Alle inzendingen, jaar 2013, week 30

Tegendraads kom je bij me in veronderstelling van gedachten niets wat ik beweer geeft een aanleiding voor het tegengestelde waardoor jij leeft ergens in een nieuwe wereld zonder commerciële gekte verlaat een vogel onze denkwereld ik voel een bevreemdende waarheid in een andere omgeving, ergens in een verte met de eindeloze expansie van…

Het is praat waar het hier omgaat, men raakt er niet over uitgepraat. Maar over het hoe te doen heeft men geen visioen. Pietpraat, van vroeg tot laat.…

Natuurlijk kan ik u volledig volgen Wanneer het gaat om mensen- dierenleed Zoals het wrede wijf dat paardje reed Daarover ben ik vreselijk verbolgen Het dier werd door mishandeling verzwolgen Hoe ziekelijk en onvoorstelbaar wreed Kan ’t iemand zijn die het blijkbaar vermeed Respect te kweken? Dat verdient vervolgen Ik worstel met u mee wat…

Wat een gefladder weer Koolwitje, dagpauwoog Dambordje, landkaartje Blauwtje en vos Al dat gevlinder werkt Alleraanstekelijkst Dartelend kom ik van Zwaartekracht los! © Inge Boulonois…

we rijgen rituele woorden aaneen maar de zin laat zich niet vinden de taal van taai verdriet verankerd in de ziel laat zich niet snoeren wreed woekert ze door in het oog van de orkaan ademen we slechts het verleden uit ons onstilbaar verlangen naar toen en daar oneindig cirkelen we rond als gewichtloze doden in de ruimte…

eindelijk de moed het te vertellen dat ik niet meer van je hou eindelijk de kracht het niet meer uit te stellen eindelijk de kracht en moed verzameld om dat te doen wat nodig was eindelijk de moed verdeeld over mijn hele leven en het had weinig gescheeld of ik had jou het voordeel van de twijfel gegeven maar ik heb de moed niet opgegeven…

Een potvis op Terschelling overleden, Het beest was er gestrand, dus zwaar de klos. Daar laten we een protocol op los Vanwege houdbaarheid, een goede reden. Gelukkig is de pot vis in mijn kelder (Een fles met zure haring) nog wel helder.…

God 't is niet hij, 't is niet zij 't is gewoonweg God voor mij een beetje vader, een beetje kind een beetje moeder en heel veel vrind 't is hulp, 't is raad 't is troost, 't is daad mijn meester, mijn raadsman mijn praatpaal, mijn gehoor mijn lijden, mijn liefde en ga zo maar door zonder lichaam, gezicht zonder lengte, gewicht …

Wat schaamte is, Vraag je mij - Door de grond Willen zakken, Zeg ik, niet meer Willen bestaan In de ogen van De de mensen - Ik schaam mij, Zeg ik dan, En deprimeer de Mens die ik ken - Die ik ben…

Zij zoekt het land, de stad, de zee, de kracht van Zoete aarde, het milde ochtendlicht dat beschijnt De marmeren gedenkstenen met regels uit gedichten Weerspiegelt in grafmonumenten; innige bloemen Treden mijn verdriet binnen, spreken geheimenissen Diep bewogen herken ik de taal dat het geheugen Doet herleven door een zee van schaduwen reiken…

Die in de winter Drager is van ' t Dikste ijs dat Maar te bedenken is, In voor- en najaar Vol water staat En leven geeft aan Zo veel nieuw leven En nu droog staat, Geen druppel vocht Meer te bekennen, Alleen spinnen nog En mieren wonen er En vormen samen De plek waar de Chauffeur een Zachte landing Maakt nadat hij…

opeens knijpen mannen in haar billen pakken haar borsten omdat ze dat willen vriendinnen zeggen "zeur niet zo" als dat gebeurt zij wordt bepoteld daarna verkracht voelt zich nog jarenlang verschroeide bloemknop .…

O die vakantietijd! Stedentrip, backpacken Vliegreis of cruise naar Caribisch geruis? Niets van dat alles: door Legionellavrees Blijven we veilig weer Wekenlang thuis! © Inge Boulonois…

Negen maanden en een week, wat duurt wachten lang? Het was juist die ene week dat hij maar niet kwam! Moeder wachtte en wachtte, net als iedereen weet je? En net toen niemand het verwachtte besloot je te komen, je had je eigen ideetje! Negen maanden en een week, is best veel maar het wachten waard Want Ruben werd geboren op 30 juli alles…

De tijgermug zoemt rond in Nederland Terwijl ons volk ternauwernood verteerde Dat men de eerste wolf al signaleerde Komt nu wéér zo'n exoot. Per autoband Eén wolf...páár muggen...marginale dingen Maar zo beginnen veel veranderingen…

zie in uitgesleten treden voetstappen van het verleden het schuifelen naar de deur een klink die blinkt en handen vindt zonder terughoudendheid eeuwen heeft de zon geschenen in de kleur van glas in lood iedere generatie heeft zich bloot gegeven in de biecht van het dagelijks leven zelfs de dood breekt geen verbondenheid wij delen…

Ze duiden en duidden op de verkeerde woorden. Zij hoorden niet hetgeen wat ik dacht; ik werd verwacht. De correct juiste boodschap: een van zuivere hoop! Verzacht, verstoord en vooral ongehoord: nieuw gedrag in mijn persoon... zó schoon als ik nooit meer had gedacht. Zo begon en eindig ik. Met iedere wanhoop haalde ik adem in hoop!…

ik voer eerst de adresgegevens in, laat mijn route koel berekenen verheven boven braadworsttuinen hou ik vervolgens audiëntie in mijn ivoren sponde draag een stukje tekst voor, dat met wat goede wil als gedicht in menige boom na-ijlt (ooghoogte!) niet meer dan een broze putdeksel echter, van het soort ’retourvlucht in hogere sferen’…

Of en hoe, waar gaat dat naar toe. Of, misschien, dat moeten we dan nog zien. Hoe, op welke manier, geeft het creatief plezier. Gewoon gedaan, daar komt het op aan. Als je het niet doet, komt het niet goed. Af en toe, of en hoe.…

De uier wiebelt: stiertje en pinkkalf drinken gulzig tezamen.…

ik ben de clown in een omgeving van een circus van tranen ik zal niet meer huilen het doet de ander zoveel meer pijn ik ben de clown van de droefenis die even de tranen zal verruilen om de lach te laten horen van het eeuwig positief zijn maar ik ben ook een mens met gevoel en trieste gedachten in mijn hart woed een gevecht…

Toen mijn liefde voor jou, kristalliseerde in een kroon... Ik een paleisje voor je bouwde, met in het hart een mooie troon... Een waterspiegeloppervlak Met daarop de keerzijde van het dubbeltje Rijmde mijn gedicht maar zoals wij toen... Het tijdelijke is versteend door de tijd, en het eeuwig ermee verbonden eeuwige... Blijft voor altijd…

In welke mate bent u echt met me als u woont in mijn achterhoofd durf ik niet uit te leggen waarom als u mij toestaat, in droomwereld of werkelijkheid reizen we samen naar de stilte als rebellen in verloren land met dwazen die onze zielen niet geloven ik zal u mijn mooi aangelegde tuin met madeliefjes en vogels in de bomen laten…

steeds vaker wil ik het leven vergeten het handvat breken, achterstallig zoals de huur van het huis dat enkel in mijn hoofd uit muren bestaat zwart en rokerig in jouw ogen past geen dood zeg je ik luister verder op de nok van het dak, de wind plukt jouw stem als een veertje uit de schoorsteen, vliegensklaar wanneer de avond valt…

Ik tuur in verdieping naar de horizon en vermeng mijn blik met de lijn tussen hemel en aarde... Het zal zachter zijn nu ik kijk naar mijn dromen die ik in het stilstaande uur achterlaat met jou in 't midden van beelden die vagelijk verdampen en weerloos in d'eindbestemming vergaan. Oneindig stil draag ik je op handen en grif jouw…

Het is onrustig in de hemel Rita loopt 'als een olifant door de porseleinkast' Ze zoekt haar mannen, haar eerste, haar tweede Zelfs God kijkt er van op 'nog nooit zo'n levendige dode gezien' Haar mannen springen op omhelzen hun diva Rita Reys Haar hemels-jazz-trio is geboren!…

Trouw loop je Naast mij Kameraad voor Het leven die altijd Bij mij is Zodat ik nooit Meer alleen ben Als ik in mijn Eigen brein verdwaal - Het is warm in onze Zelf geschapen woestijn - Met een flesje water Achter op de fiets Overleven wij de Droogte die bijna Onverslaanbaar lijkt…

Ik weet niet in Hoeverre ik nog Leven wil nu het Water zich terugtrekt En mijn hersens op Het droge achterlaat En het eeuwig Eb lijkt te blijven, De kuststrook breder Lijkt dan ooit, En mijn brein Verdort zonder Uitzicht op beter…

Als niets er meer toe doet als niets meer uitmaakt of zin heeft, als alles pijn doet van het alleen zijn dan kun je altijd nog teder zijn; dat zorgt voor een nieuwe, positieve vloed.…

(Rendez-vous (met het verleden)) 23 voor en 23 na de klap die mijn leven voor eens en altijd, echt voorgoed, op z'n kop heeft gezet < Uiteindelijk een oprecht nieuw maar vooral gangbaar pad gevonden passend bij mijn handicap > Wending. Niet voorzien, gezien mijn leeftijd. Zweden maakt' ons sportiever terwijl Guernsey verliefdheid…