Alle inzendingen, jaar 2009, week 46

Wie zijn wij dan? zijn wij als vlinders die dansen in dit licht onvoorspelbaar in dit leven vallen als materie onbegrijpbaar dit mysterie Zijn wij dan? Zijn wij dan echt? recht vooruit eerlijkheid duurt `t langst meeuwen dansen boven `t strand Wie ben jij dan dans jij dit leven met angst daar gaan de sterren alvast vooruit in dit…

Een ballon in de storm Een luchtgevecht tussen de liefde en een hart dat in brand staat Mijn hart, mijn ik Ga kapot! Ik kan niet met mezelf leven maar alleen uit liefde…

Als een junk met aanzien zocht jij naar de kick van een vrouw. Gevangen in leugens op de vlucht voor je hart. Ik wilde slechts liefde zien, jouw onschuld. En proostte het glas op ons samenzijn. Later sprak je over ontevredenheid – het groene gras bij de buren. Ik ontdekte dat jouw glas leeg genoeg was om de waarheid te omzeilen…

Oude wilgen, met gespleten stammen, gesnoerd tot buigzaam griend, verwijten taaie takken de schemerzon, die het heimelijk licht, openlijk laten vloeien, waar harten branden zullen, groeien vermolmde zielen de hemel in, verspreiden sporen van narcistische zwammen zich in de grond, die te splijten en zich te behoeden met het overschot…

hoe lang duurt het voor je niets meer voelt en niets meer denkt tot je leeg bent, geen gedachten die je slepen naar een wereld die je ongewild goed kent tranen helpen dan niet meer je wilt er zelf niet aan, maar ondertussen weet je zeker dat je echt niets kunt verstoppen dat het, hoe je ook zou willen, daarmee heus niet weg zal gaan…

Zeg het dan maar niet als de waarheid je heeft vermeden zoekend naar het antwoord zeggend wat je niet laten kunt Proberend je terug te pakken kan niet zeggen wat ik zeggen wil Geef een kus op mijn hart zoals het jouwe verlangde.…

En ik zou wel willen schreeuwen: Hou van me! Maar dat doe je al.…

De kunst van het verjaren is niet de rimpels tellen of de grijze haren, maar wel het stille geluk van vele mooie jaren. Het fijne aan verjaren is herinneringen delen die we in ons hart bewaren en vooral de wijsheid die we door de tijd vergaren. Dus, voor wie vandaag verjaart hebben wij al onze wensen en vele dikke kussen opgespaard…

als het sterven is gedaan leidt muziek me weer naar jou dansen wij ons tweede leven op strofen van moessonregen voor het refrein heb ik de zon alvast verschoven…

Een haiku-schrijver werd ineens een president, dat mag misschien wel wat verbazing wekken maar wie de man een beetje meer, van nader kent die weet dat hij wel goed de kar zal trekken; hij is integer, wijs en zeer bekwaam, al zeggen de Chinezen: rare naam. De Chinezen spreken over "Rompuy" en vergeten de "van".…

Vrede is maar een woord al zo vaak gehoord. Nog steeds is er oorlog en geweld waarbij een mensenleven niet meer telt. Wat zou de wereld mooier zijn als de mensen vreemdzaam zouden leven met elkaar. Geen strijd meer of verschil tussen blank en zwart, arm of rijk, ieder mens is toch gelijk! Vrede, is dus maar een woord al te vaak gehoord…

In rekenen was ik altijd al slecht, en mezelf wegcijferen kan ik al helemaal niet.…

ik ben geheel en al de leugen ik heb de waarheid nooit gekend ook de liefde werd niet roder, nauwelijks zichtbaar of tot zee verwend blind voor minder en de dagen door het blote tij zo verdween ik in de angst, de welving van het water het geschreeuw nog maar net voorbij ik zei onder donkere daken…

November, donkere maand voor kerstmis ik haal een grijze haar uit het dalen van jouw wenkbrauw je bent ieder jaar mooier in ouder worden en ik drink rode wijn rond jouw buikjurk neemt de bruine herfst langzaam kalend afscheid naar overzichtelijke winter witte schouderkleden naast mezelf, ben jij een rots vaak verregend, maar…

Hij blijft Goddank behouden voor het land In topvorm zal hij ons opnieuw gaan leiden Er is crisis, er zijn files te bestrijden En komt er ooit nog ergens iets vacant Al is het ook een functie van formaat Hij is alleen bij Lingo kandidaat.…

TOEN omdat we kleine vriendinnetjes waren die met elkaar speelden nooit ook maar één moment dat wij elkaar verveelden! NU omdat we samen alles beleven en delen vriendschap als deze zijn er niet vele! VOOR ALTIJD omdat als we oud zijn terug kijken op onze geweldige tijd; die herinneringen raken we nooit meer kwijt!…

Altijd weer, je gaat maar door. Je kan niet meer maar je gaat ervoor. Vechtkracht tegen Parkinson. totdat de pijn verzacht: je wou dat het kon. Alweer opnieuw proberen, nog een keer, doorzettingskracht. Jij kunt je verweren tegen pijn en onmacht. Je verrast me weer zo'n oude vrouw. Doorzettingskracht schuilt in jou.…

vang ik misschien een lezer met een lasso blijkt hij warempel ziende blind voor hem is het gedicht niets meer dan een lege fles met hooguit iets aan statiegeld verder zijn het loze woorden... ja de dichter moet soms heel wat slikken…

Een onderzoeker wilde onderzoeken Of misdaad erfelijk was; dit bleek taboe, Hetgeen hem ingepeperd werd en hoe! Hij werd verjaagd van zijn bureau en boeken. Die daad, zo onrechtvaardig en verkeerd, Kwam niet door aanleg, die was zéér geleerd.…

de achterkant van een gladde spiegel toont mij een andere waarheid dan aan zijn kwikzilveren voorkant hier mag ik gelukkig mijzelf zijn zonder masker of opgelegd pandoer die ik mij aanmeet in dit leven misschien is doodgaan wel doorheen aardse illusie gaan naar een andere dimensie…

Hij slaat toe of is het een zij is het een ‘het’ of is het maar net, hoe of je het ziet, verhitte gezichtjes, ondanks de prikjes die moesten voorkomen dat ze ziek werden, en toch, heeft het toegeslagen, neemt het bezit van ’t kwetsbare lijf, ogen lopen vol, neus loopt leeg spieren doen zeer en harten lopen over bij…

Waarom tabloid is roddelblad niet mooier en ook meerzeggend…

Ik ben meer waard dan iemand die, als jij thuis komt, op jou wacht. 3 jaar lang heb je me 'verward' door tegen mij te liegen en me te bedriegen met mijn emoties gespeeld en me aan mezelf laten twijfelen... Het bedrog was slopender dan het geweld en de agressie die je uiteindelijk (ook nog) in je had. Nee jongen, ik ben meer waard dan…

Toen kwam de verlichting Hunkerend naar de waarheid Een ontkenning van het patent Twee benen verweekten Een onweer in het brein Een ondraaglijkheid van pijn Schokkend raakte een lijf de grond Beklad met tranen en verlangen Een hart al brakend eruit God heeft zich verhangen omwille van mij…

als een naamloze schaduw groeit tussen je sluimeringen door verloren woorden voor het denken over denken ho, tot hiertoe en niet verder in de wind van november merk je, dat wolken zich wringen zonder te weten waarheen weet je minder dan ooit……

Ik boog voor ze en geef ze te eten er wandelt hoop door hun ogen hopeloos door anderen aangeklaagd wat is onzorgvuldigheid ik vertrek van uit onze ervaring leven heeft me al vaker verbijsterd ik ga er niet in mee vertrek uit ervaring hoeveel wereldstelsels kunnen er zijn wat is het belang van vermoeden ik vertrek van uit onze ervaring…

Er staan vier kaarsjes op een rij te wachten op het feest. Eén lichtje laat ons alvast zien hoe mooi het is geweest. Nu mogen er twee kaarsjes aan, ons wachten wordt beloond. Het wordt steeds lichter in de kerk, dit huis waarin God woont. Vandaag branden drie kaarsjes, drie vlammetjes van licht vertellen van het Kind dat komt, is dát…

Elke regendruppel die mijn wang beroert lijkt op een traan die gevoed wordt vanuit mijn ziel en het hart raakt. Het lijkt zo zacht het lijkt zo lief maar de pijn is heftig en verliefd op mij. Regen is fris de zon is warm maar de pijn blijft langer dan gewenst omdat de zon tijd nodig heeft om de regen te laten drogen.…

in een zachte fluister voegde de wind ze samen haar lach en haar traan streelde troostend langs natte wangen kuste kersenrode lippen lokte haren wapperend warrig even sloot ze haar ogen wimperlang vertelde zichzelf nooit meer iemand zo dichtbij te laten komen dat liefde pijn kan doen maar haar hart spreekt nu al een andere taal…

ik heb je in het gezicht gezien waar zachte trekken warm vertrouwen wekken met ogen die spreken alsof ze alles van je weten je volgen in bewegen en sturen met een lach ik heb je toen geen hand gegeven jij deed me leven en in jouw armen ben ik gebleven…