Alle inzendingen, jaar 2012, week 15

een hunkerend verlangen Eenheid Liefde Licht door aards beweeg gevangen maar nooit in geest gezwicht voor onbegrip en spotternij meewarigheid of hoon: niet bang niet tevergeefs reikt elke hand naar Liefdes' Licht naar heelheid yin en yang…

we zijn het allebei maar willen het niet zijn blijven ver weg van de pijn want eenzaamheid is beter alleen dan echt te zijn…

Hap in regenboog beekforel waant zich even wereldkampioen…

Hap in regenboog beekforel waant zich even wereldkampioen…

‘s Zaterdagsavonds, zo tegen half 1, ging steevast de voordeurbel. Ik opende de deur, en daar stond ze dan: mijn buurvrouw, als een Medusa. Haar wijd opengesperde ogen, haar lange grijze haren los uit de knot van overdag, langs mij heen kijkend alsof ik er niet was, priemend de lange gang in kijkend, riep ze dan dat er nog hogere machten…

De Noor Anders Breivik, die 77 mensen vermoordde, wordt door psychiaters toerekeningsvatbaar bevonden. De vaklui zijn zijn psyche gaan doorgronden: “Al heeft hij bijna tachtig man vermoord, Wij vinden deze jongen niet gestoord, Wij hebben Breivik heel normaal bevonden.” Had hij ze alle zeven op een rij, Dan was die middag ook geen schietpartij…

Ik zag vanmorgen de gestalte van de opgestane Heer in wat we lazen en in wat we hoorden de nieuwe Adam heeft mijn ziel geraakt mijn leven tot die nieuwe mens gemaakt toen ik me in de omstanders verplaatste hun blijdschap en verwondering me eigen maakte, de rennende discipel hijgde hoorbaar in mijn oor. Met allen die rondom mij stonden…

Ik voel wel hoe je telkens naar mij kijkt op mij aast en gluurt wanneer ik op mijn zwakst ben In duistere nachten, in de diepte van de nacht overdag op stille plaatsen en op vrolijke dagen, ik zal je niet ondermijnen Ik voel het geprikkel in mijn zij in mijn ziel en in mijn hart het geworstel heen en weer, laat je toch zien ik aanschouw waartoe…

Bij hobo en fagot hoog aan de hemel na al die regen zonneklaar een blauwwit duel om ver weg te dromen…

Ik ben soms mijn woorden kwijt en dit tot mijn grote spijt, want in woorden voel ik mij geborgen en niet te kunnen spreken baart mij zorgen. Maar dan weer vind ik mijn zinnen, de berg in mij weet ik te beklimmen. Achterom kijkend of vooruit maak ik van letters mijn buit. Al ben ik thuis of verre oorden in een gedicht weet ik mij te verwoorden…

De dagen slijten de jaren Duizenden schoenen het toneel Alles echter gecorrigeerd Nooit was het teveel Tijd heelt veel wonden niet alle Medici de meest van alle Daar zij dus voorhanden hebben Liefde voor hun vak 't Verdriet in dagen van de week Onuitgesproken geheimen Bigg'lende geharde tranen Stuit'rend tot de kern Gepelde…

Gezang 223, oude hervormde bundel (1938): 'Als ik Hem maar kenne Hem de mijne weet' Wat weet je dan? wat leer je dan? van je zelf! van je eigen leven! van je eigen unieke ik! geschapen naar Gods beeld! Als je uitsluitend je leven buiten jezelf wilt zoeken in Jezus Christus je enige zaligmaker, een totale overgave, wie of wat…

Waar de nacht Allesbepalend was, Voorgoed verdrongen Het oude licht, Wordt voorzichtig Het deksel Van de dag gelicht Liggen boten Loom te dromen En begroeten meeuwen Het nieuwe ochtendlicht Spilsluizen, Groningen, 11 april 2012…

er zit geen vreugde verborgen in mijn vergankelijk bestaan, slechts de spreker in mij dept het bloed met woorden die de leegte omarmt geen reizen naar het ontstaan van leven waar de dood zich vergewist van het eeuwig dragen van dit maatpak dat kleurloos de streepjescodes accentueert de blauwdruk, gesneden op het scherpst van de ziel…

Nixon kwam terug uit de dood als spindoctor gaat hij nu adviseren misschien bij onze Haagse heren want de nood is daar wel groot We stellen hier nu vast iedere politicus komt uit de kast…

leven wolkte voorbij aan een stralend blauwe hemel zagen schaduwen passeren maar zij raakten ons niet gaven slechts een extra accent aan het licht van de zon volmaakt was onze liefde tot dagen gingen korten de lucht zijn kleur verloor en grijs de overhand kreeg nog zijn wij vrienden maar het licht zal nooit meer zo intens…

Ik trek mij terug en wacht. Dit is de tijd die niet verloren gaat: iedre minuut zet zich in toekomst om. Ik ben een oceaan van wachten, waterdun omhuld door 't ogenblik. Zuigende eb van het gemoed, dat de minuten trekt en dat de vloed diep in zijn duisternis bereidt. Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd? -------------------------…

‘Joël Jablabla is op vrije voeten.’ ‘Obama wordt door Nixon bijgestaan.’ Zo laten de politici zich gaan. Men vraagt zich af of dit wel had gemoeten. Maar vraag je: ‘Is dit slecht voor het metier?’, dan ga ik daar dus lekker niet in mee.…

De vogels zingen een lentelied geboren, luisterende ziel.…

Ik kwam niet uit een kunstenaarsmilieu Maar tekenen dat was mijn lust en leven Om rekenen en taal kon ik niet geven Ook alle andere vakken werd ik beu Glasbrander-glazenier was minder sneu Vrij kunstenaarschap echter was mijn streven Ik las wat Tolstoi en van Eeden schreven Door Chris Lebeau werd ik wat minder bleu Ik groeide en ontwikkelde…

Hoe kan het ons zo raken, Dat de ander niet is te genaken. Hoe je het ook probeert, Het gaat steeds verkeerd, Om van slag te geraken. Let wel, het zaligmakende Is ook niet altijd nakende.…

Allure met grandeur Blok na blok na blok In drie volle lagen Reikend naar de hemel Visie van de meester Aangespoord verdriet Voor de verre toekomst Vastgelegd in heden Terwijl de rivier stroomt Lengte van eeuwen Het verdriet zich koestert In warmte van rotsen Dragen offers 't verdriet Onder traan-gewelf Immer terugkerend Door huilende…

Het kind dat ik was stapte door bossen en gras rook de geuren zag de kleuren droeg zijn kindervreugden en -tranen van gehucht tot gehucht.…

hoe ik ook met een penseel de tranen uit jouw gezicht veeg steeds verschijnen ze weer vol woede is jouw blik verbazingwekkend want zo had ik de contouren niet opgezet vol overgave schilder ik je rustig omlijn met liefde jouw gezicht kus met penseel je beide wangen…

Nostalgie is schuilen onder de paraplu van het verleden…

In Leeuwarden dreef op 1 april een neplandmijn in de Westersingel. De burgemeester en de politie willen nu de daders opsporen. ------------------------------------------------- Zo 'n nepmijn die in Ljouwert aan komt drijven, Wordt overal ontvangen met een lach. Daar vreest men ondermijning van gezag, Zodat men dat de daders in wil wrijven…

het leven presenteert de rekening totter dood en wellicht ook daar na…

Masker op speel maar de clown laat de mensen lachen ook al ben je down Masker op niemand ziet je verdriet maak de mensen blij je pijn zien ze tóch niet Masker op, Masker af de twijfel slaat toe al die lachende gezichten maken je soms doodmoe Masker af je zit gevangen in een val mensen lachen niet meer zien je tranendal…

Zie haar zitten een gespeelde glimlach eenzaam gebroken alleen op de wereld in een groep zie je haar dansend door het leven gaan haar voeten bewegen haar hart zwijgt van ellende tranen van geluk stromen over haar wangen wordt fout gedacht verdriet laat ze lopen in het holst van de nacht zwart net als de put waarin ze gevallen…

In hoeverre je echt bij me bent wanneer je leeft in mijn gedachten durf ik niet uit te leggen door middel van de geschriften het oude schrift staat vol met citaten die ik ooit schreef voor mijn hart een verlangen naar authentieke devotie en ware bezinning voor mijn lusten het grijze schrift heeft veel hiaten die ik verzwolg met mijn smart…