag Torremolinos, Zuid-Spanje 30 december 2021 een heel zonnige dag met 24 graden dan opeens vanuit het niets vanaf de zee Mist Zee-mist Als een vlammende tsunamie van bergen mist in banende gruwelijk grijze grieselijke wolkenzee over het strand aan ‘t land in de stad zeezicht verloren zee-mist om m’n oren…

De lucht blikt donker terug als ik hem somber aankijk niet van plan op te klaren voordat ik een concessie doe: Voor een lach een zonnige dag…

De zon schuift Steeds maar achter wolken Wolken steeds maar Voor de zon Ik weet nog goed Hoe deze morgen Zonnig Wolkenloos begon…

Zodra de zon haar stralen toont, wordt de mens met warmte beloond want op een zonnig overgoten dag zie je de meeste mensen met een lach!…

Een zonnige dag. Een lach naar de toekomst Een zwaai naar het verleden. Maar dan ineens pats, boem. Een traan naar de toekomst. Een hoop naar het verleden. Een zwarte dag.…

Op een zonnig terras werd een gast uit Den Dolder door wespen verrast. Z'n verloofde uit Wijchen had hinder van vliegen. Ze had van d'r jetlag veel last.…

Ze is zo groot, zo warm, zo zonnig; ze geeft straks heel de klas de borst. -------------------------------------- uit: 'Op Pennewips plek', 1982.…