Alle inzendingen, jaar 2010, week 43

Zwemmen moet je leren. Het vaste omzetten in vloeibaar. Veren op de steunzool van het water. Liggen op het water. Zwemmen is loslaten, drijven, meegaan met de stroom. Maar wat is vliegen? Vliegen is dit alles niet. Vliegen valt niet te leren. Je kunt het of je kunt het niet. Alle vrouwen kunnen het. Ze zijn het soms vergeten. Vliegen is…

Al mag hij niet regeren, maar gedogen Al is er menig burger die hem laakt Wordt elke rechter op zijn weg gewraakt En knabbelt hij aan Bea’s machtsvermogen Veel glossyverkoop met een zachte G Want een dubbel paspoorthouder koopt er twee…

Ze noemen mij een betweter Maar geloof me, ik bedoel het goed Ik bedoel het zelfs beter…

Vlinders die mijn smaakpapillen raken Zullen het niet lang meer maken Ik zal ze net zolang mijn lijf uit braken Totdat ze allemaal hun poging staken Om de sloten die mijn buik bewaken Te proberen met liefde te kraken…

hoe bedreven de geest verrijst boven de klanken van geduld laakt het lichaam de behoefte aan warmte en wijsheid bedwelmd schittert het blauw van de tv door een traan van het rechteroog alhoewel dag veertien volmondig het weten flankeert van wijze witte jassen woorden is deze onrust als knisperend van grind op mijn graf geen dag zal nog…

Haar blauwe kleed ligt losjes om de ranke schouders, de witte kousen glijden langzaam van haar af, jarretels bungelen als een tochtgordijn in de deuropening van haar natte, gezwollen vulva. Elegant beweegt ze met haar slanke benen, brede heupen, losse haren, naar de oever van het gele water (Oeps!, een plasje zeker!). Het jonge lichaam, omgeven…

Een Ik geef je niet mijn hart Ik toon je hem Ik omarm je De warmte die ik voel naar jou Daarin ligt mijn hart besloten Ben je gek Ik geef mijn hart niet weg! Twee Hart, hartiger Ik bak een hartige taart Ik kneed en vorm met heel mijn hart en ziel Mijn energie vormt voedsel voor jou En jij Jij eet met smaak mijn hartige taart…

In alle bewondering deel ik de stilte jij ligt hier in de grond al zou ik U eigenlijk U moeten noemen respect voor de leeftijd en de mens. Bloemen groeien niet goed op al het uitgegraven zand maar gelukkig houdt liefde kleur vast omdat er altijd een herinnering blijft.…

mijn moeder en ik zitten bij het raam praten over van alles, geven dingen een naam over wat is geweest en zonder sentiment blijft mijn moeder moeder en ik haar grote vent wij lachen en zwijgen over niets de aanbieding van de buurtsuper gehaald op een nieuwe fiets later die middag drinken wij glaasjes rode wijn moeder wrijft door mijn haar…

Bekend is het oude verhaal van de dwaas die een woning op zand had die spoedig een grote puinhoop was maar het huis van de wijze man stond op een betrouwbare rots hield bij storm en onweer stand mijn geloof staat echter op los zand waar keien en kiezels in liggen steeds vraag ik of die stenen zich broederlijk mogen verenen tot een onwrikbare…

Als een glas koel helder water, Is je leven in't begin. Gulzig ga je er van drinken, Slok na slok, met grote haast. Dan ineens ga je beseffen... 't Is bijna op, hoe kan dat nou? Waar heb ik het gelaten... Wat is er mee gedaan? Waarom was ik zo verkwistend? Waarom niet rustig aan gedaan. 'k Moet zuinig zijn met het beetje dat nog rest.…

Bamboebuizen labyrint met je fluitend muzikaal gegorgel jij, staketsel op een vooruitgeschoven punt een restant door de oorlog ons gegund Oh, uitspruitsel in het panorama! typisch voorbeeld van buitenspel Vlissings Mass-and-Moving Pete kind Jij maakt Symfonieën van elke wind Peterdw. 11-05-2007 Met dank aan switilobi…

Als u een zakelijk conflict hebt uit te vechten Denkt u dan ook eens aan de vrouw van Lange Frans Die is in dat soort akkefietjes heel wat mans En kan het zaakje in een handomdraai beslechten Dan komt ze samen met haar moeder bij je bellen En schiet je zomaar voor je rap, die Daniëlle.…

I Je vouwt je handen zacht samen geboeid en gekneveld in een eeuwig amen Je kijkt met betraande ogen door de verregende ramen De wind tekent striemen op de verweerde muur op dit steenkoude uur van waakzaamheid Je bent getekend door een christelijk stramien Dan kies je liever geen kruisiging aan een crucifix maar een martelgang door…

Wil duister Wil rust Wil gefluister Wil gekust Wil stilte Lange lanen Proef zilte dikke tranen Wil bomen en blaadjes Wil ontkomen aan praatjes Wil duister Wil rust Wil gefluister Wil gekust…

. met voeten in stoppelriet buigt zij haar geschaafde rug over het water voor jou en mij .…

de zee kuste mij en liet me geen keus tot over m’ n oren…

het kind kijkt naar de verpakking van cacao de aanblik van de gulle zuster en de gulle zuster de gulle zuster gulle zuster zuster boeit mateloos…

In de prestatie wereld klopt de geest van morgen al ‘s nachts op onze deuren Vermoeid hollen we mee met de tijd die alsmaar sneller gaat Werelden die veranderen waar we bij staan als razende tekeer gaan Verdoofd door het…

wadend op kniehoogte door mist van heden en verleden ken ik alleen maar mijn eigen unieke wereld van alledag waar elke gebeurtenis zich maar éénmaal voltrekt ondertussen schrijf ik bij gratie van onvolmaaktheid muziek op de blanke muren mijn ideeénwereld is mooier dan de werkelijkheid en denken maakt ongelukkig kom liefste dans…

het gehuil is niet van de lucht maar dringt door tot op het bot grijze nevel nadert de grote stad spreidt zich uit met diepe zucht onheilspellend schijnt het dwaallicht tikt een rijs zachtjes tegen een zerk klinkt geritsel van bladeren dichterbij daar gehoor het overneemt van 't zicht penetrant de geur van vergetelheid onder de voet gelopen…

Het komt altijd te vroeg: het moeten scheiden, het moeten laten gaan zonder begrijpen, zonder waarom. We wennen nooit aan ’t sterven, aan ’t loslaten, het afscheid; maar laat er dankbaarheid toch zijn, en hoop en sterkte. Laat licht vervullen dit duister, deze afgrond, dit moeten laten gaan, zonder waarom, zonder begrijpen.…

Zon verliest zijn kracht, niet omdat hij veroudert, schaduw rekt z’n tijd Als men tekens leest, hemellichamen zonder naam, met ingetogenheid. Vissende reiger overleven op beide benen, doet het ook met een. Ongeboren kind, bevrijd in het niemandsland,. bron van vruchtwater. Onvoltooide tekst, waarin syllaben ontcijfert, vergeelde…

Zoals een spiegel die is gevallen zit ik gevangen tussen de scherven mijn hart vol met donkere momenten van gebroken en verstilde woorden waar ik steeds weer in verdwaal. Overheerst door verwarde gedachten die mij in het donker willen houden totdat het licht weer zal overwinnen mijn hart dan zal gaan binnen dringen ik weer de rust in mezelf…

Zie mij lopen, kijk mij toch eens gaan ik ben een meisje, zonder zelfrespect Mijn eigenwaarde is lang van de baan kijk maar, mijn armen blijven bedekt Wonden in mijn armen en mijn been Ik voel mij zodoende geschandvlekt Niemand merkt dat ik bloedend ween want ze zien mijn armen altijd bedekt In bed huil ik ’s nachts telkens zacht voordat…

Het was een legende, die eigenlijk niemand meer kende. U kunt uzelf versterken, Door samen te werken, Het resultaat zult u merken Omdat niemand die legende meer kende, Werd het een grote bende.…

vandaag alle rouge en schmink van de wereld verwijderd kostuums en decors weggedaan naturel aan het werk gegaan maar ontmoette slechts vreemden in een onverstaanbare taal gaf kussen op gevoelloze wangen schudde handen in weggooi gebaar geen kleur te ontdekken in het grijze circuit dat uniek zijn ontkende er is geen toneel in…

toen de storm op zijn hevigst tussen haren brulde, kwam er ook een ander geluid het huilde en het zong warrelend rond buizen die zijn stemmen vingen dwars door gaten; hoog.. laag.. evenals de zee, die bulderend haar achtergrond verliet schuimspattend tussen laarzen viel witter langs de dam zich terugtrok om het water vrij te geven, dat verloren…

Ze zei op de tv: “Ik ben geen heks,” en evolutie vindt ze maar een mythe. Uit kuisheid laat ze masturbatie schieten. Zo zegt ze elke dag wel weer iets geks. In de VS tel je zo volop mee. Dat land is daarom niet mijn kopje thee.…

De regen kust mijn vensters weer, De donkre winden sollen Het droeve liedje van weleer Langs alle huizebollen; Een dorre tak gaat heen en weer, En van zijn blâren rollen De natte tranen telkens neer - Altijd weer volgezwollen. 0: met de zon om 't hoofd gewonden, Met geld en goed en zoet-gezind - Wie heeft de Mei geen vreugd gezonden?…