Alle inzendingen, jaar 2009, week 32

Er is een land waar illegalen thuisgekomen zijn, verdreven overlevenden, eeuwig onderweg, drijvenden die wilskrachtig streden in de golven van de ruwe zee, zoekend naar houvast hoop zagen varen, zingend ten onder gingen in het tumult van water, wind en regen, door smekende blikken gedrevenen die grensoverschrijdend streden vasthoudend…

Laat nu de dag maar los de nacht kent haar eigen regels het raadselachtig herbeleven van schoonheid, angst en pijn Maak je hoofd nu maar leeg de zon geeft alles over aan de maan draait zich om in haar wolkenbed tot ze de nieuwe dag begroet Geef je zelf maar over nu al zit er blijkbaar veel verborgen angst maar die lost niet op bij…

Altijd samen Jij en ik Zo voel ik me compleet Jij en ik Niets anders wat er toe doet Je bent m'n alles Jij bent degene waar ik voor ben gevallen Iedereen mag jou zien Zo trots ben ik op jou Ik hou van je, Jij bent mijn liefde Met jou word ik oud Er is niets wat me daar van weerhoudt Jij en ik Altijd samen Ik hou van jou Aan jou ben…

Wild en ontembaar Is mijn hart Bruisend Als een waterval Wie mij wil vangen Heeft het zwaar Want ik ben nergens En overal!…

er valt van alles uit mijn hoofd de tafel ligt vol met vragen op geen enkel heb ik antwoord ik veeg ze op en slik ze door nee, mij hoor je niet klagen…

Het krijsen pijnt me na als de echoloods me dwingt om de dissonantie die telkens mij verstoort te laten rusten aan de tafel die zojuist ik had gekuist zodat mijn rijpe huid gekrast de herinneringen kon laten rijpen doch ik ecarteerde het bestek [ want ik zag mezelf als wapenbroeder] om mijn wezen te behoeden voor het partikel in mijn…

op zijn gemak zit hij - zijn krantje lezend - pagina’s legt hij krakend weg, nipt van zijn glaasje slaat de ogen op niet ziend het nieuws wel het kunstwerk aan zijn muur van die Japanner – pinguïn een kind doorzagend uit de wond stroomt bloed dat fraai kleurt bij zijn pers niet ziend het nieuws van de dag over die Duitser die…

Ik ben er weer geweest, …mijn oude thuis weer even aan verledens wonden rijten het gevoel van verloren jeugd stak als een puntige paal door mijn hart want wetende dat dit slechts een tijdelijke euforische belevenis zal zijn. Het wellekom was hartverwarmend, en tranenvreugde in emotievol dialect. Doch afscheid gloort nu al pijnlijk voor mijn…

“Met de Jackpot is ook de kooplust ontstaan Mijn dank! Zo wordt mijn bonus door u bepaald De loten worden aan mij terug betaald Door u zal het mij financieel beter gaan” “Ik ben dus een gelukkige winnares Want elk jaar valt de hoofdprijs op mijn adres” ------------------------------------------------- …Staatsloterij Directrice Yvonne van…

Vier foto's, een man en een vrouw, samen bij een paalhoofd op een zonovergoten strand. Ze staan daar, zij houden van elkaar, lopen daar, genietend, hand in hand. Eén van hen is de lucht, de ander is het water. Vier prachtige foto's, van een man en een vrouw. Zij gaan verder met elkaar, wat er ook gebeurt, die twee mensen van het…

Kleine dingen, ze doen je zo goed Een vriendelijk gezicht, een blijde lach Genieten van een mooie zomerse dag Een groet wanneer je elkaar ontmoet. Kleine dingen, waar ieder wat aan heeft De vriendschap van mensen om je heen Dat doet je goed, je voelt je niet alleen Het is fijn, wanneer je om elkaar geeft, Een bordje soep voor een zieke buurman…

als muziek fluister jij woorden dansend op mijn huid vol diepe tonen ik droom weg in jouw magie je woorden je glimlach je helende klanken omringen mij mijn handen willen vleugels maken om te kunnen vliegen naar de schelp van jouw zachte schoot zodat wij samenvloeien tot één ademflirt zonder vragen liefkozen het charisma vrijen…

Uit de dromen van de lente lacht de aarde in bloemen…

Boeddhabewustzijn een innerlijk glimlachen vol mededogen…

ik steel jouw woorden en zet ze op de vaas als bloemen zo mooi sprekend jouw liefde…

God mijn leven is als lucht het blaast snel voorbij zucht…

Langsheen de kusten van Israel ziet men sinds kort een dartele del. Zakt de zon in 't sop dan duikt een min op. De Joden schrikken zich een keppel.…

Na voortplanting m’n taak volbracht laat de natuur z’n teugels vieren mindert onderhoud aan afgeschreven geesten en lijven Mijn tweede leven woon ik in m’n ziel kan er mezelf zijn en in gezondheid ervaar als leven in aards paradijs met vroeger vergeleken…

Als woorden niet En nooit Of letters weg In het niet verdwenen Dan neemt een mens Beter maar de benen.…

de vrouw…….. ze schildert met gevoel de vrouw als een gedicht op het witte doek zoveel bewondering in mijn fluister van vandaag…

je schreef me maar de letters dansten niet de krullen in je schrift kleurden geen passie waren hoekig in de tegendraadse vorm zwart op wit je tekst vol dissonanten in een vlakke symfonie door de laatste zin vaarwel het is voorbij doofde voor mij jouw melodie…

De zon schijnt. De wind waait. Nee, een briesje bedoel ik. Een briesje waait over het terras. Eindelijk zijn we samen. Nou ja, voor 't eerst, bedoel ik. Je zegt nog even maar niks. 't Was als ik me al zo lang had voorgesteld. Bedacht, bedoel ik. Beetje belachelijk, mijn jas en das, ‘t was niet nodig, ook wat warm en ongemakkelijk, voel ik…

Waarom bel je me niet, waarom doe je mij zoveel verdriet? Ik heb nog zoveel vragen waar ik graag een antwoord op wil. Maar van jouw kant blijft het alleen maar stil. Ik zit bij de telefoon te wachten: kom ik nog wel voor in jouw gedachten?…

Wat kinderachtig van die pedofiel om een onschuldig dier de schuld te geven. Te denken dat zo’n kat die troep kan saven is ronduit maf, debiel en infantiel. Zo overduidelijk een stomme smoes: want dit soort porno is niet voor de poes.…

Het vers gemaaide gras smeult als zijnde het laatste leven dat ik benoem met woorden die ik vond langs de leegte van het pad de geur is oud en desastreus, het ettert waar gebeurde momenten uit mijn hand al strijkt de eer slechts door het omber dat zacht doorweekt wordt door woorden van vergiffenis spreuken die het lijden verlichten zijn…

Gevangen in de klauwen van de horizon uit de armen van kinderen gereten de schreeuw van een gewonde vrouw verdooft de ziel. Bangkok, London, Barcelona Los Angeles en Istanbul. Kleurige tapijten, kruiden, zonlicht, sneeuw en overal verlies. (Hoe kan ik de blikken in mijn hoofd vermijden: als ik mijn ogen sluit zie ik ze meer!) Vliegveld…

De hoogmis van de zomer: vanuit de wagen zie ik langs de weg de graspluimen wuiven en groeten, het knoopkruid getooid als een kardinaal in deftig paars de bijen lokken die verdwaasd wat honing willen puren waar enkel benzineluchten hangen. Toch is dit een uitnodiging voor de gele ganzerik om heel zijn verlangen niet te begraven in het avondlicht…

(naar een oud kinderliedje) de Keizerstraat, ik kom er nu en dan mijn vaste kroeg heeft er een filiaal daar vroeg een jongedame mij brutaal: meneertje, zeg, ken jij de mosselman? mijn kennis, en vooral ten aanzien van het mosselwezen is echt optimaal ik knikte dus, bevestigde verbaal: ik ken de mosselman en ja, ik kan je zeggen dat hij…

Laila gaat verhuizen ze neemt de groene wijk met kleine stemmen in haar onderbuik mee leeg zal ze achterlaten haar sobere stee de piepende schommel zwaait reeds zachter onder het oude kleed doodt een herinnering nog een stukje leven vergeet, vergeet, vergeet dreunt in haar hoofd de tekst op het kaartje met blijdschap…… verdoofd,…

via het scherm liet jij mij weten dat je gelooft in heilzaamheid van spanning bij het mailen tot aan de date, die daartoe leidt of van gedichten die de wereld in een ander daglicht willen zetten tot maanverlichte zwoele erotiek of kritisch op de feiten letten van harde porno, die ik niet wil zien maar velen tot gerief laat komen tot zacht…