voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.927):

Schaduw

als ik jouw ogen niet mag zien
schuilt je ziel in de schaduw
dat je daar voor kiest
jezelf zodoende voor mij bevriest
wil je mij het liefst ontwijken
of ben je ongrijpbaar schuw

in ieder geval trek je de nacht
verder naar je toe
ik die naar je lacht
botst tegen een “ duistere” macht
die zegt, laat me met rust;
“ Ik toon je niets “

enkel jouw schaduw
onbegrijpelijk,
onverwacht

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 20 november 2012

julius.dreyfsandt.zu.schlamm

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

3.9 met 7 stemmen

322

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 13 jaar geleden

Onbegrijpelijk soms verschuilt het licht zich.
Gevoelvol schrijven.

kerima ellouise, 13 jaar geleden

soms wil de nacht zijn gezicht niet laten zien, omwille van de donkerte....mooi, rakend schrijven!

Irmlinda, 13 jaar geleden

Zo desolaat als de schaduwende persoon de ander laat staan...
Mooi en sprekend schrijven, Hans!

Ludy Bührs, 13 jaar geleden

hoop, verwachtingen ten aanzien van de ander die zich blijkbaar afschermt en eigen wegen inslaat die wij niet voorzien... Mooi!

Geef je reactie op deze inzending: