Alle inzendingen, jaar 2014, week 51

ik scharrel wat schuifel vooruit mijn huid looit ongeduld van jaren weer heb ik haast om ruimte te vinden voor mijn eigen dingen vol verbazing over de tijd die gestadig langs mijn schrale vingers glijdt zonder dat er iets gedijt waar op ik terug kan kijken stoffig en oneffen zijn de paden die ik ga wat vroeger breed was heeft nu…

Als u het jaar met bubbels af gaat ronden En heft daarbij een glas van Albert Heijn Besef dan dat dit nepkristal kan zijn Geen lood: gewogen en te licht bevonden Zo wegen - aan het einde van het jaar - De laatste loodjes ook voor Appie zwaar…

Buldrend speelt de zee met 't oude vaartuig. Kalm, manhaftig kampt de grijze zeeman met de storm. Maar splijtend te allen kante vreeslijk kraken de oude broze wanden. Bleek en bevend staart alom de manschap naar het krakend wantwerk en de zeeman. "Sloepen af en vrouwen eerst!" gebiedt hij. Wiegend wagglen sloepen in de storrem, angstig…

Een kerstgroet voor de kleinen, voor iedereen die zingt, voor ieder die een medemens met tederheid omringt; Een kerstgroet voor wie lijden door eenzaamheid, verdriet, voor ieder die van anderen het leed, de pijn doorziet. Een kerstgroet voor jou, lezer, die ook zoekt naar wat licht, o, mochten al de woorden hier van dit zo klein gedicht…

Licht geklingel hoorde ik vannacht, zachtjes en benepen, dacht ik dat het de kerstman was, 'k heb hem toch een tikkie geknepen, al heeft ie geen zak als Sinterklaas, is ie ook niet vergezeld van pieterbaas, toch heb ik zoiets van; het is en blijft de Kerstman eerlijk is eerlijk, het is barstenskoud op de Noordpool. Licht geklingel…

even rust je verliezen in bespiegelingen van je geest stilstaan bij hen die in zoveel liefde deel van jou zijn geweest - en zijn stilstaan bij honger armoe en pijn en zacht omfloerst die deken van jezelf deelbaar laten zijn stilstaan bij dit feest wat nooit zoveel meer of minder dan slechts geloven is…

Het is geen echt kristal maar kristallijn En wat ook op de Pizza zit, geen kaas Het wild is tam en uit een hok helaas Geplette schildluis heet in vla; 'Karmijn' Ik zou dit vers onmiddellijk vergeten Want het is Kerst vandaag, smakelijk eten!…

Kerstmis vieren dicht bij elkaar vreugde en weemoed de troost het welbehagen van trage gebeden en gebaren oude liederen rustig gepraat koffie brood taart genoten bij het haardvuur eenvoud die voor korte duur de eenzaamheid verjaagt…

je kunt eenzaam zijn maar toch niet alleen schreef onze oude koningin Wilhelmina destijds ergens in de vijftiger jaren al je kunt tweezaam zijn dat wil zeggen met z,n tweeën maar toch alleen dat verhaal is helaas maar al te bekend nee dan anderszaam naar mijn idee het samen zijn met velen niet alleen maar tóch zó een eenzaam…

Kringloop van de vragen, het gras waarop we lagen heeft zich allang weer opgericht. buigen sterren en de maan naar dat kleine stukje grond om de wereld even aan te raken, het juiste woord te vinden in het malse gras waaronder je ligt, waaruit jij korrels vrolijkheid blaast uit de toekomst in beide monden, zorgen, zoet en bitterheid…

de uiterst kwetsbare plek openbaart zich met de komst van het kind dat een onbekende schitterende kleur toevoegt aan het spectrum we willen behoeden het lot ontwijken die achtste kleur is het vermogen om steeds een nieuw begin te maken…

Een grijze lucht die miezer wast Het kwik wijst dertien graden Het Jaeger blijft nog in de kast De wanten in de lade. Maar ondanks dat is het toch Kerst Al is het dan geen witte En waait de wind uit westzuidwest Ik kan er niet mee zitten. Het Kerstgevoel, ’t is zo apart -Hij komt, de Zoon des mensen- Dat geeft weer hoop, diep in je hart…

x Voor het jaar dat nu komt ga eens uit je bol Spring en zing en dans heb grenzeloos en uitzinnig lief x en ga vaak en heel veel Kinderlijk enthousiast buiten de begaande paden twijfel over uitspraken van politici en innoverende ideeën van multinationals x heb lak aan leugenachtige valse conventies denk uitvoerig veel en vaak…

In de zoektocht naar mezelf Raken mijn gedachtes steeds Meer in de knel, Leer ik in te zien Dat ik moet stoppen Met wegduiken voor alles Dat op mijn pad komt, Wegduiken achter die muur, Om niet gezien, niet gehaat Te worden door hen die er Wel zijn, maar die ik nog niet Kan zien; dan worden mij De ogen geopend, want die muur…

In het duister gehuld Ik kan niet opstaan Wachtend op een teken van jou Is er nog iets, wat je me zeggen wou? Hopeloos, Ik voel Hoe je langzaam uit mijn zicht verdwijnt En toch tast ik de muur af Om nog iets van jou te vinden Iets kleins, Misschien Om nog even kort bij je te zijn Je warme hand nog heel even vast te houden Geef me toch…

welkom in 2015 we zien maar verstaan geen moer kranten journaal om acht uur vol voetbal en oorlog honger armoe en ik eet morgen de rug van mijn naam haast je niet het is maar vlees welkom tijd maakt ons allemaal simpel vrede op aard…

een verhaal is het bijna niet als je het terugleest zo kort een paar regels ergens in Bethlehem wordt een kind geboren en ligt in een kribbe terwijl Wijzen uit het Oosten een ster boven die stal zien en er op af gaan met cadeaus en er ook nog herders in de velden liggen ze liggen moe en engelen horen ze zingen hoe heb…

Een nieuwjaar, een nieuw beging Nieuwe kansen, nieuwe dingen Gewoon weer op nieuw beginnen Het ouwe jaar is geweest Goede dingen, slechte dingen, leuke dingen en klote dingen De slechte dingen vergeten of een plaatsje geven De leuke dingen in je hart om nooit meer te vergeten Zo dat je kan terug kijken op de mooie momenten uit je leven…

Tranen glinsteren nog aan je wimpertjes Zoals je daar heel breekbaar en klein Verlangend en verlaten Alleen gelaten in eenzaamheid Zo voor me staat En ik voel Je kleine handje in de mijne Samen zijn we Eén Sla liefdevol mijn armen die troosten en verwarmen veilig om je heen Tot de dag is aangebroken en je dansend verder…

Lucht jaagt haar grijzen voorbij,alle. Kan hier een vlucht meeuwen doortrekken alstublieft om de wind te bevliegen en er af en toe af te vallen? En mogen ook wij zo ons eigen leven zijn door- gevlogen, aan groot gefladder opgestegen om hemelhoog te gaan lallen en te vallen zoals meeuwen nu eenmaal vliegen, en te worden verzwegen? Nacht valt…

groen zijn zinnen woorden geuren vleugjes dennenboom strofen kleuren in licht onderscheid de kerstfeestdroom tussen piek en kruis huist nog de nostalgie van vroeger dagen ooit bracht een ster het licht van ver met vrede en het kind maar de stal is al lang opgeruimd herders met de schapen klaar kerst kan beginnen maar diep…

Eens heb ik geprobeerd om blind te dammen Zoals Ton Sijbrands onlangs heeft gedaan. Het kostte mij geen moeite om te slaan: Mijn tegenstander had zijn kop vol krammen. Geblinddoekt sloeg ik vaker raak dan mis, Ik weet nu ook dat dammen oorlog is.…

Kerstlied. Aan mijne zuster Mathilde. Rorate, coeli, desuper, et nubes pluant Justum! Dauw, hemelen, van boven en dat de wolken regenen de Gerechte! Adventlied. koor. Voor ons, met kwaad en leed belaân, Voor ons, die in het slijk vergaan, Is Hij geboren In ene stal, De God, de meester van 't heelal, Van ene Maged…

Mijn zoon te zien, zo jong met rugzak en met baard, zo blij na 't reizen, verhaal verteld in sneltreinvaart. Te zitten in de trein valt er een zee van zonneschijn door 't raam, de velden buiten winterzwart, de bollen ondergronds. Ik sluit de ogen, en voel me plots gezegend door 't zaad, 'k zie stroken regenbogen. Er stijgt een warmte…

Weer die sylvestermaand! Dagen gaan megasnel, tweeduizendvijftien staat popelend klaar. Lezers, ik wens jullie welgelukzalige kerstdagen tevens plezierig Nieuwjaar! Inge Boulonois…

Wanneer de liefde verdwenen is maar schuilt in het kloppend hart en weerspiegelt aan de waterkant. Deinend water tegen de kade watervogels dobberen in silhouet omringd met sterretjes op het water. Mijmerend op een zomeravond met als decor een oranje gloed en mijn muze als geestverwant. Nergens anders is zij daar weer op het…

Het licht dat binnenvalt door kieren die haast gedicht zijn door verdriet, het zal gaan groeien tot de ochtend en kleurt de lucht reeds rozerood. Een Kind kwam om ons leed te dragen al is het klein en weerloos nog, het doet een nieuwe toekomst dagen en doet ons zingen in de nacht. De herders kwamen naar de kribbe want zij hebben het lied…

(tanka) Veel mensen geven bij het kerstfeest hun voortuin kleurrijke lichten met een blakende ijver maar even grote wansmaak.…

tweeduizendveertien afgesloten openen tweeduizendvijftien de vader van gedachtes wenst een Gelukkig Nieuwjaar…

Het landschap om me heen is fraai, zelfs in de winter. Grote kale platanen sieren het door muren omgeven pleintje. Slechts een enkeling woont hier nog in alle eenzaamheid, het gehuchtje oogt kil en doods. De Romaanse kerk is reeds vele eeuwen oud. Het er naast gelegen kerkhof is zeer verwilderd en verlaten, tot prooi vervallen aan…