Alle inzendingen, jaar 2012, week 47

Voor excuses is het nooit te laat, voor sorry zeggen eveneens, toch is de mens niet in staat gebleken, op de knieën te gaan om gewoon te zeggen, “het spijt me” wat je is aangedaan, nee, daar moeten eerst jaren overheen gaan, vooraleer men zeggen kan, ik zat wel zo vreselijk fout, niet dan? Maar voor excuses is blijkbaar een stadium…

Terwijl gisteren de mist dermate aanwezig was, zodat er niet gevlogen kon worden, schijnt vandaag dubbel de zon, achter en vóór de wolken, maar toch kan er gevlogen worden!…

Voorzichtig navigerend in donker gevaar loert om de hoek zonder lamp licht dooft in levenloze ogen blikken werpen op hopeloze toekomst beelden vervagen van vroegere levens ervaring was toen alles uit broodnood zakelijk wordt de lijkzak gesloten.…

Jouw integriteit werkt altijd als magie. Mijn magie komt voort uit jouw eenvoud, rust en stilte. Jouw gratie ontbrandt telkens, nogmaals energie uit, in mij op. Jouw glorie is mijn magie. Mijn magie houdt jouw glorie voor altijd vast. Onvoorwaardelijke liefde. Een kaars die blijft branden. Een kaars die mijn kaars heeft aangestoken.…

als ik jouw ogen niet mag zien schuilt je ziel in de schaduw dat je daar voor kiest jezelf zodoende voor mij bevriest wil je mij het liefst ontwijken of ben je ongrijpbaar schuw in ieder geval trek je de nacht verder naar je toe ik die naar je lacht botst tegen een “ duistere” macht die zegt, laat me met rust; “ Ik toon je…

De intercity raast zijn schaduw achterna Wie zal er winnen?…

Met de laatste pont varen ze naar het kleine eiland: de jongen en de man. Onbekenden van elkaar. De jongen kijkt naar hem - zo nu en dan - De man staart niets ontziend in de verte. Op het eiland in dezelfde ruimte onwetend van elkaar: de jongen en de man. Met dichtgeknepen ogen klemt hij zijn handen op de oren. De jongen in het hokje…

Hij schuifelt langs de zelfkant van het leven Een havik immer op z’n prooi belust Geen mens draait hem een loer ..nee wees gerust Hij zal het vinden ook al duurt het even ONTHULLEND…wat hij bij Matthijs beweerde Het is een boer en geen raketgeleerde!…

ik zie de vogels gaan zacht ruisen hun vleugels rust en vertrouwen een enkeling lijkt even stil te blijven staan om daarna te duiken in volle snelheid kwaadaardig te fluiten het is met jou gedaan nog sta ik met lege handen wieken zij in vlucht voorbij…

Zit u maar in de stoel en doe uw mond maar open, dat was ik niet gewend, spreektijd moet je toch kopen. Daar zie ik in uw kies een vreselijk groot gat, het is zo groot als wat, in `s lands begroting zat. Ik zal nu even boren, zonder verdoving dan, u als belastingplichtige, is toch gewoon daaran. Nu zal ik het gaan vullen, `k gebruik…

Onder de waas van vele tranen zag ik weer haar schoon gezicht Ik zag haar als in nevel gaan en raakte totaal uit mijn evenwicht Onder de waas van vele tranen schoven oude beelden voor mij Poogden mij in gister te wanen doch die waan was rap voorbij Onder de waas van vele tranen probeerde ik haar te overreden Ik zag haar de ogen opslaan…

't Zou heilzaam wezen voor de kindergeest Als in Het Jaar der Waarheid meegedeeld wordt Dat Sinterklaas door een persoon verbééld wordt Maar dat het geen persóón is, maar een feest Bestaan kan als begrip zoveel bestrijken Zulk inzicht kan de geest altijd verrijken…

onbewust droeg ik mensen naar hun graf ik hielp hen nog te leven, maar dat leven was een straf met de dood op de hielen draag ik zwart en ik maak het af…

Draag mijn zekerheid richting toekomst lijdt bij het vuur wezenloos bloei snoei schrijf je eigen waarheid…

Ik zie de mannen van tachtig Stoer willen ze nog zijn Zo verdringen zij hun pijn Wanen zich toch machtig Zij schuilen bij elkaar Bij het bankje op de hoek Eentje slaakt een vloek De ander rookt sigaar Daar loopt een jonge meid De blikken buigen mee Vol vergane viriliteit Zo verglijdt hier de tijd Tot in de eeuwige zee Van de eenzaamheid…

Iedereen verliest vroeg of laat waar jij voor kiest liefde en haat tegen beter weten in wie verliest wint als ik alles vertellen zou zou ik dan nog zijn wat jij wou dit is alles wat ik ben geen klooster zen mijn schrijven is schijt zolang ik maar niet kijk op mij een moord opgelost niemand opgelucht mensch…

Een dichte wolk van klamme mist condenseert deels als druppels in ragfijne spinnenwebben, plooit zich sloom, als een vale kille deken, benauwd beklemmend om mijn oude, bange en warm kloppende hart, dat hunkerend en hoopvol wacht op de doorbraak van de eerste zonnestraal, die mij keer op keer weer nodigt door te gaan. In de herfst…

Wat is er allemaal geschreven over mist? Maak een inventarisatie en je zult je verbazen. Maar als ik in dichte mist op de pont sta over het IJ zie ik alleen deze mist en ben ik een beetje bang. Want er zou zomaar een schip kunnen opdoemen die elke poezie vernietigt, maar gelukkig is de stuurman wel wat gewend. Dus als de pont…

Eigenlijk viel het me gisteren pas op, bij het openen van een raam, terloops, ofschoon ik stilstond. Mist kun je ruiken, alsof de druppeltjes iets meedragen. Ze hangen besluiteloos rond in een doorleefde nevel van verzwaarde hemel en gecondenseerde klei. Zo ruikt een grijze waas van koude huid en klamme steen, van onzichtbare koeien…

Naar alle waarschijnlijkheid heeft men de dader van de moord op Marianne Vaatstra opgespoord. ----------------------------------------- De dader is na dertien jaar gevonden, Waarbij het DNA de doorslag gaf. Heel Friesland komt nu van dat trauma af, Omdat men deze zaak nu af kan ronden. Voor nieuwe trauma‘s is dit een begin, De dader is…

Nevelen verhullen vele levens in gevang mooie woorden uit harten oprecht uitgesproken dringen helaas heel slecht of niet door het spreekwoordelijke kwartje dat niet valt bange regimes Hun bestaan hun le- giti- miteit die zeer te- recht wordt on- dergraven woorden namens Amnesty; alles- zins belangrijk door…

het licht heeft zich bevrijd en heeft mij een volle schaduw nagelaten ik zou je kunnen vragen hoe het is om op papier in duisternis te verblijven jouw tegenspraak is zwak ook van het lot dat dwarrelt rond woorden van eindeloze eenzaamheid die dode vlinders begraven achter het roestig hek dat niemand aanraken wil behalve de nacht immer…

Wereldwijd zijn er toch gauw zo’n zes à zeven miljard mensen, wat meer of minder steekt niet nauw. Naar schatting is de helft vrouw. Hooibergen vol. Je zou zelfs menen volop keuze, dus spui je wensen. Maar zoekt het hart nou net die ene die zich niet wil laten vinden, dan word je gek, raakt buiten zinnen. Het is weer net als met die…

Voor epos heb ik geen talent. Ik ben geneigd tot epigram. Ze hebben ´t zelfde rendement: geen cent, geen droge boterham.…

Hij had er met Geen woord over Willen reppen En gaf dan Ook geen kik Toen ze allengs Begonnen aan te dringen Op informatie over Die deal waar Hij niks mee Te maken wilde hebben - 't Interesseerde hem geen biet - En waarbij een kameraad Onbedoeld het leven liet Toelichting: de moord in Marum op 10 juli van dit jaar…

Een snijdende wind beneemt messcherp de adem voor vinnig weerwoord…

versterving vooraf nieuw leven groeit in kernen de nazorg van herfst…

De bieten geoogst niet te tellen opgehoopt langs een akkerrand November schilderachtig voor mijn geest als nevel heerst…

(Een dichterlijke impressie van een meesterschilder) Kruislings kleuren de lelies luchtig op het stille water De zon, het oog van Apollo, doorklieft de atmosfeer en licht het hoofd in een eeuwig later Kroon en loof vleien zich tinten groen en mijmeren stilletjes voor zich uit De geur van kamperfoelie spreidt zijn nevels over een pittoreske…

Soms is het een lust te lezen zwijgen schrijven soms is het een must…