129 resultaten.
De kunstenaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 128 Jij was niet gebonden
Jij had geen gronden
Verrijzenis
Van grote geesten
Van binnen alleen
Je ademt
Diep
Kwade herinneringen
Zijn slapend
je nam en aanvaarde een hand
daar was je veilig
Dat is heilig
Je keek altijd naar boven
Zag liep en zweefde over de grond
Met de aarde
En de kosmos
Voelde jij een diep verbond
Aardscheuren
Troffen…
Schaduw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 142 Je lichaam is een prachtig paleis
De marmeren vloer je aderen
Het plafond schildert je cholesterol
Als smeermiddel voor je bewegingen
De Korinthische zuilen je skelet
Door het oog van God je geest
De balzaal je maag-darmkanaal
Het toilet met goud je keel
De tuinen met vijvers je handen
Kneden bezoekers met fonteinen
Verscholen bomen…
Vervlochten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 173 Ze draait haar hoofd zo ver als het wil gaan
naar haar die hier haar hand is komen strelen.
Wat zeg je ook alweer als men iets zegt?
Er rijst een woord, maar dat geeft voorrang aan
een binnenfilm van vroeger taferelen:
hoe zij met vlotte slag twee vlechten vlecht
en hoe zij samen voor de spiegel staan
waarin hun ogen even olijk spelen…
Herbergen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 266 ‘Spreek ik met Herberg De Oude Lamp?’
Telefoon aan ijskoud oor, hand in kramp,
leg ik niet neer wie verkeerd verbonden is.
‘Spreekt u mee, wenst u een onderkomen?’
‘Dolgraag. Liefst een vol van dromen!’
‘Uw kamer is vrij na de laatste nachtmis.’
Het licht valt uit en de verbinding verdwijnt.
Ik tuur naar buiten waar niemand verschijnt.
Toch…
kleinkind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 243 Heerlijk
kind
met grote broer
erg stoer
Eén jaar
gaat zo snel
al flink
tijd weet het wel
Genoeg houden van
je bent zo lief
zeker
oma's hartendief
Ziekte
weerhoudt
alles te geven
word ik oud?
Lang genieten
is wat ik wil
tijd snelt
maakt me kil
Begrijp je later
hoe ik je mis
wanneer ik rust
hoe ik je mis
Blijf
van je houden kind
doe je best
mijn…
jij hebt mij verloren.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 323 jij hebt mij verloren,
er is geen weg meer terug,
ik wil niet meer bij jou horen,
dus vergeet mij maar vlug,
leef je eigen leven,
zo zou het moeten zijn,
maar jij blijft je energie weggeven,
aan verkeerde dingen en dat doet pijn,
hoe kun jij zeggen,
ik hou zo van jou,
hoe wil jij jezelf uitleggen,
ik ben mijzelf eeuwig trouw,
jouw…
Dienende Ster
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 128 Ver verleden heeft ons een weg gewezen
Ergens naar een kleine warme stal
Boven een ver land is een ster verrezen
Die ons de weg in ’t leven wijzen zal
En zullen wij die weg ook volgen
Ver van hier en ver van huis
Waar ons de wereld zal vervolgen
Op die lijdensweg tot aan het kruis
Dan zal toch die ster ons pad verlichten
En leiden naar…
klankschildering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 we dragen de
zachte zinnen
op handen
boven de
tijdelijkheid
tillen we ze op
langzaam schilderen
we het strijklicht
over tedere tonen
met milde pennenstreken
schrijven we een sereen
woord op slapend papier
onze handen schetsen
tedere klanken
in de lucht…
Sterkte gewenst
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 642 We willen je vertellen
Over hoop, geloof en liefde
Over vriendschap en over schouders om op te huilen
Over troost en over zonnenstralen
Alle woorden die we vinden
Lijken zinloos en te klein
Toch willen we je laten weten
In gedachten bij je te zijn…
Kerkbezoek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 105 De Twaalf Apostelen in glas en lood
vertellen een verhaal van licht
kleuren en duisternis van december
De historie van een Kerk in nood
er zijn tekenen die hierop wijzen
God is waarschijnlijk toch niet dood
Misschien verhuisd of op reis gegaan
om te ontdekken waar en wat de grenzen
zijn van ondraaglijkheid, terug te komen
Eens en altijd…
verdichtlingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 Wij zijn zo van die poëtische dingen
open de haakjes [ ]
vul het in achteraf
vergeet dan niet dat beletselteken
zet het dik aan met de puntjes op de i
voor alle zekerheid de buik is niet altijd gevuld
heb weinig geduld het blad staat al snel vol
de aanzet klein met veel van die wijzende vingertjes
Maar later gaan de haakjes schoontjes open…
Time Flies
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 109 De stationsklok
versprong
een minuut
de vlieg
bleef zitten…
In dit doolhof
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 92 ik heb woorden
gevangen maar
de mazen van mijn
net waren te klein
er bleven teveel hangen
zinnen groeiden
strofen stapelden
er kwam geen einde aan
in dit doolhof lieten ogen
mij zonder vragen gaan
ik wil weer klein
en overzichtelijk de
ruimte in mijn leefnet
is aan de schrale kant
vangsten lopen uit de hand
wil kwaliteit
dat…
De man van vroeger bijkt de wedstrijd
gedicht
2.0 met 5 stemmen 3.016 De man van vroeger bewoont je leven.
Hij zit op de bank, nodigt bezoek uit,
becommentarieert het uitzicht.
Zonder te aarzelen schenkt hij in,
laat het zich smaken, voert het woord.
Het einde van de wereld is nabij,
niemand kent nog goede manieren.
Net als je vraagt of het tijd wordt,
begint een wedstrijd op tv. De man
van vroeger vraagt…
The truth is out there
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 220 Het Pentagon had een geheim project
Men onderzocht dus elke vreemde vlucht
Of men iets vond in die gebakken lucht?
De X-Files blijven uiteraard bedekt
'Ze' hebben hier al lang een trainingskamp
Kijk maar eens goed naar Kim Jong-un en Trump…
Geduld.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 405 Gelijk Gij niet gezegd hebt, toen Ge zocht
mijn ziel, verloren schaap, in bitter lijden -
een lijden met U groeiend door de tijden,
en dat zich, slinger-rank van doornen, vlocht
rondom uw huivre leden, tot het mocht
als dolken-kroon u door de slapen snijden:
‘genoeg! ik deed genoeg u te bevrijden!’ -
maar lijdend gaaft uw laatsten ademtocht…
Herinnerd worden en worden vergeten
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 450 Eens een bloem van pracht en toekomst,
een bron van oneindig zicht,
een tong voor vele oren.
Nu wachtend op wat hem toekomt,
een duister licht,
waarin het einde wordt geboren.
Eens zo vol van superieur intellect,
het leven bood hem wat het had.
Nu zo leeg op late dagen,
wachtend op de nacht.
De zin van het leven:
herinnerd worden en worden…
de buigzame dood
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 140 zo in het onthullen van het
vlaggenschip verrast mij het gevoel
dat de dood buigzamer is dan
het hart van de langst levende
razernij bestiert de arena met horens
die alles geraken wat in onwil is gelegen, morgen
ja morgen ademt de pret mij in het gezicht omwille
van de stem die mijn binnenste vertolkt
is het sterven een handeling van het…
Champagne en kaviaar
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 163 het woord grensoverschrijdend
boers gestampt uit de losse grond
is een gevaarlijk woord dat doet lijden
komt nu wel vlot uit ieders mond
alles is nu plots grensoverschrijdend
woordjes zoals ”onnozelaar" of "Janet”
men krijgt schrik om ze nog te schrijven
laat staan ze uit te spreken, wat een smet
grensoverschrijdend voor mij nu…
December 2015
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 291 Het lijden maakt mij stom en stil
Wat moet ik met een voederbak
Een zuigeling, een schamel dak
Met zo een hemelsbreed verschil?
Met kerst en kruis en Christuskind
Met hebt u en uw naasten lief
Zinloos geweld en ongerief
Met zoek tot u de waarheid vindt?
Hoe afgeknepen klinkt mijn stem
Wanneer ik hem eens horen laat
Waar is mijn assertiviteit…
een gevallen vrouw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 132 ze was door de
mand gevallen
het viel allemaal
op één dag
ze liet steken
vallen dat viel
blijkbaar niet in
goede aarde
alles viel in het
water toen ze
ook nog over iets
gevallen was
je kon inmiddels een
speld horen vallen
er vielen woorden
noch klappen
ze dacht: ik viel niet
één keer in de rede
viel ik daarom
misschien…
Aanbidden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 De zon
aanbidden wij
als ooit:
de oude Egyptenaren?
Het was.....
een van hun Goden
zelfs
hun Opperwezen
Dat kun je
in oude geschriften
lezen
op muren & in vazen
Het zal u
dan ook niet
hoeven verbazen....
dat de zon
op decemberdagen
wordt gesmeekt
terug te keren
naar onze keerkring
Blijf zelf
niet hangen
-in deze zon-arme…
Het is die ster
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 631 Het is die ster
die licht
over de wit bevroren aarde
en klaart
het ganse heelal.
Het is die ster
die vonken van liefde
werpt naar de maan
zodat huizen en straten
en pleinen verlicht staan.
Het is die ster
die over alles en alles
liefde ademt
die mensen doet gaan
in het holst van een ijskoude nacht
waar hen de warmte
van Het Kindeke…
Verwachten is zo mooi
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 210 Het is zo mooi iets te verwachten:
een kind, de zon, de lach van de geliefde,
maar ook vergeving van de mens die jij ooit griefde,
het is zo mooi iets te verwachten.
Het is zo mooi iets te verwachten:
de dooi na vorst, het goede nieuws voor morgen,
het mogen laten gaan van grote zorgen,
het is zo mooi iets te verwachten.
Het is zo mooi van…
jonge zwaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 103 nu nog weet hij
warm zich gehouden
door vleugels wakend
om hem heen geslagen
die voor kou en kwaad
hem hoeden en bewaken
nu nog ziet hij
is zijn donzen vachtje
vaal en grijs en bruin
als is hij thuis niet
bij het prachtig wit
van zijn pa en ma
nu nog lelijk eendje
maar welkom toch
tot eens hij sierlijk is
dan zal van nature
uit…
Nostalgie van muziek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 De huidige muziek kan me niet bekoren,
het is meer geknars en gekleun
ik wil gewoon oude bekenden horen,
niet dat oeverloze soms harde, gedreun!
Uitzonderingen zijn er voldoende,
maar die pakken niet mijn ziel,
dat zijn er veel teveel hetzelfde,
vandaar dat ik daar toch niet voor viel!
Ineens schiet me te binnen, de plaat en zijn lp
gouden…
De herders van Bethlehem
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Dichtbij de stal waar Jezus was geboren
Zaten trouwe herders in het veld
Om op hun kudde schapen te passen
Waar ze het grote nieuw mochten horen.
Het was midden in een donkere nacht
Toen de herders plotseling werden bezocht
Door een engel die helder licht verspreidde
Ze schrokken en hadden dit niet verwacht.
De engel sprak echter tot…
Rondelet voor Inge
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 het rondelet
't is een schavuit, een nar, een vlerk
het rondelet
geen schaterlach maar binnenpret
het vlucht voor 't zingen uit de kerk
verdwijnt dan in het blauwe zwerk
het rondelet..…
Misschien
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 204 Het dierlijke in mensen
is wat wij niet wensen
is wat wij niet wensen
te zien
Dat wat wij in alle toonaarden
zullen ontkennen
zullen blijven ontkennen
omdat wij niet willen en kunnen
wennen
aan de gedachte dat we in bepaalde
opzichten beestachtiger zijn
misschien
Het menselijke zien in het
dierlijke gebeuren
mogen we daarentegen
volstrekt…
een snavel pindakaas
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 212 er is weer pindakaas
ik heb de pot zelf
geplaatst in de houder
en prompt was daar
't roodborstje dat de
primeur had als eerste
zijn slag te slaan
en met de snavel vol
te verdwijnen in de
besneeuwde haag om
het door te vetellen
zo was ik toch maar mooi
getuige van 't feit dat
geluk dikwijls niet meer
is dan een hap pindakaas…