167 resultaten.
Relatie.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 562 We waren 9 maanden bij elkaar,
zo gelukkig, de wereld leek zonder gevaar.
In de winter bloeiden de bloemen.
Tussen de sneeuwvlokken hoorde ik de bijen zoemen.
Maar toen de lente was gekomen
Vielen voor mij ineens de bladeren van de bomen.
Het waren grauwe dagen.
En de zon scheen nog maar bij vlagen.
De waarheid kwam naar boven,
Ik wilde…
Ingeving
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 239 Ze zitten rond de tafel
in de dagopvang
te peinzen wat te schrijven
op een afscheidskaart
als één van hen
een inval krijgt
met glanzende ogen
de stem overslaand
stamelt hij
in een treffende flard:
wel uit het oog
maar níet uit het hart!…
rook
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 454 de rook dringt
binnen als een
warme mist
die het leven
laat varen
in een lage
list
die vervloekte
in het heden
zoekt
en als de droeve
dronkaard in het
donker doet…
gat in de lucht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 ik sprong in het gat
tussen toppen van bomen
en toen was er lucht…
Vrijheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 Bloot praalt het regenland
stom en zwijgzaam
straalt vinnig en zeker
donkere tralies
voor een niets vermoedende nacht
erotisch gemompel van de goegemeente
kooit de eenzaamheid
van een te vroeg geboren morgen
overspoeld een macht van veelheid
aan spermaciden
de overbelaste waterzuiveringsinstalatie
rekent af
tijdens een niets vermoedende…
woonst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 109 goed kunnen aarden
daar, binnen mijn gezichtsveld
torent thuisgevoel…
Menselijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 Stenen worden gestapeld
gemetseld tot een muur
om ons te beschermen
tegen kou en wind
de muren worden omgeworpen
met de stenen wordt gegooid
wij staan weerloos in de wind
en deppen onze wonden
geen hart bevat de warmte
om muren te beschermen
in omzien naar elkaar.…
Bijdehand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 61 Opkomende bries
populieren ratelen
altijd bijdehand…
Verdriet
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 934 Verdriet
Zelf zou ik willen dichten
over een verdriet van mijn onbekende broer
ergens diep ver weg begraven
oostwaarts, slordig, haastig,
zonder herinnering
Als ik eraan denk
breek ik in tweeën
Ik vertrouw het je toe
Het doet pijn. Gruwelijke pijn
als een naald in mijn vlees
onverdoofd
Er op aanspreken kan ik niemand
Niemand van…
Broekenjaagster
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 90 O, de zomer was heet
evenals blonde Greet,
die op mannenjacht was.
Het was duidelijk, dat
ze een manziekte had,
waar ze niet van genas.
- Maar ze dacht: 'Het zit mee:
met m'n decolleté
breng ik hoofden op hol!'
Och, hoe heet kon ze zijn.
Toch vermeed ze de schijn
dankzij haar parasol.
- Doch ze keek op d'r snuit,
want ze zag er niet…
Plasgootje.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 273 Ons autootje
Heeft een plasgootje.
Want rij je door de plassen,
Dan moet je hem later wassen,
De plas loopt weg door dat gootje.…
Het was niet mijn stek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 153 heb als jonge loot
het bos zien groeien
in seizoenen bloeien
samen ringden
we de jaren in
voor en tegenspoed
tot kreun en steun
het bladgeruis
ging overheersen
ik zag ze vallen
in de laatste zomerstorm
geknapt als lucifers
mijn bos is weg
ben kwetsbaar en alleen
de wind jaagt langs me heen
ze hebben me gestut
verplaatst…
Damrubriek
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 615 schoon het beschrijven
van wit en zwarte schijven
op een houten bord…
Bomengekrijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 223 Dat het met de bijen bergafwaarts gaat
is erger dan de autocrash van lady Diana,
dat men in de media zwijgt over de ten dode
opgeschreven ijsberen en liever kletst over
de geheime minnares van Marco Borsato, die
het ook schijnt te doen met Barry Hay, vindt
men belangrijker dan de vervuiling van de aarde.
In China spannen ze de kroon, daar…
Ik dus
gedicht
2.0 met 24 stemmen 7.704 Op school was ik geen al te vlotte prater,
Er school in mij een introverte solipsist;
Ik wist dat ik als enige iets werk'lijk wist
En viste liefst in 't allerdiepste water.
De medemens, voelde ik diep, was geen confrater
Maar slechts een favel, aan mij opgedist;
Het levend wezen was aan mijn persoon verkwist.
Zo werd ik bij mijn klas per…
Buitenspelval
snelsonnet
2.0 met 4 stemmen 316 Ik ken een beetje voetballen, dat klopt,
de bal is rond en hij mot blijven rollen:
dus Cruijffie laat zich door geen raadslid dollen
als Tscheu door de commissie wordt gestopt.
La Ling doet mee, dat speel ik op de man,
als ik niet scoor hep niemand er wat an.
---
Het seizoen moet nog beginnen voor Ajax, maar Johan Cruijff dreigt nu al…
Harteloos
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 326 toen ik je mijn hart gaf
durfde ik niet te kijken
en zag daarom niet
dat je het niet aannam
nu bungelt het daar
want ik had het al losgelaten…
het licht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 434 nu dooft het licht
voor altijd uit
in de late lente
van een verzwakte
bruid
die zeker naar
het verleden
ziet
waarin men het
laatste leven
aan de lage
luchten liet…
“Uit het niets”
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 Uit twee ongelijke
stenen vonken van
vuur, ontstaat de
pijn en warmte waar
jij op mijn huid ontdooit,
al spelend plooit een
naam zich tussen navel
en je haar,proef het
vlees en bloed, daar
waar ik de onzichtbare
tintelingen vermoed.
Overloop het water op het
late uur of in zeven sloten
tegelijk, waarvan waarachtige
rivieren…
Kosmonaut
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 436 De hand gold altijd als precieze schaal,
geijkt bij 't vrouwelijk gilde,
op haar taak berekend het totaal
te wegen van wat zij wilde.
De duimen gaven de kilo's aan,
de wijsvingers de ponden,
de pinken bleven bij de grammen staan,
terwijl in de palmen de totalen stonden.
Waar alles onderhevig is aan zwaartekracht,
laat dit zich zo niet…
Even
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 368 Kon ik maar even
weer baby zijn
oorspronkelijk,
ongemaskerd puur.
En dat ik dan kon
worden gewiegd
door moeder
die mij troost, mij
liefdevol
in slaap
sust.
Me knuffelt,
me geruststelt,
zegt dat
het allemaal weer
goed komt.
Kon ik maar even
leven zonder de zorgen
van vandaag.
Kon dat maar,
even……
Met andermans rijkdom
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 199 gevuld met andermans rijkdom
schaar ik me ergens waar het licht
geen bijval kent, het ontmoeten
of het ontmoedigen ervan herkent
de tijd die ik in mijn zakken draag
leeg zoals de kruin waar geen
vogel in rust is de ruimte onbeperkt
aanwezig, geen afbakening die me
kent al hoor ik wel het schreien
van mijn lief, ze is me kwijt zegt ze…
gevoed door de blaren
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 248 waarom zou ik je
nog tonen
waar de wind schuilt in huis
wanneer het bulderen
begint
het kind hokt in hoeken
tussen niet goed
en verkeerd
verdunt zich in woorden
en wat het bloed
met haar doet
het raam houdt de nacht vast
drijft de meeuwen
uit haar hoofd
ik was de maan en het galmen
van het water
terwijl het zeezout…
Een cirkeltje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 85 Een cirkeltje maan
tussen vluchtige wolken
op klaarlichte dag…
Stilte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 136 Stiller dan stilte
zijn gedachten
in mijn hoofd.
Stiller dan stilte
is mijn stem
zonder klank.
Stiller dan stilte
is de ziel van
mijn gevoel.…
VRAGEN AAN VADER OP VADERDAG
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.430 Op deze wereldse feestdag
die geheel gewijd is aan u
komt u meer in gedachten
dan op andere weekse dagen
en heel wat vragen borrelen op
en spui ik gewoon via dit medium
Was u tevreden over 31 mei j.l.
met al uw kinderen rond het graf?
Bent u alweer prettig geklikt
aan onze moeder, wijlen uw vrouw?
Bent u nu wel welkom
bij uw schoonfamilie…
Distichon 46 Arme Eva!
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 278 Met Eva is iets heel erg mis:
ze eet van alles maar geen vis.…
Schimmenspel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 66 [Haiku]
schaduwen scheren
over het windstille meer
een vlucht rietganzen…
Training
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 189 We zijn vandaag naar Kunduz afgereisd
om er politiemensen te gaan leren
wat voorrangsregels zijn en foutparkeren.
We staan daar ook op Mullahs dodenlijst.
Gelukkig een, en Uri zei het zo:
“Verantwoord en aanvaardbaar risico”.
----------------------------------------------------
Vandaag reizen de eerste politietrainers naar Kunduz.
De Taliban…
Godin van de Fado
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 245 Als gewillig prooi
houdt zij mij in haar greep gevangen
weemoed en vreugde triomferen
als een sirene
met weelderig gestrekte armen
tilt zij op en toont mij
ver boven haar lichaam uit
aan het water
en de avondrode horizon
brandende ogen branden
steken in vuur en vlam
geketend sleept zij mij
over straten en trappen van Alfama…