226 resultaten.
het allerliefste
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 928 Misschien moet ik dankbaar zijn
voor alles wat komt op mijn pad
Het geluk wat nu mijn kant uitkomt
al het moois wat ik eens met je had
Misschien moet ik leren accepteren
dat je me in de steek hebt gelaten
Me gaan richten op mijn eigen leven
ik heb te veel lief om te gaan haten
Misschien moet ik je maar vergeven
voor al je leugens en je…
Fundamenteel
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.589 Ik kijk naar mijn broekspijpen en schoenen
terwijl ik ze aan heb,
en verbaas me dat dit ik is.
Ik is vast iets anders.
Maar wat?
----------------------------------
uit: 'Gedichten 1938-1998', 2000.…
Geluk, zo zedig en zo zeker
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.088 Geluk, zo zedig en zo zeker,
als water dat in glazen beker
zijn zuivere genuchte vat:
ik heb uw goede dronk genoten,
en 't heeft door mijne leên gevloten,
als van wie nooit gedronken had.
Mijn ogen wijd, mijn lippen open,
zijt ge in mijn aadren stil gedropen
tot de' allerlaatste', en béste drop...
Was ik de dorst'ge der woestijnen…
Samen spelen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 337 Netjes zaten wij samen in de klas
Jonge jongens: we waren met zo velen
De paters leerden ons samen spelen
En hoe schoon de jongensliefde was
Nu noemt de kerk dat antisemitisme
Ook dat is typisch het katholicisme…
Gelukskoekje
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.223 Dikke Pier had altijd honger
en dus had hij niet begrepen
dat het opgerolde koekje
dat hij ditmaal had gekregen
was bedoeld om er de boodschap
die er in zat voor te lezen
maar die had hij al verslonden
lang voordat hij die kon vrezen
Later zat hij op de pot
als knorrepot - ietwat benepen
waar hij nog die boodschap zag
die er zo fraai in…
akkoorden van vlees
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 350 aarzelend vechtend
tegen verlokking
van blijven liggen
blijvend slapend
tegen haar zij aan
waarom de dag in?
voelend tokkelend
tegen huid van haar
dij die soepel deint
beseffend genietend
tegen en met elkaar
zij beroert ook mij
spelend luisterend
in nakend licht naar
akkoorden van vlees…
Balans in het extreme.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 268 Evenwicht in het extreme
De wereld uitgesneden
langs sjablonen van het
blind geweld geweld, gevoegd
in voorbewerkte stenen,
ingelegd met specie
van het zwoegen,waar
geen bloed meer uit kan treden,
zelfs geen tierend mos, zelfs
geen onkruid welt op gave
bodem, niets dan dode licht
erboven, niets wat ons verplicht
raakt evenwicht, van aarde…
Brievenbus
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 356 Krant van vandaag
vol dood en overleven
de buurman zegt
zo is het leven
geboorte kaartje
Jelle is geboren
berichtje over leven
nieuws dat mij
kan bekoren
zomaar even
laten we elkaar
goed nieuws geven
dat is een hele klus
maar elke morgen
loop ik naar
de brievenbus en
wacht ik op een
bericht in de krant
waar ik niet
overheen…
LICHT DES LEVENS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik toef in een woud van rozenbomen.
Witroze schemer verzacht een zangersmond,
die overal klinkt, uit bloemen, op de grond.
Broederschap tussen elfen en gnomen?
Ach, hier blijven, nooit meer vandaan komen...
Geurige rozenadem zweeft soezend rond,
toont zijn zoete draaidans als eeuwige stond,
maar drijft me tevens naar de boszomen.
Mijn reis…
Huwelijk
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 536 Het huwelijk van Wesley en Yolanthe
Dat komt me nu de neus al hevig uit
Want, Portugese jurken voor de bruid
Toscane, koks en kappers, muzikanten
Na afloop van het feest tellen stagiaires
De gastendoekjes en de etagères.
----
Kosten noch moeite worden gespaard voor het society gebeuren van het jaar op 19 juli a.s…
De blaadjes
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 247 De blaadjes komen een voor een te voorschijn,
ze lijken zelfs een beetje bang: onstuimig maar toch
nog met ingehouden drukte, omdat ze niet te vlug
al helemaal daar willen zijn, maar eerder traag
willen genieten
van de warme zonnestralen, van de vriendelijkheid
van de mensen
die nu ook hun winterslaap vlug zullen vergeten.
De bakker groet…
wanneer een mens
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 272 "niet doen”, schreeuw ik.
het monster klauwt mijn ziel open
in één ademtocht word ik teruggeworpen naar de kamer
verduisterd in ieder klein verschil
oude boeken als daklozen, de schreeuw van een kruis
als schaduw
een engel op doorzichtig porselein, nooit bevrijd
ik zie kleine meisjes kruipen uit aangeraakte bladeren, van wat er nog rest…
veelbelovend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 de zon verzilvert
de ontwakende natuur
een gouden morgen…
De zon
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 152 De zon brengt een
glimlach op gezichten
je zou er warempel
van gaan dichten!…
In de paalhouding
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 191 het beroemdste levend standbeeld
siert niet de straten van New York
of de wandelgangen in Parijs
maar weet het publiek te behagen
met zijn luchtpriemende snater
tussen de warme kragen
langs duinmeer en moeras
in het land van wieken en water…
Lief gemis
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 885 Vannacht deed jij het deurtje open
ik wist niet hoe laat het exact was
Jij bleef alleen maar naar mij kijken
alsof je door mij heen iets zag
Tot ik het niet meer kon verdragen
tranen vielen onafwendbaar, omlaag
Jij klopte op mijn hand ten teken
van verbondenheid en om te breken
Ik kon niet met je meegaan en jij, lief
kon zoals altijd niet…
Voorjaarskoningin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Voorjaarskoningin
Op een steen in de diepte van de aarde
Zit Zij op en wacht in het duister
Een gevoel van onrust bekruipt Haar
dat het tijd is om naar boven te gaan
Langzaam en moeilijk herleeft ze
En vind de weg naar boven
Ze droomt van de opkomende zon
In een andere tijd
Wisten velen van haar bestaan
Doch zal ze nu naar Hem…
Explosie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 66 Schaduw verlicht mijn ziel
waar het zwart
van gal
onzichtbaar blijft
tot het moment
dat de bom barst.…
Kreupelhout
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 249 De reiger danst
met afgehakte poten
de merel zingt
met doorgesneden keel
de dichter schrijft
met haar ontstolen woorden
alleen de laster
is wat er blijvend blijft.
De liefde leeft
door haatdoordrenkte tijden
rivieren stromen
door een dijkdoorbroken land
het werk gaat verder
langs niet betaalde functies
alleen de laster
is iets dat blijvend…
WEEMOEDIG KWIJNMEISJE (2)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 172 Alice, de ogen zedig neergeslagen
Moest lachen om de rol haar toebedeeld
Later heeft ze -wat moest ze- nagespeeld
Wat anderen nu eenmaal in haar zagen
Ze wilde Eddy du Perron behagen
Maar deze had een ander afgodsbeeld
Platonischer, en op zijn ziel veel eelt
Hij wist Alice te pesten en te plagen
Ze dreigde zich van kant te willen maken…
Het jaagpad
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 308 Aan heimwee toegegeven ben ik voor even in m’n oude dorp,
loop langs het bruine water over het jaagpad naar de dreven,
zie nog m’n oom hangend in z‘n zeel op ‘t oude pad en tante
die aan de helmstok staat; mijn god wat voor leven was dat.
Vogels lokken met zang de zon over de rand van de horizon,
vieren geboorte van een nieuwe wereld, ik ruik…
Journal intime (school 11)
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 739 Ik zit in mijn etui.
De rits is open.
De klas is stil.
Mijn toets is klaar.
Mijn vingers ritselen.
Mijn buurvrouw zwoegt.
Black-out? Ze zucht.
Luchtig knip ik.
Ik verdubbel papiertjes.
Ik schrijf woorden en namen.
Ik gum ze weer uit.
Hij zit drie meter achter me.
Kijkt hij?
Schaar, gum, potlood, plakband.
Zijn ogen zijn licht blauw.
Ik…
Stiekem
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 1.077 Stiekem kijk ik om het hoekje
hoe je de was ophangt in de tuin
in je korte rok, soms zie ik je broekje
als je je strekt naar de knijpers aan de lijn
je bent gemeen, want je weet heel goed
dat ik naar je sta te kijken en ervan geniet
ik zie heus wel de glimlach op je lieve snoet
als je je omdraait en me zogenaamd niet ziet
om tergend de…
Teder het mensje
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 967 teder het mensje
in jouw armen
knuffeldicht geborgen
samensmelting
goud om rozenrood
nieuwgeboren morgen
broderiekantjes
vragende handjes
ontwakende glans
brabbelbabbels
zoeteliefjeszingend
wiegend een slaapjesdans…
Mijn hof
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 207 mijn tuin kent
stenen vierkanten
bij de vleet
omgeven met kunstgras
van een meter breed
vanuit de serre
aanschouw ik
deze rijkdom
doch ter volmaking
zoek ik een zijden
rododendron
ik zet hem dan midden
in mijn hof van beton
hij staat dan in de schaduw,
en gelijk mijn tuinkabouter
uit de brandende zon…
Capitulatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 met hoeveel kleuren ik ook schilderde
moest het roder met paars
om angstvallig vast te houden
aan wat teloor ging
overtuigd van ons zijn
kneedde en modelleerde ik
tot de oplossing willoos
verpulverde onder mijn handen
reikte ze toen naar
de schaduw van de maan
alwaar ik blaren danste op mijn voeten
om het leed te stillen…
Scrabble laat eigennamen toe
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 249 De scrabbelaar krijgt benedictie :
op namen geldt geen interdictie.
't Zal straks moeilijk gaan
om mij te verslaan :
mijn hondje heet namelijk Quixy…
koude morgen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 De zilveren kristallen van de ontwaakte ziel,
achterlatend op het raam van het leven
zullen op een koude mistige dag,
zichtbaar zijn voor heel even.
Een blik van onverzonnen waarheid,
Waar het vergruiste leven door heen schijnt
De zilveren kristallen op raam in de ochtendgloren
Mijn verloren adem welke aan de andere kant verdwijnt…
Wit marmer adert rood
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 142 het was een droom
mijn tijd voorbij
wit marmer adert rood
omzoomd met
windspelende violen
het kruis vertelt van dood
op het gepolijste vlak
in doorzichtig glas
vazen bloemen mijn graf
ik ben geweest
maar nog vraag ik me af
wie mij de zwarte tulpen gaf…
ik ben het leven
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 370 ik ben de wind om je oren
nog voordat je werd geboren
ik ben de zee aan je voeten
de blauwe luchten en de wolken
ik ben de aarde onder je benen
de oever die het meer omrandt
het verlangen dwars op alle stormen
ik ben het leven al eeuwig doorgegeven…