207 resultaten.
1001 nacht...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.397 Lieftallig zei je: ik kom je ontvoeren
Ik dacht, die man is ernstig over zijn toeren.
Me eindelijk verlossen van die benauwende sleur
Ik had zo mijn bedenking van, die stelt me weer teleur.
Tevens me koesteren als een prinsesje, een droom
Je maakte dat waar, zonder schroom.
Perplex stond ik uit pure verbazing
Ik kreeg een prachtige sprookjesring…
's Levens Beker
poëzie
2.0 met 7 stemmen 4.132 Laat smaragden en saffieren
's Levens brozen beker sieren;
Laat robijn en diamant
Schittren om zijn gouden rand;
Laat hem roos en anemonen
Met het geurigst kransje kronen;
Laat de tintelende wijn
Gloeien door zijn kristallijn;
Laat hij tot de boord geschonken,
Vrolijk schuimen, dartel vonken,
En verlokken oog en hart;
Laat hij met zijne…
CDA (H)
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 915 Verbazingwekkend werkt het muizenbrein:
Zo bleken laatst een aantal grijze muizen
Bereid te zijn hun hoofdmuis te verguizen
Omdat die muis opeens te grijs zou zijn.
Nu is een nieuwe hoofdmuis aan de beurt
Die uiteraard weer net zo is gekleurd.…
wit
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 532 vreemde gezichten
achtergelaten
in de straten
van mijn stad
zielen vergeten
op de uitgesleten
wegen
van mijn hart
wie ik lief had
zo lief
zijn achtergelaten
op het pad
van mijn leven
bewaken mijn geluk
mijn verdriet
mijn tranen om even
soms kust
kust hij mij
waait voorbij
als een herinnering
aan mijn vergeten zielen
en rust…
De man van boven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 231 Het baken van vertrouwen en moraliteit
liet zijn onderdanen struikelen
keer op keer
en alles veranderde
toen het grote zwijgen
zijn vlucht had genomen.…
Verdwenen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 840 Alsof de regen
met ons meeging,
alsof de zon
verdween,
alsof er niets meer mooi was,
je ging
en deed dat alleen,
terwijl:
de zon daar achterbleef,
de warmte eveneens,
een rilling loopt over mijn rug,
omdat,
de regen met ons meeging
de zon vergat te schijnen,
zo liet jij ons achter
door simpelweg
te verdwijnen,…
de rust van september
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 162 nu komt de natuur tot rust
lage zon verlengt schaduwen
avondnevels verdoven dagen
dempen het goud van afscheid
bomen verliezen hun pracht
kale takken buigen in de storm
daar is hoopvol leven verborgen
in de kille en donkere grond
maanden van felle verstijving
en sluipende dood trotserend
kiemend in de levenswarmte
van de klimmende lentezon…
Ik ben een zuster van Ayaan
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 841 aarden wil ik in dit jonge land
van koeien en klei
de rode regen vergeten
stollend op koude kinderlijven
leer mij spreken met uw tong
talen naar nieuwe klanken
lees mijn droeve lied
en de poëzie van K’naan
maar snijd, nee snijd mij niet…
Jaarringen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 227 De tijd heeft mijn bast afgepeld
het verwonde vel over mijn geest,
een lang verhaal in jaarringen verteld,
kwetsbaarheid van onbehandeld hout
door bijl en beitel menigmaal gefreesd,
tot er niets te pellen overbleef, bewerkt
uit ruwe staat, te lezen in de oude zonden,
diep geworteld tot in de ruggegraat,
in de laatste nerven wordt het koud…
Heldendaad
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 256 Lieve mensen, hedenavond
is het met de mensheid
toch nog goedgekomen
het einde van de wereld is
goddank voorlopig van de baan
er heeft vandaag weer iemand
naar zijn eigen angst gekeken
en het toch gedaan.…
Overhoop
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 152 Hoop is ernstiger
dan ik zelf ooit had bedacht
zo vlak bij humor
hoop is ook veel meer
dan vrolijk optimisme
het houdt mij staande…
Als Pavarotti
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 941 En zo bood ik in een bootje
jou een serenade aan
met madeliefjes - rozenblaadjes
die de wind er zou verwaaien
en ik pakte mijn gitaar op
ging als Pavarotti staan
om je te vragen in een liedje
of jij met mij wilde gaan
Of jij hier liever nog dan ik mijn lief
door maanlicht wilde varen
wilde varen - wilde varen
over rozenbottelzee
of jij…
Maskers
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 160 Maskers
Bedekt, bedrukt
de uitdrukking afgelegd
gevormd voor het gelaat
van klei, hout
of andere creatie
met open mond en
holle ogen,
zonder jij of ik relatie.
Vermomming geborgen
een laag op het gezicht
herbergt,
via ogen door gangen
de ware gezindheid;
achter een muur
van onherkenbaarheid
huist de ware identiteit.…
ontkracht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 216 wat jaagt je door stormige zwarte nacht
doet je bijten van iedere rijpe vrucht
zonder ooit een boom te planten
zo hopeloos op weg naar je graal
nu alle mythes opgeblazen zijn
wat rest er te geloven
zoek niet in donkere hoeken
tussen spinrag en bederf
de honger in je oogopslag
hoe je uitzinnig feesten wil
danst met starre gestolde lach…
Hoor je paradijsvlegel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 wie wil er nu gelukkig zijn
zoals het kind in mij
met een broodje op het strand
een zeldzaam wit puntje met ham
en wit strandzand dat knarst
tussen de tanden
zoals wringen tussen
het eeuwige verlangen
en de bizarre werkelijkheid
in tedere handen
ik wil daar liggen huid tegen huid
en alle droeve ogen naar de sterren
zenden…
am Bach
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 556 Brekend met de wetten
in muziek, zoekend
naar nieuwe balans
tussen klank en stilte
Vechtend met de liefde,
wijkend zodra jij haar zag
Maar zij gaf jou de noten in,
de maten en de ritmen
Dromend met de stemmen
fluisterend in de stroom
Je ‘Szene am Bach’
werd er geboren
Worstelend met je gehoor –
hoe kon je zonder?
De tonen waarvoor…
zweeft
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.498 Jij snapt al mijn nukken
ziet mijn onzekerheid
De vragen in mijn ogen
Je kent me al zo,n tijd
Jij koestert en luistert
heb altijd veel geduld
Moet lachten om mijn humor
niets blijft voor jou verhult
Jij blijft met mij verbonden
ook al zijn we niet bijeen
Een band voor het leven
zo staan we nooit alleen
Jij hoeft alleen te kijken
de…
Parels.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 226 Woorden aaneen geregen
zoals parels aan een snoer.
Herinneringen van mooie
en verdrietige momenten.
Door verleden en heden
als ketting tot een geregen.…
Mis.
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 365 Misschien is het
omdat je me te vaak
bent vergeten
Het kan ook zijn
dat je me
niet vaak genoeg
hebt gekust
Maar binnen in mij
is het zo leeg
word het steeds kouder
ik mis je aanwezigheid
je hand
je schouder…
Vandaag
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 264 Een heel speciale
gewone dag
met iets meer van vrijheid,
ondanks regen en wind.
Soms vinden we iets terug
in de kieren van de
beginnende herfst,
in de herinnering.
Het is niet vast te houden
net zo min als de wind
of de wolken.
Het is goed zo.…
De harde waarheid
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.478 Even hield ik me vast aan een klein strengetje hoop
maar dat is nu gebroken.
Mijn maag zit nu in de knoop
de harde waarheid is uitgesproken.
Beter worden zit er niet meer in
dat kregen we te horen.
Behandelen heeft ook geen zin
zonder de strijd aan te gaan hebben we al verloren.
Maar papa ik wil je nog niet kwijt
er valt nog zoveel te beleven…
herfstnachten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 199 overdag kleuren ze de herfstafel
kabouters
met kruiwagentjes
elfjes
met vleugels van satijn
goudgele bladeren
krullen
kinderoogkes
die smullen
en
het zekere weten
oma heeft het zelf gezegd
.........
om twaalf uur in de nacht
als het donker is
gaan de lataarntjes aan
komt
de herfsttafel
tot leven
ze blijven wakker komende nacht…
Somberen.
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 333 Als jij zo
oeverloos somber denkt
enkel het zwart ziet
en ik zie geen liefde
in je ogen
zakt mij de moed
in de schoenen
ik moet ze trouwens
nog poetsen
zwart…
Dronkenmanspraat
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 459 Kolderiek periodiek (nr.9 uit een reeks van 100)
Zegt de man tegen de kastelein:
"U noemt het een drankprobleem...
Ik noem het een storm in een glas whisky!"…
Onder het wit boeket
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 205 je ging voorbij
langs rode rozen
je vrienden op een rij
onder het wit boeket
met liefde door je naasten
op de kist gelegd
de bloementuin
waarin je bent ontslapen
geeft jou de laatste wake
wij delen in herinnering
het mooiste waar het jou om ging
van mens tot mens te kunnen praten…
bladerloos
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 242 tak voor tak
heb ik alle bomen
tussen ons
ontdaan van groen
maar nog steeds
geen bos te zien
bladerloos kijken we…
- Ridi Pagliaccico -
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 219 Pagliacci van droevigheid
rondreizende acteurs,
als clowns of paljassen
door alle arieën
van ons leven zwemmend,
begrijpen wij beperkingen
zonder te verdrinken
waarna een luid applaus opklonk,
voor karakters die deel uit maken,
verbazingwekkend, ja soms hilarisch
de overeenkomsten van bestaan,
tussen toneel en werkelijkheid
Onszelf…
Zuiders temperament
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 5.086 Blikken, een kus, je hand vastnemen
Weinig woorden, lichaamstaal vertelt ons voornemen.
Je trakteert me op een colaatje, een lief : dank je wel
Alcohol behoeven wij niet, ons hart klopt zo wel snel.
Gezellig tafelen, niet over, wél naast elkaar
Eenvoudige gebaren getuigen van wederzijds respect, klaar?
Langzaam maar zeker stijgt de spanning…
Gun me een glimlach
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 318 Gun me een glimlach
met zo'n glinstering
in je ogen,
dat maakt mijn dag
Gun me een glimlach
van oor tot oor
met de tanden bloot
ik wou dat ik het vaker zag
Gun me een glimlach
onbezwaard
vanuit het hart,
daarvoor heb ik ontzag
Gun me die glimlach
en je krijgt hem terug
waar dan ook,
de hele dag…
een parachutist
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 290 een parachutist
aan een zijden draadje
die kruisspin…