Alle inzendingen, jaar 2016, week 20

het is niet de taal het is wat je deelt het is niet de belofte het is het verlangen het is niet de kwetsbaarheid het is het verstoppen het is niet de volgende dag het is het nu het is niet de ander het is jijzelf het is niet alleen grappig het is de droefheid het is niet de zon het is wat je voelt…

uitgeholde boom natuurlijk opvangtehuis insectenhotel…

Ouder worden komt met gebreken maar dat geldt doorgaans het fysieke het geestelijke kan blijven groeien van Beurden's lichaam brokkelde af maar zijn geest beurde steeds weer op tot bloeiend ogende muziekcomposities zijn geest bleef uitkijken naar uitdaging vernieuwing, verjonging, conceptueel verrassend als een frisse jonge man zijn…

ik zit veilig op de schouders hoog boven aarde verheven zo kan ik met mijn armen reiken naar verleden en toekomende tijd, samengebonden als korenschoven in eeuwigheid alle bomen zwijgen in koor vergroeid met bekend terrein ik had nog kruimels neergelegd die allemaal verdwenen zijn misschien ben ik verdwaald of waren de vogels me…

Eén pinksterbloem had ik in mijn tuin onder de tafel rond Pinksteren, met madeliefjes en paardebloem. Na het knippen van het gras kon ik haar niet meer vinden. Gelukkig had ik nog foto's van velden pinksterbloem om die op facebook samen met een Pinkstergroet te delen. Toch had ik liever die ene bloem gestuurd. Het was alsof ik dat was…

Schijnbaar onbewogen hoorde hij de woorden brekend door de stilte gaan. Zwaar als lood en toch zo broos daalden ze in delen neer, het treffen van, gaf houdbaar zeer. - Even keek hij op, de zon scheen schragend meer te zijn. Stalend blauw dichtte hier de lucht. Ruisloos klapten vleugels tot een vlucht, in waar hij zich op afstand nog zag…

Soms zijn de dromen vriendelijk als een lief verschijnsel soms zijn ze hard, meedogenloos wanneer ik zwetend wakker word mijn bed een puinhoop voel ik eega's hand over mijn elleboog rustig maar meis, het is maar een droom. Het is de rustige stem en de warme hand die me weer terug laat zakken in dromenland.…

Er is een horizon gestorven in mijn droomland alsof er een boot met een ziel door de woestijn vaart en langzaam raakt de persoonlijke accu leeg er ligt een grasland omgeploegd in mijn werkelijkheid alsof de kust van een ver land mijn stem zal ontvangen uit zilte oceaanwind en spoedig verwelkomt mijn hart een nieuwe geest er…

je ogen dansen wimpers op en neer ik klap met tranen reik mijn nek en meer…

Als je mocht denken Dat ik verzuip In dit moeras Dan heb je Het mis Als je mocht denken Dat ik hier Ten onder ga Dan heb je Het mis Heb je Ooit gezien Hoe sterk Dat ik ben Heb je Ooit gezien Hoe veerkrachtig Dat ik ben Mocht je denken Dat ik Door jouw ellende Mezelf verliezen zal Dan heb je het mis Dan heb je Dus…

Reis met mij door de tijd! Vlieg mee over de einder van het dagelijks lijden. Ontsnap aan wat knelt en nimmer bevrijdde. Vlieg mee op de vleugels van een gedroomde werkelijkheid. Ontwijk de schaduwen van een lang vervlogen tijd. Reis met mij door de tijd! Vlieg mee uit als een vogel aan de toekomst toegewijd. Kies nu voor wat slechts…

Ik leef vooruit in de tijd Zie mijn verleden soms met spijt Ik heb alles wat ik in me had weggegeven Nu voel ik me leeg, op en verdreven Uit mijn eigen levensgeluk Vallen velen brokken stuk Het incasseren lukt niet meer Elke dag doet mij nu zeer Veel kon ik niet anders doen Ik verlang naar liefde armen een zoen Misschien nu wel zonder…

Afstand scheppen kan bijna iedereen. Gas geven, en onverschillig achterom kijken. Onderduiken, en niets meer van ons laten horen. Opstijgen, en gewoon uit het zicht verdwijnen. Ondergronds gaan, en naar zwarte olie boren. Wegen aanleggen, dwars door problemen heen. Bruggen bouwen, die meningen verbinden. Waterputten slaan, in denkwoestijnen…

Hoewel duivels denken voor zover zij bij machte zijn dit te doen de wereld hun wil op te leggen zijn hun fata morgana's echt niet van de lucht Luchtspiegelingen zijn geïnfiltreerd in hun branie-brein Wanen zij zich Zijn gelijke of kruipen zij liever als Zijn slaaf? Tijd zal het leren, zegt niets in dit duel, slechts Strijd der Illusies…

Ga naar een geisoleerde Braziliaanse stam diep in het oerwoud, waarvan de te traceren link met jou minimaal 25.000 jaar terugligt waarschijnlijk nog veel langer en je kunt gewoon met een vrouw van die stam een kind krijgen in blakende stralende gezondheid. Verschil is wel dat daar de apen van vreugde door de bomen springen…

de stappen zijn gezet het geloof is al als kerkelijk vangnet uitgelegd met mazen voor het doel een hemel en de hel in een ontwakend religieus gevoel niet nu maar op termijn daarom doet leven pijn in opoffering van het unieke zijn omzichtig wordt de mens geknecht met lichaam als de bron van kwaad getemperd door de geest als het…

O schone kracht Geestdrift die doet vergeten alle aardse ellende, elke lichaamsnood, en het sidderend lijf voedt met de beten van uw zonne-gerijpte goden-brood, die uw stroom door de lam-gewerkte leden en door de moe-gedachte hersens stuwt, en ze op-richt tot de gespannenheden waarvoor het laag en klein bewustzijn gruwt; – gij heerlijke,…

Op startpositie 4 stond Max Verstappen Zojuist verkast naar Red Bull Racing Team Hij deed zijn pits- en bochtenwerk subliem En dat hij won is achteraf te snappen: Hij bleef in Barcelona steeds aan kop Door niet te luisteren naar Douwe Bob…

Je vingertoppen op je gezicht en daarna in je ooghoeken om het vel vaster aan te drukken, is dat jouw manier van denken? Wat een prachtige, stille plek. Hoe moet het verder, denk je. In de vallei klopt ochtendmist zich boven de rivier op. Verlangen in iets te verdwijnen wat er altijd zal zijn. Het gras is hier zo anders. Hoe moet het…

Hij was mentaal wat in elkaar gezakt Want Douwe Bob had na de eerste horde Geen elfde, maar winnaar willen worden 'Gelukkig' praat hij weer, heeft zich herpakt 'Slow Down', dat was de boodschap die hij sleet Het was aan Max Verstappen niet besteed.…

witte schuimkoppen uitgeblazen op het strand natte voetstappen…

Je mag, maar 't hart klopt je kunt, bent 't zo moe je moet, maar wacht op hem je wilt, dan zie je hem, een zucht, een lach een traan eindelijk, eindelijk mag je gaan. Voorbij de pijn, voorbij de lijdensweg, je laatste zucht nam alle ellende weg. Dag lieverd…

Nederland mag dan het zingen niet gehaald hebben, Mercedes knikkerde er in het begin al uit en zo gaat Max Verstappen aan de haal met de buit. 18 jaar en gewoon in Barcelona eventjes winnen. Chapeau…

je hebt je verschuild achter jouw leugens met infantielen zonder eigen leven je hebt mij heimelijk besmuikt ik had het bijna opgegeven ik wens je jeuk en te korte armen ik gun je pukkels en een bult ik wens je schimmel tussen je tenen ik gun je verzuipen in jouw schuld…

Doorleefde bomen wisten niet van wijken Die glashard hun geboortegrond bestrijken Het grauwe vergezicht groeit zienderogen Een groen verleden is voorgoed vervlogen En platgewalst tot aan het laatste blad Gaapt dat hiaat in mijn geliefde stad.…

langzaam lopend door lange straten heeft niemand het in de gaten hoe tranen over zijn wangen stromen waar geen eind aan lijkt te komen nog immer doolt hij door de straten nooit heeft niemand dit in de gaten…

Wat is een gedicht Meer dan de vleesgeworden Uiting van hem die Het geschreven heeft - Het is aanraakbaar, Durft tegenstellingen Uit te spreken, Breng horizonten Bij elkaar tot op de plaats Waar verticaal en horizontaal Elkaar snijden - het gedicht Blijft aanraakbaar dichtbij Voor hen die het lezen, Nog lang nadat de dichter…

De lucht die mij tot adem is vanwaar is het gekomen ik hoopte van het frisse groen maar is als damp, uit aarde opgekomen. Waartoe is het al eens gebruikt een poging tot reanimatie of liefdeszucht, u weet wat ik bedoel een vissersvrouw, nog wachtend bij de duinen. Het kan ook van een werker zijn geweest dat lichte zuur, te laat gewassen…

Geacht verstand, Ik ben moe door gezeur en gezemel van geïndoctrineerd gewemel en op kritiek punt aanbeland Beste synapsen, Ik ben moe door nonsensicaal gedaas van betweters en zeveraars en toe aan een hersenscan Zeer geëerd onderbewuste, Ik ben moe door amicale façades van bedrieglijke mombakkes Zo moe, welterusten…

Pinksterblom, pinksterbruid; kom toch eens je huis uit. Versier je haren met pinksterbloemen. Laat je door de mannelijke dorpsjeugd zoenen. Bedel de liefde de dorpsstraat uit. Laat je verkiezen tot pinksterbruid. Pinksterblom, lila paars; over het groen verspreid je een lila waas. Geneeskrachtig leg je de ziel open, die aan de Pinkster essentie…