Alle inzendingen, jaar 2012, week 17

zag je hand die zwaaide zoals een vogel draaide voordat hij dook snel opklom naar de hemel en in een verre horizon vervloog maar je vingers wenkten kon je nog eenmaal liefde schenken oplichtend afscheid in de avondzon geen vlucht maar rust zij keren morgen veilig terug…

Ondanks zijn plek tussen de artistiekelingen Van Labbertong liep Remko weer in het gareel Hetgeen te danken was aan financieel gestreel Vanuit de plaatselijke zakelijke kringen ‘Een eerste plaats is weliswaar nog niet reëel’ Meldde de sportrubriek in de lokale krant ‘Het uitzicht echter op promotie is riant, Support dus onze jongens in het…

wandeling in het park bomen in takken, door de zon gevangen en ik denk aan welke wil ik hangen dan het besef hier komen kinderen spelen daarnaast, een laatste gedicht opgehangen aan een tak dat is toch geen gezicht…

Zodra de steen er ligt herneemt zijn lot haar loop. De steen weet niet van opgeven: hij herhaalt zich; zijn blinde hoort hem. Deze weet vooreerst nog niet wat te doen met wat hem vreemd is. Hij legt beide handen op de toetsen, hij herhaalt wat hem is geleerd. Hij brengt wijzigingen aan; hij herneemt zich, raakt ontroerd. -------------…

De OBP blaast zo hoog van de toren Dat een grote limonadefabrikant Vermoedelijk een kort geding aanspant Omdat zij niet bij burgers willen horen En Elco baalt er dan ook nog eens flink van Dat hij meelift op de goede naam van Brinkman…

Wij bleven onveranderd trouw aan 't heden; Zij zijn het, die nu bij ons willen zijn, Zich redden uit hun donker en 't verleden In onze zaalge avondschijn. Weer niet hun dorre handen van de zomen; Hun ijdel lijf heeft geen gewicht of vat; Alleen in de' onlust der slaapwandeldromen Benaadren ze onze tastbre schat Met halfbewust en machteloos…

Bij het debatteren Wil men enkel proberen De ander met verhalen Onderuit te halen En te provoceren. Maar bij de dialoog Acht men de ander hoog.…

Zomaar even binnenwippen voor een bakkie leut of gezellig even nippen aan een glaasje neut. Zomaar even een boom opzetten over, ach, het maakt niet uit je zinnen even verzetten je bent er even uit. Zomaar even samen koken voor de gezelligheid daarna een sigaretje roken niet letten op de tijd. Zomaar even samen huilen om iets op de…

ik grijp deze wereld niet bij de knoppenloze stengel die als gebeente zonder merg schokschoudert na de eerste oohs en aahs van mooie tulpen uit Amsterdam, mevrouwtje en lekkere asperges uit volle Vlaamse grond en toch wel een rare gast die Breivik -waar ging deze winter ook weer overheen?- ik eet van deze wereld niet meer mee ik heb haar…

Denkend aan jou zie ik prachtige ogen en een heerlijke mond in een stralend gezicht. Jouw blonde krullen en prachtige lijf zijn opwindender dan elk erotisch gedicht. En als je me kust en mijn lichaam verovert met je stevige, strelende spelende handen, dan is het gedaan met beschaving en rust en zal ik mij graag aan jouw hartstocht…

Mei 1945, Nederland bevrijd Waar 5 jaar op moest worden gewacht Wat waren de mensen verblijd Ondanks de ellende die de oorlog bracht. Vijf lange jaren van onderdrukking Onbeschrijfelijk leed is er geleden Dood en verderf waren niet gering Bombardementen op vele steden. Jodenvervolging, gewelddaden Hongerwinter, gebrek aan alle dingen Vele…

Een schaal vol genegenheid Een doos vol liefde Een theekist vol geduld Een fles vol verdraagzaamheid Gezamenlijk vormen zij het cement Waarin jij gegrondvest bent In liefde opgedragen aan Albert ter gelegenheid van zijn 25e verjaardag 24 april 2012 - van je vader…

Over het lichaam droeg ze een oude jas zacht getint, met flets versleten patronen Je zag direct dat ze intens verdrietig was strakjes zouden ze haar, als altijd, honen Aan ‘t lichaam, verstopt onder haar jas, zagen haar armen nimmer iets van zon Door het continu getreiter van haar klas sneed ze daar als ze ‘t niet meer aankon Om het lichaam…

nog steeds zie ik omhoog, iedere avond weer daar in het oneindige ligt het antwoord dat zegt; alleen ik weet meer heb mij daar mee verzoend het is goed vaak de vraag te stellen; wie ben Ik dan keer op keer inzicht omvatten is niet te tellen zo duidt de atmosfeer jij bent, doch als een voorbijtrekkende pauwenveer…

Brinkman een grote man die klein begint in een soort electoraal monopoly van Brink tot Kalverstraat allemaal onafhankelijk allemaal burgers allemaal partij Brinkman is niet van de act is van het respect dus verdient dat ook!…

ik zal de woorden voor je bewaren lieve woorden van weleer zodat je me niet meer hoeft te vragen want dat doet nog steeds zo'n zeer ik geef de zinnen aan de reden die onthoudt ze dan met trots het zoete minnen blijft vermeden eens was jij voor mij mijn rots ik stel geen vragen aan het zonlicht geef de toekomst aan de wind wil de last…

en ik denk ik schrijf ik droom schep mijn wereld zonder vragen dicht ik het licht door het lommer de kruin van de bomen want, er wonen vogels in geweven nesten van gevonden resten tal van takken ik teken de zon in 't hemelsblauw en als het donker is laat ik de maan een stukje zakken ik dans mee op de golven van mijn kostbare…

Onderscheid mag je niet maken verschil mag er niet zijn toch vindt minister van gezondheidszaken dat er verschil moet zijn. Daar waar je vroeger ziekenfonds was of particulier zat verschil in behandelen, de deur op een kier nu in deze tegenwoordige tijd maakt men ook al voor de hogere inkomens uit naar welke arts je gaat. Maar: verschil…

een vrolijke wereld spat uitéén ze kleurt de banen rond haar rust en kust mijn witte vlag ik geef me over aan de liefde voor bestaan vol feestelijke stukken in dit kader kan ik zo veel aan…

Met de harde wind pal tegen een aalsgolver in zijn element…

Albert Heijn is binnen een week al door de miniatuurtjes heen, die bij een reclameactie cadeau werden gedaan. Kinderen konden daarmee zelf winkeltje spelen. ---------------------------------------------- Je vindt het leuk om winkeltje te spelen, Dus spaar je winkelspullen in het klein, Je moeder koopt zich arm bij Albert Heijn, Dan blijken…

Immense zee van emotie, angstvallig in verlangen, door de eeuwige jaren heen, vele kwetsbare ondergangen. Krachtig onzichtbaar schild, zet zich vast om mij heen, teruggetrokken in mezelf, stille roep, heel sereen. Heldere kleurrijke regenboog, weerkaats jij op mij neer, stralende zon in jouw lach, een blij ongedwongen sfeer…

het jonge blad nam licht van de zon legde in groen het mozaïek van de lente knoppen gesneden in een variatie aan kleur prematuur nog de geur wachtend op warmte van heden met een explosie van schoonheid bloesemt het land weer zijn dromen in een schitterend reiken naar zomer…

Dat Rutte I? Het was in één woord ‘pet’. De kwesties Kunduz, Mauro en Hedwige, Het draaien, keren en gewoonweg liegen; Tot slot was het een steunkouskabinet. De weg ligt open voor Marks nieuwe taken: Hij kan nu ècht iets van z’n leven maken.…

De hemelen glimlachten toen altijddurend als de glimlach van de Mona Lisa; onder de wegwijzers en hun gerechtige arm blonk de spiegeling van lantarens in de poel met boomstammen, en altijd was ’t de bloeitijd van de distels, lasteraars leven hier niet, sprak het hooiland; later staken ze de weg neer; zoete moederkoek van de daken, polsstokken…

donkere wolken en stilte voor de storm dreigende koppen, de lucht betrekt dan moet ik bijna lachen als de merel zingt…

Zo heet het dus, Een unguis incarnatus. Een nagel in je vel, U kent dat wel, Niet echt knus. Ik kan u wel tippen: die dingen niet te kort knippen.…

Ik ga geen sorry zeggen Voor 10 jaar tederheid Mij niet schamen voor de liefde Ook al raakten we die kwijt Ik wil niet denken in rancunes Daarom laat ik soms een traan Moet ook stoppen met dat piekeren Waarom het zo heeft moeten gaan Een open einde is nooit leuk Zonder uitgesproken woord Waar vragen blijven vragen Al wat rest aanzienlijk…

Het dorp, vol geuren uit bloeiend weiland, heeft brede sloten, die blijmoedig schuilgaan onder een groen pantser, vreedzaam, voldaan... De kleine zachte schubben houden steeds stand, glimmen lustig, zich tot 's levens strijd vermand, zijn soms dof berustend: "Alles mag gaan..." Met tere krachten, nimmer te verslaan, straalt hun woord voor…

Aan het einde van de weg daar waar het land versmelt met lucht Daar is een stil en klein gehucht dat is waar ik geboren ben Daar weet ik elke weg en steg haast iedere struik en boom Daar is waar ik boven op de dijk mijn allermooiste dromen droom Daar leun ik graag tegen de wind zie op getijden neer dit kleine stukje…