Netgedichten

netgedicht (nr. 43.279):

KROOS VAN ROTTEVALLE

Het dorp, vol geuren uit bloeiend weiland,
heeft brede sloten, die blijmoedig schuilgaan
onder een groen pantser, vreedzaam, voldaan...
De kleine zachte schubben houden steeds stand,

glimmen lustig, zich tot 's levens strijd vermand,
zijn soms dof berustend: "Alles mag gaan..."
Met tere krachten, nimmer te verslaan,
straalt hun woord voor mensen in 't Friese land:

"Hetgeen aan ons bescheiden rijk behoort,
roepen wij toe: "Opwaarts, luchtig gemoed!
Kloek bestaan, dat als schone dageraad gloort!"

Maar bij al wat men hier beraamt en doet,
wordt oude arbeidersgeest gehoord.
Edel, bezadigd ruist het boerenbloed."