108 resultaten.
Hoofddeksel
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 202 Met de hoed
in de hand
komt de man
door het ganse land
Maar, 'deksels'
met de hoed
op haar kop
zal 'n vrouw
ook een eind
kunnen komen.…
exit Bart De Pauw
netgedicht
3.9 met 8 stemmen 140 één haan kraait
en plots gaan
alle kippen kakelen
het guitig Bartje krijgt het warm
verstuurt de wereld snel
zijn eigen versie telegram
sms’jes na het werk
pikant of pornografisch
“iedereen doet het weleens”
verkondigt hij dan sterk
maar de VRT gaat door het lint
trekt conclusies ongehoord
de kippen halen het gezwind
en…
Dat eeuwige houden van
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 346 Gisteren wist ik het al
maar vandaag beter dan ooit.
Ik zag hem weer wandelen
glimlachen en de stoep vegen.
Elk oktoberblad raakt hij aan
als een regel uit een gedicht.
Ik heb een bijzondere plek
in zijn hart
in zijn leven en dat mag.
Elke dag is als een omhelzing
een dans in de kamer
in het schemeren van de avond.
Ik ben altijd aan…
Hollandse lucht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 88 Op het hoge balkon
verschijnt een prachtig beeld
als de stralende zon
tussen de wolken speelt…
morgenstond
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 112 Ik draai me om ze slaapt
op haar kussen haar kussen
slaapt ook, haar knie heeft een gat
in mijn rug geslapen
Slaap jij nog? vraag ik haar
uitgestrekt
wijl ik het gat in mijn rug demp
ik stouw een belemmering
tussen holte en knie met haar laken
ik verwijt haar het slapen achter mijn rug
Ik gaap een valse opening in de dag
trompe-l'oeil…
Pieter Jelles Troelstra
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 218 De mens, die machteloze mensen,
in de onvoltooid verleden tijd,
zijn woord en leven gaf.
De man, die sprakeloze mensen,
leerde spreken.
Die grote Friese dichter,
die over grenzen heen kon kijken,
spreekt ook vandaag tot ons.
Kom samen naar hem luisteren,
wanneer zijn standbeeld,
ons de toekomst laat zien.…
Spoken
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 89 de wind blaast de vitrage
tot langgerekte witte spoken
abrupt gewekt uit hun bandplooiheid
dansen zij van grip verstoken
richting bovenliggende etage
hun holle ogen zwart en wijd
in de schoorsteen kermt de tijd
als echo uit hun keel onloken
een ijzingwekkende hommage
aan de nietsontziende vergank'lijkheid.…
Vuurbal
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 125 alleen de
zon
zag dakloze
tranen
die
tevergeefs
zochten
naar een
warme woning
en
kwam vurig
achter
donkere wolken
vandaan
om
ze in het
hemelblauw
te laten verdampen…
dromen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 189 als ik jou zie,
begint mijn hart te bonken,
als ik jou zie,
schijn voor mij de zon,
als ik jou zie,
voel ik hevige vonken,
als ik jou zie,
wou ik dat ik even bij je blijven kon,
oh het vuur in mij,
wordt heter en heter,
maar jij bent niet vrij,
nee ik weet wel beter,
maar dromen mag,
dromen doet niemand kwaad,
dromen zo midden op…
Gelukkige.
poëzie
3.5 met 4 stemmen 830 By vlekloos bloed een stil en needrig lot; -
Een peinzend oog, doorstraald van zacht genoegen; -
Een juist verstand, - een hart, vervuld van God; -
En kalme moed bij zielevreê te voegen:
Zie daar wat meer dan 't weeldrig vreugdgenot,
Dan al de roem van 't noeste letterploegen,
Dan mijnroof is, waarom de harten zwoegen,
Maar die de…
Een tikje herfst
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 113 ik zag
een tikje herfst
in je anders
zo zomerse lach
een vaag
en broos verkleuren
van ogen waarin
vermoeidheid bodem had
nee geen
fragiele breekbaarheid
maar ook in jouw leven
herken jij de tijd
in wisseling
van momenten
sprankel je in
pure vitaliteit
maar in een
rustige achtergrond
raak jij die lijn
soms even kwijt
nog…
Het krentje in de pap
snelsonnet
3.4 met 5 stemmen 182 Hier is nu werkelijk iets interessants:
Een Vlaamse universiteit lanceert
voor ieder die zijn moedertaal waardeert
colleges online “Middelnederlands”.
De mix van nepnieuws en van achterklap
maakt Beatrijs het krentje in mijn pap.…
Hoe het begint
gedicht
3.7 met 3 stemmen 3.444 Hoe het begint en hoe het eindigt
de rode lucht en daarvóór in zwart
de lijnen van zijn hand: het probeert
een tekening te maken van zijn
werkelijkheid, die de onze wordt
maar die we maar niet kunnen
begrijpen in het licht van de dag.
Het is de schilder van brekende kleuren
en wij zijn zijn ogen, sprakeloos
zien wij alles groeien en verdwijnen…
De Bock
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 163 Het is zo'n winter laan waarvan je zegt
lichte dooi duwt de stuifsneeuw van de bomen
die geruisloos valt op het karrenspoor daaronder
getrokken door de zwarte paarden
die met zachte tred, als in gebed,
de winter voor het laatst bewaarden.…
Filosofie
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 161 Als er in een bos o zo verlaten
een blad dwarrelt van de bomen
Niemand heeft het in de gaten
Er geen mens is langsgekomen
Als er in een bos o zo verlaten
een takje knispert of verbuigt
maar er is geen sterveling
die hiervan getuigt
Als er in een bos o zo verlaten
een geluid voortkomt uit de natuur
niet eens heel bijzonder
tijdens het…
Het bos
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 231 De uil
In het bos
Fladdert op en neer
Hij blijft in het bos
hij is op zichzelf
Samen met de elf
Die ook in het bos woont
En de sfeer van het bos
Beklemtoont
Een stap in het bos
En de mens voelt zich mens
het leeft tussen de bomen
Er zijn voor veel levende wezens een onderkomen
Ritselende Geluiden
Tussen stilte door
Prachtig
Toverachtig…
ontwapend
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 83 voorbij de verre
dood laat ik de
wapens vallen
de taal van
de aarde
spreek ik niet
in vogelvlucht
het vasteland
verlaten om het
hier en nu te
laten gaan
vergroeien met
oeroude lagen
dicht onder het
zoete ruisen van
het bladerdak
ontwapend
de verre dood voorbij…
Dooddrukken
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 138 het fijn
bleek gezichtje
prachtig gitzwart
haar
men wil
een trein
in Duitsland
naar haar
vernoemen toch
raar
het waren
meisjesdromen turend
door het
kleine raam
niets wetend
aangaande het
komend verraad
OH dat
dwaze haat
daar de
doodstrein stopt
te weinig
ruimte werd
erin gepropt
wij in
Nederland gedenken
lief…
Wie ik liefheb
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 516 Wie ik liefheb
wil ik niet
verliezen
liefde is
mijn levens
grootste schat
daarom ging ik
voor zij
die mij verlieten
kamers bouwen
vele kamers
en geen graf.
vele kamers
en geen graf
daar wou ik niet
voor kiezen
omdat ik zoveel
om hen gaf.
wie ik liefheb
bestaat niet
in de dood.
die leeft zijn leven
verder
In mij voort!…
Tot die tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 758 met een hark zorgvuldig bij elkaar geveegd
net zolang totdat waarheid niet meer zichtbaar oogt
vliegen verdwaalde woorden onhoorbaar in het rond
zij vleien zich neder op onontgonnen kleuren
nooit zal iemand weten van de hoed noch van de rand
tot de storm eens haar ware aard zal laten zien…
Dank je wel
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 133 Dank je wel,
Zon die ook
vandaag weer
door de wolken
klimt en ons bijlicht
in het donker
van alle dag.…
Levenstijd
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 100 Wat zijn nog seconden op een wijzerplaat
De dagen in een lange eeuwigheid
Een leven gerekend naar een aardse maat
Ze draaien mee met de molen van de tijd
En staat soms de tijd toch heel even stil
Gaan toch wijzers, eeuwigheid en leven door
Omdat draaiing van de aard niet stoppen wil
In wezen gaat hier geen enkele tel teloor
Wij draaien…
Jezus volgen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Jezus Christus volgen
veelal een heidens karwei
en soms een kruisweg!…
vertigo
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 123 zonder aanwijzing of bericht heb je
het vertrouwde zelfgebouwde nest verlaten
ik wacht, verstoken van je tederheid
hoe ver ben je gevlogen?
vastgeketend in een hoofd met dons
en een kapstok vol herinnering
vlieg je door een heg met doornen
je laatste pak zo linnengrauw -de schering
los van inslag- en aderen als rood koraal
het hoofd nog…
Laatste wens
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 146 als de wind mijn laatste ademteug
meeneemt in de eeuwigheid
begraaf me dan in een oud bos
naast een beuk onder het mos
en zo, dat overdag bij zon
en 's nachts bij 'n bleke volle maan
mijn mosbed in hun licht zal staan.…
wederkerig
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 126 In het mokka van haar ogen kom ik thuis
zoals op een krakend koude winterochtend
slepend door mijn nog te hete koffie
reeds drinkend 't aroma van haar pupillen
zoals ook ’t zacht gemoed allengs verdrinkt
de waas lang gerekt tussen ons slepend’ ogen…
Thuis
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 136 Het glanzende morgenlicht
is in voortdurende beweging
slechts het begin
van een stralende dag
op weg naar het licht van de middagzon.
Een doorlopend pad
een beweging die wij allemaal maken
en onze groei laat doorgaan.
Het is niet bedoeld voor ons
om op de dagen lang stil te blijven staan.
Niet bedoeld om dagelijks
alleen onze eventuele…
Snertweer
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 106 De winters zijn niet meer de winters van vroeger
en de term 'snertweer' is oudbakken en uit de tijd.
We wachten al jarenlang op een nieuwe Elfstedentocht,
maar wat rest is de oude verhalen van mem en heit.
Hoezeer de Friezen ook aan deze traditie zijn verknocht,
die vrieskou van weleer komt echt nooit meer terug,
omdat de aarde alsmaar meer…
Introverte vriend
netgedicht
4.4 met 8 stemmen 272 Je weet dat ik de stilte nodig heb
om me op te laden voor de mensheid
want vragen stellen ligt me niet
antwoorden heb ik niet voor handen
laat me maar even in mijn eenzaamheid
er is nog voldoende tijd om de wereld
door mijn aanwezigheid te veranderen
het zijn de kleine dingen die ik doe
ze vallen niet op en maken me niet moe
door niemand…
de juiste persoon.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 170 de kaarten zijn geschud,
wat valt er nog uit te leggen,
het maakt je moe en uitgeput,
nee er valt niets meer te zeggen,
oh ja het deed je pijn,
je liefde te moeten vergeten,
nooit meer zul je samen zijn,
nooit meer samen eten,
maar buiten schijnt de zon,
en die lacht naar iedereen,
al is er geen antwoord op waarom,
je bent nooit echt…