Netgedichten

netgedicht (nr. 29.127):

Splijtzwam ?

Oude wilgen, met
gespleten stammen,
gesnoerd tot buigzaam
griend, verwijten taaie
takken de schemerzon,
die het heimelijk licht,
openlijk laten vloeien,
waar harten branden zullen,
groeien vermolmde zielen
de hemel in, verspreiden
sporen van narcistische
zwammen zich in de grond, die
te splijten en zich te behoeden
met het overschot, de aandrang
de aanhang in getal te voeden.