Alle inzendingen, jaar 2009, week 32

Zo bouwt ieder zich een huis van taal waarin men schuilen kan tegen een boze wolf een slachtbiggetje vervuld van heerlijkheid met romig schuim van vet een appeltje in de bek geknepen Het is de kracht van taal die ruimte schept en gelijkertijd twee mensen nader brengt tussen wie afstand piepend ontsnapt een eigen energie van warmte opbouwt…

Heb jij dat ook? Is het voor jou ook zo bijzonder? Heb jij dat ook? Als een schot heb je me geraakt.. Heb jij dat ook? Ik zoek je nabijheid en dan is het goed.. Heb jij dat ook? Hoop op een toevallige aanraking.. Heb jij dat ook? Ik probeer een glimp van je blik op te vangen.. Heb jij dat ook? Heerlijk als dat lukt.. Heb jij…

O Olympus droom van extatische vervoering roes van mythos een wereld zoals die was O Olympus aangetaste eenheid door een bewogen logos van vervallen rust en evenwicht O Olympus een tragedie is geboren…

Hij heeft het mooie boek al zeker 100 keer gelezen, zich vereenzelvigd met de hoofdpersoon. Zich dermate ingeleefd dat ie van voren niet meer weet wat van achteren de waarheid is.…

Hoe klinken de trillingen van de zon die niet de wormen naar boven doen kruipen maar de (stampende) meeuwen doen vliegen? Ik wil vliegen zonder schaduw zwemmen zonder water onderstroom gevangen in alles In een wereld die draait Vrees voor toornig bloed Doven In een vuur vol Leegte De ogen van Argus kunnen niet zien wat…

Een knuffel Zo teder, zo lief Voor jou Deze kleine liefdesbrief…

Een blauwe trein dendert met adembenemende vaart dwars door de voorgevel van de jazzclub. Spiegels vliegen in gruzelementen, Jackson Pollock replicas fladderen in reepjes door de lucht. De zatlap aan de bar pist met hangen en wurgen in zijn broek en laat een natte scheet. Hoeren schreeuwen, kurken knallen, een pooier kotst van schrik…

als ik wakker word is alles stil en vredig de wereld om me heen zo mooi en volledig ik voel me vrij zoals de vogels daar buiten die mij stil de morgen in fluiten ik draai mijn hoofd naar de zon en denk aan hoe mijn leven begon op mijn wekker zie ik dat het tijd is om te gaan ik sta op en kijk naar de foto die ik zie staan een foto van een…

Ze kijkt naar haar gezicht. Ze heeft prachtige ogen en mooie volle lippen. Maar ze is kaal, haar wenkbrauwen en winpers ontbreken. Ze is zo dicht bij de dood geweest dat ze die bijna als een vriend omhelsde. De dood leek zo púúr. Ze is pas eenentwintig jaar. Vandaag voelt ze zich iets beter en ze bekijkt zichzelf in de spiegel ze is blij…

Gedachten dwalen af. Ogen zijn gericht naar het graf. Hoe was het toen zij danste en sprong te midden van ons. Zij verdient een levensecht beeld van brons. Gedachten dwalen af Vogels zingen hun lied Mooier kan het niet. Hoe was het toen zij danste en sprong. Daar klinkt de gong. Voorbij, maar de vogels zingen hun lied.…

Er komt een moment in je leven dat je nadenkt over de dood dat besef je als je langs de graven loopt waar de tijd is versteend en stilgevallen voor hen die zijn gegaan met hun eigen geschiedenis en bestaan dan word je door weemoed overvallen als je denkt voor mij valt de tijd ook een keer stil en word je geconfronteerd met je eigen dood waar…

Ik ben niet bang voor wat gebeuren moet, en denk je dat mijn weerstand dat vermijdt? Als ik anders denk, ben ik het dan kwijt? Ben ik echt wanneer ik mezelf dat verwijt? Een stenen muur is dat een reden om ommuurd te zijn, de angst om bang te zijn is dat genoeg voor nieuwe moed? Ik bekijk mijn muur tot in z’n voeg, ik lees…

de dreiging moet je laten horen spak streng de lerares het gaat, zoals ik zei om een ophanden zijnde executie de dodenmars kun je van verre horen 't geluid zwelt onheilspellend aan de arme schuldige, ter dood veroordeeld voelt dat hij niet ontkomen kan dan ontwaart hij tussen ramptoeristen zijn geliefde, die hem zo bemint maar al haar…

de ontelbare niet verteerbare delen worden naast het bord geschoven kunnen slechte smaak niet verhelen de grote pot kan het niet gaar stoven proberen ingrediënten aan te passen lichte kost zonder zwaar te vallen op de maag waar zij wellicht vergassen de spijsvertering totaal vergallen blijft er over, lichte natuurlijke kost voor iedereen…

Water dat in nevelen Onzichtbaar is. Vannacht is alles al gehoord: Draai je om, verzet je tegen het vervagen. Zoek antwoorden bij vragen. Vragen ook bij antwoorden. Een mens is niet verstrooid Omdat hij verandert vlees noch vis. Vannacht zal slapen zoek zijn. Vannacht de ogen open dus. Zonder springtouw, Zonder nagels, Maar staande…

rondom de tafel geschaard alsof het even weer net als vroeger was luisteren we naar Uw stem vader scheiden doet lijden klinkt het oude lied al twintig jaar bent U er niet meer op deze aard dan klinkt de melodie Lily Marlene Unter die Lanterne Uw lievelingslied in ons hart de wind fluistert Uw zijn bij ons zo samen dood is niet…

in blauw spelen jouw violen kou wiegen in het prille groen hun eerste lentebloemen de trommelsectie roffelt weer uitbundig dat de zomer komt het koperrood galmt na in lange lome avonden pas als koren in akkoord hun applaus oogsten zal de zon in herfst langzaam doven maar jouw orkest zal winters echt niet sluiten want mijn…

mijn familie heeft zich behoorlijk vertakt, mag ik u deswegen voorstellen aan kraai een onverbeterlijke dief kaapt, als hij de kans krijgt, alles voor ieders neus weg kauw, ook wel ka ingetogen, schrikachtig maar wel lief met dat grijze dotje op z'n kop is het oogappeltje van roek zit immer op de hoogste tak kijkt minzaam neer op…

ze kan nog vragen zegt ze maar haar mond zoekt tevergeefs in het stille heden er is geen lijn die zij nog volgen kan verbanden breken met verloren tijd zij is kwijt geraakt en omgekeerd haar zijn verleerd al minder zich bewust…

Breek dit wrede zigeunerhart uit mijn ribbenkast. Ruk deze giftige sax-serpent uit mijn trillende handen. Laat me hier zitten, naast dit klein bed, met een bloederig gat in mijn romp, met zwerende vingertoppen. Laat me hier zitten, starend naar het licht dat roze door de oorschelp van mijn zoontje schijnt.…

Ik schrijf u over mijn 1/5 lot Ik heb de goede afslagen genomen De ansichtkaarten zijn weer aangekomen Maar ik won nog geen syllabe van de pot De vakantie is voorbij: ik ga beginnen Met de actiegroep 'ik wil meer centen winnen'…

Ongeachte redactie, U zet een foto van een jonge man met een bivak op de voorpagina. Dat moet dan een rebel voorstellen, maar het is gewoon mijn broer. Als u goed kijkt, is die bivak ook geen bivak maar een muts. Mijn mooie herfstpartymuts, waar hij gaten in geknipt heeft! De enige herfstpartymuts die ik heb en die ik ooit heb…

Een knuffel van jou Zo bijzonder Wanneer zie ik je weer Ik kan niet zonder Je warme blikken Ik geniet ervan Is dat een klik? Ik droom verder Over jou Met een brede glimlach op mijn gezicht Geniet ik na.......…

De morgen dat ik je voor het laatst zag... De morgen dat mijn leven veranderde... De morgen die mij bij zal blijven tot in mijn graf... Ik blijf bij mijn besluit ... Het was de rotste dag uit mijn leven... Wat jij deed is niet te vergeten... Die dag ging je weg... Alles wat ik weet van jou is dat je niet dichtbij woont... Ik kan je dit…

In deze voor mij moeilijke tijd Zijn jullie er altijd. Een schouder om te huilen, een plek om te schuilen. Zelfs als het zover komt een schop onder m'n kont. Ook al loop ik te tieren of jullie dag te verstieren. Dan nog, blijven jullie me trouw. Zulke kinderen vind je niet gauw. Daarom dit schrijven. Ik hoop dat jullie zo blijven…

Mijn hoop vervliegt in vluchtig denken in gedachten die vliegen over evenaar of pool en ik denk aan hoop bij de einder waar gedachten samen smelten in één hoop. Een hoop die nooit vervliegt.…

(met dank aan Willem Kloos) ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten het Haagse luchtruim is mijn hoge troon ik wijk niet voor de dreiging en de hoon van hen die mij vervloeken en verachten Oost-Indisch doof ben ik voor jammerklachten een stad aan zee, ik ben een autochtoon u bent lakei en veegt mijn straatje schoon mijn schrikbewind…

Een avondgroet voor harde werkers, voor wie voldaan zijn of heel moe, voor wie vandaag moest incasseren: doe straks je ogen rustig toe en laat de wereld even draaien, ook zonder jou doet hij dat wel. Geniet van kinderlach en dromen, want ach, de morgen komt weer snel en dan opnieuw moet je hard werken, ja, dan komt weer de zorg of pijn,…

Op weg naar totale verwoesting Raakt ze alles op haar pad Geen schepsel blijft ongedeerd voor haar woede die ze uit door het pijnigen van anderen Op weg naar vereenzaming Weigert ze alle hulp Geen schepsel neemt nog moeite haar woede weg te nemen Omdat het geloof in de mensen was verloren Op weg was het meisje Veranderd in een monster…

(voor Jotie) Een lange nacht in Gent om een dode vriend te eren wat god wat een dwaasheid is maar de armen doet groeien in een slagveld met de duivels die verloren wordt opnieuw zoals hij openbaarde en ik een in memoriam er achterna uitvecht niet ver van Oudenaarde gedeeld in bloedende letters.…