Alle inzendingen, jaar 2010, week 11

Frans je was een lieve jongen zoals je keek en de dingen onderging als vanzelfsprekend gelijk dag en nacht nu ik je steentje zie al net zo mager zoals jij later werd Frans zie ik het toch anders, het is niet zo zonneklaar de wereld is mooi maar niet rechtvaardig waarom zou die ook? alsof wij aanspraak kunnen maken op wat geluk en redelijkheid…

Al jaren staat mijn gezin bovenaan En vervul als hoofd van het gezin mijn plicht Privé, maar zeker in financieel opzicht Alleen heeft Den Haag daar geen boodschap aan Met wachtgeld lekker thuis, wie wil dat nou niet? Jammer dat Balkenende het nog niet ziet! ------------------------------------------------------------ …Twintig Kamerleden…

droefgeestig druppelt de single malt old whisky tranen langs het glas…

mijn geliefde Here Jezus we zijn nu 2000 jaar verder en nog hang je daar en kijk je uit over het landschap het is een fraaie kerk maar het lijkt me geen lolletje één keer sterven aan zo’n kruis dat is toch genoeg al die graven / al die doden om je heen waarom laten ze je in die waan jij hebt je steentje toch al bijgedragen? kom / kom…

Dit oergevoel kan nimmer leven op een plek zonder cultuur het brakke water wendt de steven buiten de oorsprong van natuur laat ons elkaar een eiland geven voor liefde van het eerste uur geen strakke regel houdt ons tegen wij zijn minnaars, wij zijn puur.…

Aan de mouw van liefde veeg ik mijn snuit af. Mijn lichaam rollebolt in 't lange gras en neemt de geur aan van jouw leven. De vlooien uit het verleden vluchten uit mijn vacht. Jij warmt en koestert mij; Het is een uitgelaten dag!…

het bericht van jouw vinden schokt 'n natie die met hart en ziel naar je uitkeek ijskoud laat het ons achter gehuld in nevelen het gemis onmeetbaar worden we liefdevol omarmd door een nieuwe grijze dag…

Wandelaar, je bent hier verkeerd. Ik ben niet begraven maar gecremeerd.…

golven ontrolden zich aan onze voeten heel kalm was de zee de wind speelde met mijn haar met mijn hand in de jouwe blikte ik zijwaarts en zag de zon weerspiegelen in de warmte van je glimlach wel een beetje spierpijn hoorde ik je mompelen ik niet jokte ik dapper na ruim twee uur zandstappen was het in lijn elf heerlijk uitpuffen…

De Katholieke Kerk gaat liederen schrappen Vooral de teksten van Huub Oosterhuis Die geven veel te weinig kracht naar kruis De mensen schijnen ze ook niet te snappen Wat moet er in de Mis dan wél gezongen? Één pater riep; 'Oh kleine Jódeljongen!' ---- NOS. De katholieke kerk wil dat liederen van onder anderen Huub Oosterhuis…

Een rivier vol babbelende woorden stroomt aan mij voorbij. Ik werp mijn hengel uit en vang zo nu en dan een woord, soms groot, soms klein, en keer tenslotte huiswaarts met een potje visserslatijn.…

Maart, de tuin weer groen, heerlijk bijna lente, ach... doodstil lag zij daar.…

het is kwart over niet alles is daglicht of het beleven van huid in de nacht met een glimlach tussen niet alles schrijft een gedicht of de winter weg is het dan geweest wat ik met morgen bedoelde; een wenk van jou in een vreemde stilte, hier en daar rond hals en hart ontluister mij maar en mijn gelaat het meisje is weg…

Ik voel dat jouw gedachten bij mij zijn met een streling van jouw niet aanwezige handen. De dampkring ademt liefkozende woorden waar geen monden spreken. Als een tinteling doortrekt verstuurde energie langs onverkende paden en maakt voelbaar het verlangen in de trilling van de lucht. Vlieg vogel waar jouw hart wil dalen.…

Een schok gaat door het land Wat is er aan de hand? Sprakeloos is onze mond De samenleving is gewond Vertrouwen in de kiem gesmoord Vergeving een vergeten woord Als een agent een kind vermoordt Bij de dood van Milly 17-3-2010…

krab maar aan de hemel stapel vallend puin het is geen eeuwige schoonheid die daarboven blinkt je zult eerst moeten sterven voordat je daar begint de weg omhoog was gepekeld met zonden de poort is nu gevonden je bent lang genoeg door het ondermaanse drek gegaan verlaat maar snel dit tijdelijk bestaan…

vlinder dagpauwoog warm je hart met bloemenzoet nectar voor de nacht…

Diamant aan de hemel, onveranderlijk onvermijdelijk heeft de liefde van het lichtschip de tweede zon Jupiter, tot liefde gewekt en ontvlamt. Luister naar onbeschrijfelijke geheimen, die lichtvaardig lijken donkere gebieden als beschaving grauw trekken in zones weg, verschuiven naar verweven hemelsblauw. Van het licht naar waarheid,…

(vrij naar W. Kees) mijn dochter hupt op haar skippy door de tuin voedert de eendjes en de beesten in het hertenkamp alsof zij alles in de hand mijn dochter zegt: papa, maak je geen zorgen spoken bestaan niet noch heksen niet noch tovenaars en morgen breekt een nieuwe dag weer aan mijn dochter wenst me welterusten in het donker, kust me…

Als een zang die langzaam en machtig wiegt, Uit de verte aansuist en dan weer vervliegt, En op nieuwe wind Me nauwer omwindt, Hoor 'k steeds het geruis van de zee. Waar ik ben.... ik wandel langs zonnestranden, Alleen met het ruisen der baren die branden, Zachte branding die schuimt Naar de guurklare ruimt', Witte ontrolling…

Ik ben voor dag en dauw op zoek gegaan en vond in Friesland, ergens in de wei 'it earste ljipaai' (Fries voor kievitsei) en heb dat ei gauw in m'n zak gedaan. En wat daarnaast lag, nam ik ook maar mee; de eerste Friese porno-dvd.…

alsof ik zingend naast je loop je moeiteloos in mijn verbeelding naar me toe kan halen zo waan ik je bij mij en laat je dan weer gaan bij ieder woord dat ik verschrijf bestem ik je in het verleden maar kom je ook weer dichterbij beelden en zin wisselen op rij maar ik voel mij vrouw en vrij in mijn gedachten…

De nacht dat het allemaal is gebeurd. Iets wat ik tot op de dag van vandaag steeds heb betreurd. Met 10 tegen 1. Nee, dan blijft niemand op de been. Messen kwamen er aan te pas die nacht. Met 8 messteken ben je naar het ziekenhuis gebracht. Geluk bij een ongeluk ben je niet in je buik geraakt, anders had je de dag van vandaag niet meer…

Op het platteland van Vijfhuizen hoor je de bomen nog ruisen. Ze zingen heel zacht: "Weet jij dat vannacht de populieren gaan pluizen?"…

Hij geeft zich bloot bij zijn inzet op rood, deze stoere speler puur sang leeft voor de spanning van het snelle geld, neemt het geluk op de korrel, verkwanselend, puur en alleen voor eigen belang.…

'Toesies' In de trein. Twee meisjes smoezen over het vriendje van de een een bekende van de ander. Een zwart/wit foto kan ik hiervandaan nét zien. Was dat mijn vriendje zou ik ook fluisteren. Ik herken ze, de dorpse trutjes. 'Toesies' genoemd naar een dominee die ooit het Damdorp op z'n grond­vesten deed trillen. Jurkje, tasje, hoedje…

geluiddicht zijn de wanden de ruimtes gevuld met steenwol niks kun je daar horen alleen in jezelf gekeerd alsof de tijd stil staat wanneer de kier geen zonlicht meer doorlaat weet je ga en leef niet snel niet langzaam maar deins daar ergens tussen in voorlopig staat alles nog stil muurvast geplakt aan regels die nu eenmaal gelden wij…

Je zingt zo lieflijk langs donkere paden over de roos in de bedrieglijke tuin van Eden een ijle bloem die bloeit onder de schaduwvleugel van een nacht van leegte In de stille hoeken van je wezen wasemt je licht een bezielde, heldere bron een wereld van woorden die waaien over de weg van je droomgezichten zwaarbeladen met bitterzoet…

Het kind slaapt naast de schelp, nóg ongebonden, nóg ongeschonden, voor haar de winnaar is een lauwerkrans geraapt, stil verschijnt licht in haar verhaal uit een versje op een kaartje, uit het hart verzonden, een ongeschreven taal, opent het inzicht dat een vers iets levends is in de schoot van het ongewisse, wat dat kind niet…

van erfelijkheid van dag tot dag keer ik steeds weer terug naar het beeld van de zee opgewonden golven bedelven mijn dijen en bekken op goede voet op zilveren stromen word ik naar je toegezogen jij hebt in mij iets ontketend waar ik in ronddrijf met vastgeëbde golven aanraak jij mijn hart (als het ware) wanneer ik dorst heb adem…