De blaadjes
De blaadjes komen een voor een te voorschijn,
ze lijken zelfs een beetje bang: onstuimig maar toch
nog met ingehouden drukte, omdat ze niet te vlug
al helemaal daar willen zijn, maar eerder traag
willen genieten
van de warme zonnestralen, van de vriendelijkheid
van de mensen
die nu ook hun winterslaap vlug zullen vergeten.
De bakker groet, doorheen de geuren van het verse brood
dat nu heel anders smaakt dan in de koude dagen.
Weet je wat me nu ineens te binnen schiet? Toen ik nog
kind was en de zomers eindeloos leken, was ik soms verheugd
om het brommen van een vlieg. Die zijn nu
nog nergens te bespeuren.
De lente viert nu feest, en ook mijn ziel wil zingen.
Geplaatst in de categorie: jaargetijden
Wat blijven jeugdherinneringen sterk in het geheugen, al zijn ze nog zo nietig en klein!