232 resultaten.
Luister naar de stem
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 216 Het kind in me roept
kom ga met me mee
ik zal je laten zien
wat echte liefde is.
Luister naar de stem
die komt uit je hart
dan weet je dat het
voor jouw ook bestaat.
Laat je niet leiden door
de angst als hij jouw
heeft in zijn macht
laat de liefde weer toe.
Open je hart en wees
niet bang zodat je de
angst kan overwinnen
en…
Boter op mijn hoofd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 181 Ik loop nu al dagen in de zon,
Dat schitterende licht,
Die krachtige stralen,
Er is geen betere spot;
Het gevoel van jezelf op te laden,
Tranen die verdampen,
Een glimlach die verschijnt,
Alleen leuke mensen,
Waardoor de pijn verdwijnt;
Ook zelfspot begint bij jezelf,
Maar er zijn grenzen,
Niet alles is even leuk,
En niet alles wordt…
treurwilg
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 220 takken slierten sluiks
als een doorleefde provo
diep in depressie…
Verborgen in licht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 151 naarmate het perkament
voller geschreven wordt
raakt de inktpot leeg
onheilspellend zijn de
donkere wolken die zich
rond de maan scharen
sierlijk kringelt rook
gedoofd de kaars
niets meer
dan de naakte waarheid…
oude tijden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 496 In de verte luidt een kerkklok
over de mistige grijze velden
Het is herfst
De bladeren dwarrelen
Over de verlaten akkers
De eenzame vrouw
Keert terug naar haar hut
Ze zocht de laatste aardappels
en uien van het land
Weemoedig denkt ze terug
aan de ver vervlogen tijd
Ze verloor haar man en kind
In een wrede oorlog
Ze blijft…
Onbekend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 115 Zij dwaalde met haar ogen af
om niets te missen
van het onbekende
waar oplossingen liggen
verscholen in het antwoord.…
voetstappen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 442 voetstappen op straat
zijn stiefelend en sloffend
op de goede weg.…
Ik kon er naar fluiten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 Ze floot naar me
ik kleurde wat
ben dat niet gewend
brutaal keek ze me aan
haar kopje scheef
als of ze zeggen wilde
fluit je ook naar mij
ze floot nog een keer
was de moeite waard
ik dacht morgen
is ze mij vergeten
doet ze net of
ze mij niet kent
het betekend niets
ik verliet het balkon
maar zij bleef
morgen zie ik haar weer
bedacht…
interbellum
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 173 de winter schreef
geschiedenis
het voorjaar waar wij
reikhalzend naar uitzien
laat vooralsnog wat
op zich wachten
ik noem dit tussentijd
een soort gevechtspauze
waarin wij op zoek
zijn naar warmte
dus kruipen voor even
behaaglijk
tegen elkaar aan…
Ik droomde dat het anders was #4
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 Ik droomde dat het anders was
Vrij van geest de dagen lengde
De uithoeken des levens verkende
In rust volledig van de angsten genas
Explosies van verblindend licht
Zwepen sloegen in mijn gezicht
Implosies van vergaan vertouwen
Die muren tussen lichaam en ziel bouwden
Flarden mist mijn stad omsloten
Schaduwen verdwaalden in het duister…
energiedrank
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 286 vlinder dagpauwoog
warm je hart met bloemenzoet
nectar voor de nacht…
Helse compositie
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 221 Arthimeo, Arthimeo, laat ons gaan
Beëlzebub is een duivel uit de cirkel
van het rondgemaaide graan
dansend in een gloeiende spiraal
vlamt hij het vuur aan de schenen
vloekt en spuugt withete taal
Arthimeo, Arthimeo, laat ons gaan
Beëlzebub is een duivel uit de cirkel
van het dolgedraaide graan
weer zal hij onzichtbaar landen
het vuur van…
Langzaam maar definitief
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 Langzaam maar definitief
Wordt de stam doorkliefd
Haast meegevend,
Ontsteld omwerpbaar te zijn.
Het standpunt niet feilloos
Een illusie met wortels
Waar leven uit gegroeid is
En waarop het loof steunt.
Definitie vervaagt
De vorm verandert
En inhoud verdwijnt
Zonder stam om het vast te houden.…
Mijn laatste traan.
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 2.192 Morgen valt hier
mijn laatste traan,
en ben ik verlost van
jarenlange bliksemblikken.
Ik ben er overmorgen
van bevrijd,
die dondervloedse woorden
als ontbijt
en zal ik zelfstandig
verder gaan.
Vanaf dan zoek ik mijn heil
in opgetogen eenzaamheid:
al raak ik mezelf misschien
wel kwijt
zie ik toch reikhalzend uit
naar nieuwe dagen…
Verlaat mij niet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 415 Verlaat mij niet Heer, in mijn ouderdom
Wanneer ik mensen om mij heen niet meer ken
En ik zelf misschien niet meer weet wie ik ben
Als ik niet meer zal vragen naar het “waarom”.
Verlaat mij niet, als mijn laatste stonde slaat
En het duister om mij heen zal slaan
Als het met dit aardse leven is gedaan
O Heer, wees dan ook mijn rots en toeverlaat…
vlam
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 376 ademloos lijkt ze
kijkt ze
in het kaarslicht
doet haar ogen dicht
adem in, adem uit
om kijkt ze niet
vertrouwt de toekomst
ongedwongen
ze zucht,
vult haar longen
vol met lucht
en blaast het kaarsje
hartgrondig onderuit
adem in, adem uit….…
Vage figuren
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.102 Dwalende gestaltes schaduwen
die leven tussen nacht en dag
vage figuren verborgen in de nevel.
Je zou ze willen herkennen
wilt zo graag dat ze bij je komen
je kunt ze maar niet bereiken.
Helderheid die is verdwenen toch
zijn het nog beelden uit een verleden
ze willen terug komen in het heden.
Maar ze worden niet meer bereikt
het blijven…
Pluk de dag met een lach
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 993 Je bent niet blij, niet echt tevree
je dag die valt je heus niet mee
je had vannacht een nare droom
je voelt je moedeloos en loom.
En je bent down, melancholiek
een beetje landerig en ziek
de eenzaamheid maakt je benauwd
alsof er niemand van je houdt.
Denk je wel eens, het heeft geen zin
en zie je 't leven somber in
ga gewoon door en blijf…
Morgana?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 128 Bestijg het hoogste punt
van de woestijn gedeeld
met een verkoperde zon,
versteend uitgebeend gewas,
ik zie een verdroogde oase,
waas verblindt de ogen,
hitte verstoft een vermalen
horizon, waar een schorpioen
de staart doopt in het venijn
van besluiteloosheid, gif als
medicijn, de angel verbonden
in zwart satijn is onwetendheid…
Als de stilte zwijgt
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 483 de stilte zwijgt
duizend nachten
etmalen lang
bestormen
bomen mijn gedachten
ook al vormen lippen zich
om woorden te benoemen
de tong blijft verstijfd achter
en hoor ik hartslagen
in mijn oren zoemen
zo ongeveer
dragen tranen het gemoed
een traag stromende fontein
die eeuwige leegte ruist
in ongenaakbare overvloed…
droom
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.053 De droom van het eens iets zullen worden,
iets nieuws te gaan doen,
me te onderscheiden,
het verschil uit te gaan maken;
de droom als drijfveer, de ambitie
als onuitputtelijke bron van levenskracht,
als anker, kapstok waar de tegenslag
van onderweg geparkeerd kan worden,
die droom als baken, als
hersenspinsel handreikend
naar een betere…
Een broer van iedereen
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.082 Mijn broer,
klein van geest
groot in geduld
en liefde voor
al wat leeft.
Van buiten wat anders
van binnen gelijk als wij:
opzoek naar vreugde
hartelijkheid en medeleven
Mijn broer,
vrolijk, zachtaardig en
nooit gehaast.
Een beetje langzaam maar
een levende vlam
van verwondering
in deze wereld.
Altijd vriendelijk
een broer…
lieve jongen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 813 uitgekleed
door zijn
mooie woorden
ligt ze daar
koud
gedwongen
voor geld
een vreemde
te warmen
om sieraden
en meer dan dat
af te betalen
voor haar
“ lieve jongen ”…
Als de stilte verzwijgt
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 302 als de stilte verzwijgt
over een lang verleden
dan heb ik zonder vergiffenis
tientallen jaren voor niets geleden
mijn ziel werd gekleed in naakt
maar niemand die dat zag
ik ben blindelings bewaakt
door een minzame lach
die alleen werd weerkaatst
in eigen schaduwlicht
om achter gesloten vensters
nimmer te worden verplaatst:
hij bleef…
Twijfel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 717 Als twijfel je vijand is geworden
en je onterecht iemand niet vertrouwt
waar is dan je hoop gebleven
de vaste rots waar je op bouwt
Wanneer je twijfelt aan je eigen ik
en angstig schuw je uren slijt
met in je achterhoofd dat duiveltje
dat je influistert ; je bent hem kwijt
Wat heeft vertrouwen dan voor zin
als je niet meer in jezelf of…
Vertel.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 337 Laat nu de duinen
maar eens spreken
van die zomer
van onze onstuimige liefde
Laat nu het zand
maar verhalen
van ons heerlijke samen,
van ons hand in hand
Van jouw gulle lach,
onze vingers ineen,
van ons liefdesgekletter,
iedere zomerdag
Vertel maar gerust
van die altijd maar
zonnige stranden,
van je heerlijk ontblote tanden…
In jouw lentehand
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 877 mag ik een stukje wandelen
zomaar, dicht naast jou
en wil je mij dan iets meegeven
uit je eigen bewogen leven
vertel mij
van jouw eigen vragen
de antwoorden die jij ook zoekt
die nergens beschreven staan
over de opwellende traan
het gevoel van verloren
dwalend langs de stilte
als een voorjaarsvlinder
vliegend in het rond
over…
krassen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 578 de krassen
op mijn ziel
geven mijn
gevoelens
abstract weer
Picasso zou mij
begrepen hebben…
- Magma -
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 163 Gesmolten is het ruwe gesteente,
bij zeer hoge temperaturen
het binnenste,
geraakt..de vluchtige bestanddelen
vloeibaar is het hart.
De lagere druk verschuift,
heeft de trots der aarde vast
Gloeiend rood,
bestaan de combinaties
het oppervlakkige
bepaalt de omstandigheden
hoogmoedig
schoon uw deel der aarde,
ontwaakt
kwetsbaar…
Als de stilte schraagt
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 216 terwijl mijn stof nog
door een zware deken
wordt toegedekt
blijkt in de hemel
een nieuwe maagd geboren;
naïef nog en onbevlekt
waar droefenis heerst
blijken bloemen te groeien
terwijl houten planken
nog moeten worden gezaagd
zie ik elders al leven bloeien
zelden ervaar ik bij het sterven
van de winter
de lente zo vroegtijdig ontspruiten…