168 resultaten.
Dropsteen
poëzie
3.0 met 3 stemmen 432 Het dropt, het dropt, van spits tot spits; aanschouw,
Hoe langzaam droppen door de droppen zijgen,
En, vallend, leven geven aan het zwijgen,
En worden tot een zuil bevrozen dauw.
Wat daalt, zoekt wat daar rijst, en welhaast zullen
Zij, samengroeiend tot één eeuw'ge zuil,
Elkaar omhelzen, en met schors omhullen.…
Nooit weerom
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 281 richt alle spiegels
naar de zon
en geef dat licht
je fluisteringen mee
verf dan de veren van de vogelman
tooi hem met gouden ringen
en laat hem vliegen over zee
tot waar de grote vissen zingen
daar zal een zuil van zonlicht zijn
daar is de wereld zonder pijn
dankzij die fluisteringen…
Sophie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 130 Haar ogen verleiden,
Als stadse volle cafés,
Zij raakt en ontwaakt,
Mijn kloppend hart van lust,
Zij vlijt als marmeren zuilen,
Op de Roomse pleinen,
Toen ik mijn ogen sloot,
Droomde ik over de muren,
Die verleidelijkheid met zich meenamen,
Eeuwig dromen,
In het hart,
Waar ik het meest genoot.…
Nacht
gedicht
2.0 met 107 stemmen 28.459 nacht
lig naast me
de zee spoelt in lange zwarte golven
verzet zich tegen het verhaal
het onweer trekt landinwaarts
het strand is breed en stil
lig naast me raak de zuilen aan
leg wat je zegt tegen me aan
als ik je ken en je verzamel
als ik naar je terugga
-------------------------------------
uit: 'De liefde verwildert niet', 1987.…
Andalucia
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 677 ooit
ben je hier verdwenen
maar
je spankracht is gebleven
ik leef
voor een geruime tijd
tussen de volmaaktheid
van je bogen
verzonken
achter witte zuilen
ontroert mij nog
de diepte van je ogen
in water
milder dan de wijn
dompel ik mijn handen
aan je fontein
hier ligt geluk
beloftevol geborgen
in de stilte
van je schrijn.…
Suites voor Bloem X - achtergronden 1874
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 in de lentetuinen
dienstmeisjes zonder broekje
- l'histoire d'o
ergens in die tuin
sluimert achter het lusthof
de achttiende eeuw
het kinderwetje
en heel het verzuilde land
viert vijftien jaar
vier zuilen
ondersteunen het dak
een stoa met shoah
evenredig
vertegenwoordigd -
arbeid en adel…
LEVENSLEUS
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 80 Elke dag weer
opnieuw naast God beginnen
aan Zijn Hand voort gaan
zich met Hem te ruste leggen
onze Hemelse Vader
uit heel je wezen liefhebben
omringende mensen
beminnen als het eigen ik
deze uitspraak vol eenvoud
moge altijd de sterke zuil
tot drager van het geloof zijn.…
De rots van Gibraltar
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 441 Gehavende zuil van Hercules.
Getuige van Moorse invasies.
Worstelpunt.
Bloedige poort naar het Oosten.
Oorlogsschepen en olietankers
Glijden stil aan je voorbij,
Op weg naar méér zwarte historie.…
Kluwen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 114 Hier hangt iedereen er naakt bij
niemand schuil, om samen man vrouw kind
zuiver zuil te zijn.…
't Monolieten-(oudejaarsstunt)mysterie (Werk 1001)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Zuil Oudehorne*
Via woestijnzand uit
Utah naar de Roemeen-
se bergen en nu in
Oudehorne, Friesland
De UFO-gelovers
Nieuwsgierig enthousiast
Een Metalen Monoliet
Nu al dríe keer verrast
De overeenkomst tussen
Oudehorne, bergen, zand
Een mystieke monoliet
Met gelijkenis. Ook verband?
*Locatie: oostelijk van Heerenveen…
Gerechtigheid
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.459 Wij weten dat haar doen
De val der wereld moet verhoên;
Want zonder recht bezwijken
De zuilen aller Koningkrijken.
Indien men 't Recht veracht
Zal alles dolen in een nacht
Van rampen en elenden
Die niemand af kan wenden.…
Griekenland
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.123 tussen sokkels en gebroken zuilen
die klagen in de wind
stoeien witte vlinders
op de handen van een kind
marmer glanst koelbloedig
onkruid groeit gezwind
een geur van wilde tijm
bloost op de wangen van het kind
naar een land om van te dromen
ben ik amoureus teruggekomen
om tussen druiven en olijven
ook wat weemoed te verdrijven.…
zijn gedichten wetten?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 281 Zijn jouw benen zuilen van albast?
En jouw lippen – zijn het poorten?
Vind ik jouw diepste diepte op de tast?
Het licht is gemaakt opdat wij zien
en woorden bevrijden, zijn geen last
Leef en open je ziel en lichaam
Toekomst is herboren, houd me vast…
Pilaart arcadisch vrij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 419 ik cement
met steen en zand
fundament in dorisch zuilen
jij pilaart
arcadisch vrij kent in
slanke bogen het verschuilen
samen tempelen we
de griekse mythen keer
op keer en parthenonnen weer
ik ilias als jij odysseet
met de cerberus alleen de styx
brengt charon en mijn rust…
een vaste burcht (nieuwe versie)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 894 men verhing de bordjes
en nog pronkt hier het voormalige
wapens en namen
wachters bestaan niet meer
ik kan de berg bestijgen
door wijd open poorten binnen gaan
het ongedekt rondeel
waar soms de ommegangen stokken
en men beschroomd de zuil van stilte ziet
het hoog vertrek
de open schrijn
voor wie hier hoort
zonneleen 33 zie…
Nog kleurt de woestijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 82 ooit zullen
de geesten zich wreken
op hen die hun laatste
rustplaats hebben verstoord
vermoord is de
eonenlange stilte
vernield zijn de zuilen
en poorten van de stad
die eens het centrum van
cultuur en beschaving was
nog kleurt de woestijn
maar de winden huilen pijn
om wat verloren is gegaan
aan schoonheid en kracht
zij strelen…
oorlogskruizen
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.260 ik geef het geen naam
het is meer een verstaan
van houtige zuilen
die zijgen in arme grond
ze zouden niet huilen
al welde het traanwater
uit kinderfonteinen
die ouders verstomden
zo volgen mijn ogen
toegeknepen door lijden
herinneringskruizen
rij aan rij
en vrij wilden zij zijn
leven om te leven
maar zij strandden hier
zij aan zij…
Keukentafel
gedicht
3.0 met 44 stemmen 17.637 Haar stutten zijn geen zuilen. Het zijn poten,
viervuldig hun geloof, maar steeds oprecht.
Wat niet beweegt is wat het beste vecht.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit het werk van de Belgische oud-journalist en literator Geert van Istendael (1947)…
jonge rozen
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.623 in de schaduw
van je wimpers
rust je blik op mij
vroege vlinders
boven onze hoofden
door de pergola heen
giet een blauwe hemel
de dag in repen
een teder spel
van zon en schaduw
valt uit onze handen
op de grond uiteen
langs okergele zuilen
nippen jonge rozen
met gave lippen
aan het prille licht…
Hemel en aarde
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 758 Een herinnering droomt
groene zuilen, verborgen tuinen
verdeeld door wind en water.
Gouden gewelven
weelderige elfen
verstrooid over dromerige seizoenen.
Bomen schrijven sterren
in de aders van de tijd.
Geduldige lezers vinden een bestaan
waarin licht en donker samen gaan.…
Om orakel vroeg in delphi
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 449 ik strakte
in het dorische zuilen droeg
sterk het uitgaan van je dak
jij spande bogen
in het helleense licht
wist arcadisch je verschuilen
voelde speelse decadentie
toonde schoonheid die potentie
om orakel vroeg in Delphi
in de schuine falanx haalden
we het paard van Troje binnen
nu gaan we Olympus weer beklimmen…
Uit de as die ik achterlaat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 76 ik wilde ooit
het magistrale in mezelf
naar boven halen
iets met sculpturen
fantasierijk en speels
maar ook cultureels
gedragen door zuilen
van grieks origine die
tijdloze schoonheid hebben gezien
schouwde integer het
fundament van mijn leven
ontvouwde mijn ziel
wist dat ik alles zou geven voor
het monument van mijn dromen
tot…
voor jou
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.024 slechts eenmaal is wat nu bestaat
elk ding in zijn vorm besloten
en gekust en ingesloten
leven wij binnen ons gelaat
en niemand die iets meer verstaat
dan wat de vogel heeft gefloten
of wat aan dromen schijnt ontsproten
en mijn hart weet dan geen raad
en als gods' adem ons verlaat
worden de vaten leeggegoten
en zullen zuilen stoten…
je adert in marmer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 722 je adert in marmer
jouw lijnen verfijnen
is eeuwenoud kunst en
maakt de polijster niet armer
ze breken je leven
uit steen halen kleur
uit je groei en het bloed
dat je eens hebt gegeven
ze schuren je ziel
en lossen emoties
verkwanselen je geest
voor hun eigen negoties
maar ik voel je huid
op de dorische zuil
zie het verloop van…
te pas en te onpas
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 hand in hand kan er veel veranderen
wanneer stoppen uiteindelijk
die verschillende zuilen,
wanneer geeft eendracht meer macht,
die vrede geeft en kracht…
te pas en te onpas
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 34 hand in hand kan er veel veranderen
wanneer stoppen uiteindelijk
die verschillende zuilen,
wanneer geeft eendracht meer macht,
die vrede geeft en kracht…
Ochtendgloren
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 988 Het nachtgemijmer bidt
een tempel van geduld,
het kranig gestut
van zorgeloze zuilen
wordt geplet door de zon.…
mijn orkest
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 206 als ik moet gaan
en eens moet ik gaan
laat mij dan vergezellen
met tonen van gezang
die verhalen van liefde
een cantate in Gloria
als licht zuilen van geluk
laat de stemmen klinken
als ik moet gaan
en eens moet ik gaan
breng mij dan weg
op klanken van muziek
zij vertellen over schaduwen
de vleugels van verdriet
die het hart beroeren…
Vespers
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 en als we dan het huis verlaten
tegen het avondtij
meen ik tussen de golven
een gezicht te zien
zonder naschrift, peilloos
als kleurenblinde as
deze droom houdt adem
wakker, verweesd, beducht
maar soms beklijft
's ochtends een druppel
tot ijs zolang het duurt, tot
mos op een stenen zuil
een ontscheepte maaltijd, een
stempel…
Antonio Vivaldi
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 106 Over het wijdse
piazza San Marco
ruist in de bladeren
weer een concerto
In gaanderijen
van de basiliek
vioolklanken tussen
de machtige zuilen
golvend akkoorden-
patroon in lyriek
Strijkers weerklinken
en echo's die galmen
klanken weerkaatsen
in de akoestiek
van gangen bij missen
en korengezangen
Waaierend over het
wijdse…